GÜZEL SANATLAR

Denge, bir sanat eserindeki görsel güçleri veya ögeleri eşitlemekle ilgilenen sanat ilkesidir ve her sanat eseri denge içerir. Araştırmalar; simetrik (formel), yaklaşık simetrik, asimetrik, radyal ve kristalografik olmak üzere beş denge çeşidini tanımlar.

Bir resimde konu olarak bir ya da birden fazla nesnenin, çiçeklerin, meyvelerin, yiyeceklerin ya da ölü hayvanların tasvir edilmesi ölü doğa olarak adlandırılır. Resimde yer alan nesnelerin hareket etmemesi nedeniyle bu konu, Fransızların nature morte adlandırılmasından hareketle natürmort ya da terimin birebir çevirisi olan ölü doğa olarak adlandırılmaktadır.

Resim sanatında nü olarak adlandırılan çıplak figürlerin tasvir edilmesinin tarihi çok eskiye dayanır. Üst Paleolitik Çağ’da mağara duvarlarına kazınmış çıplak kadın figürleri bu konunun ilk örneklerini oluşturur.

Fresk, herhangi bir bağlayıcıya gerek kalmadan yalnızca su ile karıştırılmış olan renk pigmentlerinin duvara
ya da tavana uygulanmasıyla bir resim 
yapma yöntemi anlamına gelir. Gerçek fresk (buon fresko) ve kuru fresk (fresco secco) olmak üzere iki ayrı çeşittedir.

Serigrafi ya da elek baskı olarak da adlandırılan ipek baskı tekniği için gerekli olan ipek kalıp, Japonlar tarafından icat edilmiş, daha sonra 19. yüzyılda Amerika’ya getirilmiştir. İpek, uzun zaman baskı kalıbı için en ideal kumaş olarak düşünülmüştür. Artık ipeğin yerine sentetik materyaller de kullanılmaktadır.

Kolaj; gaze
te kupürlerini, elişi kâğıtlarını, duvar kâğıtlarını, çeşitli tekstil ürünlerini, paket etiketlerini ya da mümkün olan düzinelerce başka materyali resimlere, baskılara, hatta heykellere yapıştırmak için kullanılan bir tekniktir.

Ölü doğa

Fresk

15.yy

Çapraz

Sürrealizm

Form üç boyutludur, Şekil iki boyutludur

Üçüncül renk

Komlimenter

Kiyaskuro

Espas

1896 yılında Fransa’nın Gironde bölgesindeki Pair-non-Pair adlı mağarada bulunan resimler üzerlerini kaplayan ancak binlerce yılda oluşabilecek, kalkerli tabaka nedeniyle uzmanların gerçekliğini kabul ettiği ilk resimlerdi. Ardından Fransa’da başka mağaralarda da Üst Paleolitik Çağ’a tarihlendirilen resimler bulundu. Lascaux, bu mağaralar içinde en dikkate değer olanıdır. Üst Paleolitik Çağ’ın avcı-toplayıcı insanları, bu mağaraların duvarlarına, tavanlarına kazıma ya da çeşitli boyama teknikleriyle hayvan figürleri çizdiler.

Mısırlılar, günümüzden yaklaşık beş bin yıl önce papirüsü keşfedince sıvalı duvarların yanı sıra papirüslere de resim yaptılar.

15. yüzyıldan itibaren sanatçılar tuval kullanmaya başladılar. Sağlam bir ahşap çerçeveye gerilmiş kenevir, keten ya da pamuktan üretilmiş kumaşın jips ve tebeşir pigmentlerinden üretilmiş bir tür alçıyla (gesso) astarlanmasından oluşan tuvallerin boya için en ideal yüzey olduğunu keşfettiler.

Resmin teorisine ilişkin kaynakların büyük kısmı aşağıda yer verdiğimiz elemanları resim sanatının temel elemanları olarak kabul etmektedir. Bu nedenle bu bölümde; çizgi, doku, form, şekil, renk, değer ve espas olarak adlandırılan elemanlar açıklanarak örneklendirilmektedir.