GÜZEL SANATLAR

Tanrı Dionysos’u onurlandırmak için düzenlenen şen­liklerde sunulmuştur.

Seneca, Roma dönemi oyun yazarlarından biridir.

“Haberci” çok az kullanılır.

Oyunculuk üzerine yöntem geliştiren ve 20. yüzyıl tiyatrosuna yön veren kişi olan Stanislavski, aktarımcı oyunculuk yerine yaratıcı oyunculuğu savunmuştur. Stanislavski yönteminin temelinde nörofizyoloji ve psikolojinin büyük etkisi vardır. Oyunculukta ve yönetmenlikte kalıcı kurallar geti­ren ‘Stanislavski Sistemi’ günümüzde hâlâ geçerli­ğini korumaktadır

Kenter Tiyatrosu, Dostlar Tiyatrosu, Ankara Sanat Tiyatrosu, Dormen Tiyatrosu, Gülriz Sururi – Engin Cezzar Tiyatrosu gibi Türk Tiyatro tari­hinde önemli yeri olan özel tiyatrolar 1960-1970 yılları arasında kurulmuştur.

Bugün bildiğimiz tiyatro son 400 yılın gelişmeleri sonucunda ortaya çıkmıştır. 16. yüzyıla kadar tiyatro şenliklerin, festivallerin bir parçası olarak var olmuştur.

Başlangıcından itibaren Yunan tiyatrosu, Tanrı Dionysos’u onurlandırmak için düzenlenen şenliklerde sunulmuştur. Dionysos adına her yıl dört şenlik düzenlenirdi. Bu şenlikler aynı zamanda her yazarın üç tragedya ve bir satir oyunuyla katılabildiği yarışmalardır. Bu şenlikler sırasıyla Kent Dionysiası, Lenaia, Anthesteria ve Kır Dionysiası’dır.

Tragedya hakkındaki tüm bilgilerimiz M.Ö. 5. yüzyılda yaşamış üç tragedya yazarının oyunlarına dayanır. M.Ö. 335-323 yılları arasında Aristoteles, dünya tarihinde tiyatro kuramı üzerine yazılmış ilk ve en önemli
eser olan Poetika’yı yazmıştır. Bu eserinde dönemin oyunlarını inceleyerek tragedyanın tanımını yapan ilk kişidir.

Rönesans İtalyası’nda gelişen en önemli dramatik türlerden biri operadır. İlk opera 16. yüzyılın sonunda yazılmış Dafne operasıdır. Akademi ve saray çevrelerinin eğlencesi olarak başlamış, bu zümrenin
sanatı olarak kalmıştır. 1637 yılında Venedik’te ilk opera binasının açılması ile opera ilk kez geniş seyirci kitlelerine ulaşma olanağı bulmuştur.

Neoklasik akım tiyatroda en başarılı ürünlerini 17. yüzyıl Fransız tiyatrosunda vermiştir. Bu dönemde Racine ve Moliere gibi büyük oyun yazarları yetişmiştir. Fransız tiyatrosunun en parlak dönemidir.

Bazı tiyatro tarihçileri modern tiyatronun 1875 yıllarında başlayıp 1915’e kadar sürdüğünü belirtir. Tek bir kişi ile yaratılmış “usta işi sanat yapıtı” fikrini savunan Richard Wagner’in (1813-1883) düşünceleri bu dönemin kuramsal alt yapısını oluşturur. Wagner’in estetik kuramında öne sürdüğü “Gesamtkunstwerk” “ortak sanat yapıtı” tiyatro tarihi açısından büyük bir sıçrama yaratır.

Oyunculuk üzerine yöntem geliştiren ve 20. yüzyıl tiyatrosuna yön veren kişi olan Stanislavski, aktarımcı oyunculuk yerine yaratıcı oyunculuğu savunmuştur.

Oyunculuk üzerine yöntem geliştiren ve 20. yüzyıl tiyatrosuna yön veren kişi olan Stanislavski, aktarımcı oyunculuk yerine yaratıcı oyunculuğu savunmuştur.

1918 yılında Darülbedayi-i Osmani’ye giren öğrencilerden Afife Jale ilerleyen dönemde stajyer kadrosuna girmeyi ve ardından polis kovuşturması ve çeşitli baskılara karşın sahneye çıkmayı başarmıştır.

Thespis

Sophokles