GÖRSEL SANATLAR EĞİTİMİ

Doğru cevap D seçeneğidir.

Doğru cevap E seçeneğidir.

Doğru cevap Aseçeneğidir.

Doğru cevap B seçeneğidir.

Doğru cevap C seçeneğidir.

Doğru cevap D seçeneğidir.

Doğru cevap B seçeneğidir.

Doğru cevap D seçeneğidir.

Doğru cevap A seçeneğidir.

Doğru cevap E seçeneğidir.

Özedönük zeka, kişinin kendine ilişkin duygu ve düşüncelerini biçimlendirebilmesi, yaşamını sürdürebilmesi ve öğrendikleriyle yaşam felsefesini oluşturabilmesi, yaşamını bu doğrultuda planlayabilmesi, kişisel arzu ve hayaller oluşturabilmesi becerisidir. Bu zekası güçlü olan birey, kendi coşkularının sınırlarını anlayabilen, kendi davranışlarını yönetirken bunlara güvenebilen kişidir. Özedönük zeka, bireyin kendini anlaması ve böylece kendini tanıması, hangi duyguları neden hissettiğini bilebilmekle ilgilidir. Sanat eğitimi, yalnızca bakmayı değil, derinlemesine görmeyi öğreteceğinden öğrencilerin gördükleri görsellere ilişkin irdelemeler yapmaları ve ardından kendi anlamlarını oluşturmaları öze dönük zeka ile ilişkilendirilebilir.

İşbirliğine dayalı öğrenme, öğrencilerin kendi ve diğer öğrencilerin öğrenmelerini en yüksek düzeye çıkarmak için birlikte çalışmayı sağlayan, küçük grupların öğretimsel kullanımı olarak tanımlanabilir. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere, işbirliğine dayalı öğrenmede öğrencinin hem kendi öğrenmelerini sağlarken gruba katkıda bulunması hem de grubun diğer üyelerinin öğrenmelerine katkıda bulunacak eylemlerde bulunması büyük önem taşımaktadır. Bu durum, her grup çalışmasının işbirliğine dayalı öğrenme olarak algılanmaması gerektiğinin de bir göstergesi olarak algılanabilir. Bir grup ya da küme çalışmasının işbirliğine dayalı öğrenme kapsamında olabilmesi için gruptaki öğrencilerin birbiriyle etkileşimleri önemli bir belirleyici niteliğindedir.

İşbirliğine dayalı öğrenme “sosyal bağlılık kuramı”, “bilişsel gelişim kuramı” ve “davranışçı öğrenme kuramı” olmak üzere üç farklı kuramı temel alır.

Lowenfeld’in ortaya koyduğu çocuğun sanatsal gelişim basamakları karalama dönemi, şema öncesi dönem, şematik dönem, gerçekçilik dönemi ve görünürde doğalcılık dönemidir.

Lowenfeld’e göre, sanat eğitiminin amacı çocuktaki yaratıcılık ve duyarlılığın geliştirilmesidir. Çocuk, zaten doğal bir sanatçıdır. Birçok eğitimci bu görüşü benimseyerek çocuktaki yaratıcı dışavurumculuğu herhangi bir öğreti ve müdahale olmaksızın geliştirme yoluna gitmişlerdir.

Birçok sanat eğitimcisinin üzerinde anlaştığı bir konu, sanat eleştirisinin öğrenciler tarafın-dan aşamalı bir yaklaşımla yapılması gerektiğidir. Buna göre sanat eleştirisinin aşamaları şöyledir:

Duygu, düşünce ve imgelerini bir gereçte somutlaştırırken sanata ilişkin deneyim ve birikimlerini oluşturur. Uygulamalı konular içinde öğrenilecek konular şöyle sıralanabilir:

İmge, bireylerin gerçeklikten edindikleri izlenimleri dönüşüme uğratması yoluyla bilincinde yeni duyusal ya da düşünsel yansılar oluşturma yeteneğidir

Modern toplumda temel değer olarak “endüstri ve üretim” vurgulanırken, post-modern toplumda “sosyal kontrol” kavramı ön plana çıkmaktadır. Modernist ve postmodernist bakış açıları arasındaki temel farklılık, birincisinde bütünsellik-bütünleşme, diğerinde ise, farklılık ve parçalanmanın vurgulanması biçiminde ortaya çıkmaktadır. Postmodernizm, bir başkaldırı hareketi olmaktan daha çok her tür kül-türe yaşama hakkı tanıyan ve kültürel çoğulculuğu öne çıkaran bir kavram olarak çözümlenmektedir.

Çok kültürlülük kavramı sanat eğitiminde iki yönde tartışılmaktadır. Bunlardan ilki, batı sanatı anlayışının evrensel değer olarak her ülkenin programlarında temel alınması, diğeri ise ulusal kültür değerlerine bu programlarda çok az yer verilmesidir . Bu nedenle, çok kültürlü sanat eğitimine yer verebilmek için var olan eğitim programları gözden geçirilmeli ve farklı kültürlere ilişkin sanat eserlerine yer verilerek bu kültürlerin özellikleri doğrultusunda öğrencilere çeşitli uygulamalar yaptırılmalıdır.

Sanatın toplumsal ve kültürel bir üretim olduğu düşünülürse, sanat eğitiminin de farklı bireysel, toplumsal, kültürel olay ve olguların bir arada olmasına dayanması gerektiği açıktır. Bu nedenle, sanat ve sanat eğitiminin yalnızca sanat içerikleriyle açıklanabilmesi ya da uygulanabilmesi olanaklı değildir.