GÖRSEL SANATLAR EĞİTİMİ - Deneme Sınavı - 2

Okulöncesinde sanat eğitimi programlarında, basitten karmaşığa doğru bir öğrenme süreci gerçekleştirilmektedir.

Okulöncesi görsel sanatlar eğitimi öğrencilerin sosyal duygusal, fiziksel, bilişsel ve dil gelişim alanlarına katkı sağlamaktadır.

Şema öncesi evre 4-7 yaş aralığında görülen ilk sembolik girişimlerdir. Şematik evre 7-9, Mantık çağı 11-13 yaş aralığında görülmektedir.

Genellemeler doğrultusunda çocuk resimlerinde tamamlama, saydamlık, düzleme ve hiyerarşi gibi takım özellikler bulunmaktadır.

A seçeneğinde tamamlama, B seçeneğinde düzleme, C ve D seçeneğinde hiyerarşi özelliğiyle ilişkilendirilebilir.

A,B,D ve E seçeneklerinde karalama evresinde görülen özellikler bulunmaktadır.

Öğretmen sanat etkinliklerinde hazır resimleri boyayarak yapılan etkinliklere yer vermemelidir. Bunun yerine çocuklar kendi çizdikleri bir resmi kağıttan kesebilirler ya da boyayabilirler.

Sınıf içerisinde müze alanı oluşturmak değil müze ziyaretine dayalı sanat çalışmaları düzenlenebilecek sanat etkinliklerindendir.

Kellogg dört evreyi karalama evresi, şekil evresi, tasarım evresi ve resimsel evre olarak sıralamaktadır.

4 yaşında başlayarak erken çocukluğun son dönemine kadar devam eden dönem resimsel evre, şemalaşmış kare ve dikdörtgenlerin görüldüğü evrede şekil evresidir.

Çizgileri, dokuları tekrar etmeye başlarlar, çizimlerinde basit geometrik şekillerin ortaya çıkmaya başladığı ve 3 yaşa kadar olan dönem karalama evresinin kontrollü karalamalar bölümüdür.

Çocukların çevrelerindeki nesneleri, bireyleri ya da kavramları resmederken iç dünyalarını yansıttıkları, kendilerince önemli ve önemsiz ayrımı yaptıkları ve bu ayrım doğrultusunda bir hiyerarşiye yer verdikleri görülmektedir.

Şema öncesi dönemde insan figürlerinde vücut, kolar, boyun, parmaklar ve ayaklar yoktur. Anne ve baba arasında ayırt edici bir fark yoktur.

Sulu boya, guvaş boya gibi fırça kullanımını gerektiren uygulamalar kontrolü zor olan malzemelerin kullanılmasını gerektirdiği için çocukların sanat etkinliğinden sıkılmalarına ve motivasyonlarının kırılmasına neden olur.

Çocukların yeni formlar oluşturabildiklerini görebilecekleri ve dokunsal bir algı geliştirmelerine yardımcı olacakları bir ortam yaratan üç boyutlu çalışmalara yer verebilir.

Toz boyalar okul öncesi çocuklar için uygun değildir.

Yapıcı tip çocukların resimlerinde parçadan bütüne doğru bir ayrıntı söz konusudur. Konuları parça parça ve bildikleri gibi resim yüzeyine yansıtırlar.

Çocuklarda bütünleşme endişesinin görüldüğü. Özellikle 5-7 yaş arası çocuk resimlerinde sıkça görülen. Aile temalı bir resim yaparken aile bir ev kompozisyonunda dışarıdan görülebilmekte aileye ait bireyler, evin ayrıntıları bütün özellikleri ile yansıtıldığı özellik saydamlık özelliği olarak tanımlanmaktadır.

Görsel sanatlar eğitiminin okulöncesi programlarında önemli bir yere sahip olmasının birçok nedeni vardır. Linderman, bu önemi şu şekilde ifade ediyor:
• Sanat eğitimi düşünceleri açıklamanın doğal yoludur, her çocuk için açıklamaya ve açıklamalar doğrultusunda yanıtlamaya olanak verir. 
• İçerik ve beceri gelişiminden oluşan öğrenme konularını ayırır ve bütün diğer okul programlarında bu doğrultuda yönlendirici olur.
• Sanat eğitimi, bireylerin hayal gücü, yaratıcı tavır, estetik duyarlılık doğrultusunda kendi özgün potansiyellerini geliştirmesine yardımcı olur.
• Sanat eğitimi süreçleri, yaratıcı problem çözümü ve düşünme alanıdır. Yeni düşünceler, buluşlar, orijinallik, beklenmeyen sonuçlar, bağımsızlık, keşif, araştırma, açık düşüncelilik, düşünce alışverişi, hayal gücü, esneklik, kişisel açıklamalar, bireysel hayal gücü, risk alma, deneme ve yanılma, kişisel gelişim, karar verme ve kararları sorgulama süreçlerinin yaşandığı bir düşünme ve yaratma alanıdır.
• Yaratıcı problem çözme becerisini geliştirerek, öğrencinin okul içinde ve günlük yaşamda düşünme yetisini kullanabilme yeterliliğini artırır.
• Öğrencilerin dikkat etme, algılama, bellek, hayal gücü, buluş becerisini; algı, sezgi ve kavrayışını artırır.
• Sanat öğretimi sürecinde karşı karşıya bulundukları öğrenme ortamında maddelerin ve olayların farklılıkları ve kullanımlarını bilme, öğrencilerin alışkanlıklarını yaşam deneyimlerine yansıtmalarını olanaklı kılar.
• Öğrencilerin estetik duyarlılığı; tamamlama, düzenleme, yaratma ve geliştirme gibi çözümler ile günlük yaşamlarına yansıtmalarını sağlar.
• Sanat sözlü ya da davranışsal olarak iletişimin bir yoludur ve öğrencilerin iletişim becerisini geliştirir.
• Estetik duyarlılığı geliştirir; sanatsal kavramlar hakkında kültürel bir altyapı oluşturabilirler.
• Kişisel değer, başarı ve davranışlar konusunda bireyin kendi özgüvenini geliştirmesini sağlar.
• Öğrencilerin sanatsal yaratma sürecinin eğlence ve sevincini yaşamalarını sağlar.
• Öğrenciler, sanat eğitim sürecinde yapılan bir işi bitirmenin memnuniyetini yaşarlar ve bu memnuniyetin sonucu olarak yapılan bir işi bitirme gerekliliği düşüncesi yaşamlarının bir parçası haline gelebilir.

Sosyal/duygusal gelişim özellikleri öğrencilerin ilgi, istek ve beklentilerini dile getirmelerini, tercihler yapmalarını ve bu doğrultuda sosyal etkileşimde bulunmalarını sağlar. Zihinsel aktiviteler de bu ilgi, duygu ve heyecan durumları doğrultusunda gerçekleşir. Duyuşsal gelişime yönelik bir olumsuzluk çocuğun bireysel eğilimlerine ket vurur. Duyuşsal davranış gelişimi çocukların yaşamına canlılık getirir. Sanat çocukların iç dünyalarını yansıtmaları için en etkili araçlardan biridir. Çocuklar iç dünyalarını yansıtırken renkleri, desenleri, biçimleri ve çizgileri kullanırlar. Çocuklar aynı zamanda kendi kişilik özelliklerini de sanatsal etkinlikleri ile yansıtabilirler. Öğrencilerin ilgisini ve dikkatini çeken, heyecan uyandıran, bir öğrenme ortamı onların sosyal/duygusal gelişimleri için oldukça önem taşımaktadır. Öğrenme ortamları öğrencilerin ilgi, dikkat ve heyecanlarına yanıt verici nitelik taşıdıkları sürece sosyal/duygusal gelişimlerini olumlu yönde etkiler.