Modernizm ve Sanat

Sanat tarihi, estetik süreci organize eden, geçmiş ile günümüz ve gelecek arasından sınırsız bir köprü kuran ve bu süreci irdeleyen, yorumlayan,
kategorize eden son derece kapsamlı olaylar ve olgular bilimidir. Bu alana ilişkin düşünce ve hükümler tarihsel ve kültürel koşullara göre değişkenlik gösterebilmektedir. 

Modern “Modern/modernus” kelimesi latince bir kavram olup yeni, şimdi olan, çağcıl olan, eski olandan yeniye geçiş anlamında kullanılmaya başlanmıştır. Modern kavramı Türk Dil Kurumu sözlüğünde çağdaşlığın/çağdaşlaşmanın karşılığı olarak tanımlanmıştır. Çağdaşlık ise; modernleşme, muasırlaşma ve asrilik olarak tanımlanmıştır. 

Alain Touraine’e (2000) göre modernlik düşüncesi, insanın yaptığıyla bir olduğunun, dolayısıyla da bilim, teknoloji ya da yönetimin daha etkili kıldığı
üretimle, toplumun yasayla örgütlenmesi ve çıkarların ama aynı zamanda da tüm kısıtlamalardan kurtulma isteğinin harekete geçirdiği kişisel yaşam arasında bir denklik ilişkisinin olması gerektiğinin olumlanmasıdır.

Modern sanat, ilk defa 18. yüzyılın sonundaki sanatçılar tarafından ortaya konan mekân gösterimindeki değişikliklerle başlar.

Edward Munch’ın “Çığlık” adlı tablosu, kuşkusuz bir dönemde modernizmin tanımına uyan toplumsal parçalanma, yalnızlık, kaygı ve yabancılaşmanın sembolik bir ifadesi olarak görülür.

İstanbul’daki ilk çağdaş (uluslararası) sanat sergileri 1987 yılında başlamış olup bu etkinlikleri 1992’den itibaren farklı tematik kavramlar altında uluslararası İstanbul sanat bienalleri takip etmiştir.

Mark Bradford günümüz çağdaş sanatçılarındandır. 1961’de Amerika’da doğmuştur.

Bienal, (İtalyanca: Biennale) Özellikle sanat alanlarında iki yılda bir yapılan toplantı ve kültürel etkinliklere verilen addır.

Bienal, (İtalyanca: Biennale) Özellikle sanat alanlarında iki yılda bir yapılan toplantı ve kültürel etkinliklere verilen addır. Üç yılda bir olana trienal denir.

Türkiye’de ilk sanat bienali İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından farklı temalarda (konsept) 1987’de gerçekleştirilmiştir

Türkiye’de ilk sanat bienali İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından farklı temalarda (konsept) 1987’de gerçekleştirilmiştir.

Raymond (1993) ise kültür’ü; düşüncenin etkin olarak geliştirilmesi anlamını oldukça güçlü birçimde kazanmanın yanı sıra toplumsal, entellektüel çabalar olarak da tanımlar.

Pop Art, diğer tanımla popüler sanat ilk defa İngiltere’de sonra ABD’de 1950’li yıllarda soyut dışavurumculuğa bir tepki olarak ortaya çıkmıştır.

Kitsch, sanatta yozlaşma anlamına gelen Almanca bir kelimedir. Kitsch; taklitçilik, gösterişlilik, ucuz, yozlaştırılmış, ticarileştirilmiş evrensel bir olgudur.
Kötü zevk ve duyguları yansıtan, düşük artistik (sanatsal) değer taşıyan, bazen de seri olarak üretilen sanat ürünleri için “kaba” veya “değersiz-niteliksiz” anlamında kullanılan bir kelimedir.

Sadelik ve nesnelliği ön plana çıkararak sanatın kendi gerçeğine sahip olması, taklit olmaması, biçimsel yalınlığa yer veren bir sanat anlayışı olarak görülebilir. Özellikle saf renklerin, işlevselliğin, yalın tasarımların hakim olduğu daha çok heykel sanatında yansımaları görülen bir sanat hareketidir.

Minimalist kavramı ilk kez 1961 yılında Richard Wollheim tarafından kullanıldı.

Minimalist kavramı ilk kez 1961 yılında Richard Wollheim tarafından kullanıldı.

Jean Francois Lyotard, (1924-1998) Fransız filozof ve edebiyat teorisyenidir. Aynı zamanda postmodernist felsefesinin ilk gerçek yazarıdır.

Avangard hareketin temel prensipleri aşağıdaki gibidir:
• Başkaldırıcı sanatsal öncü harekettir.
• Geleneksellik karşıtıdır.
• Radikal sanatsal eylemler gerçekleştirir.
• Sanat yoluyla toplumu atkilemeye, manüpüle etmeyi amaçlar.
• Değerleri reddeten bir anlayış üzerine kendisini yapılandırır.
• Sanatı her yönüyle sorgular.
• Egemen olana karşı duran özgürlükçü politik hareketleri savunur.

Genel olarak halk arasında resim, duvarları süsleyen, kolay algılanabilen, tematik betimleme unsurları olarak görülür.

Türk Dil Kurumu (2010:1558) “Kültür” kavramını; “Tarihsel, toplumsal gelişme süreci içinde yaratılan bütün maddi ve manevi değerler ile bunları
yaratmada, sonraki nesillere iletmede kullanılan, insanın toplumsal ve doğal çevresine egemenliğinin ölçüsünü gösteren araçların bütünü” olarak ifade eder.

Türk resminde özellikle (1950-1970) Bedri Rahmi Eyüboğlu, Malik Aksel, Neşet Günal, Abidin Dino ve Turgut Zaim gibi birçok sanatçı geleneksel Anadolu motifini/kültürünü/geleneklerini referans alan eserler ürettiler.