GÖRSEL İLETİŞİM VE TASARIM TARİHİ

Sanat tarihinde gerçekçi olma geleneğini yıkan Kübizmdir.

Fütürizm, anlı şanlı İtalyan şair Filippo Tommaso Marinetti tarafından 1909 yılında, bir Paris gazetesinin baş sayfasında gösterişli bir manifestonun yayınlanmasıyla dünyaya duyuruldu.

I. Dünya Savaşı’nın katliamlarına ve savaşa duyulan nefretten doğan Dadaizm, teknolojik ilerlemeye körü körüne bağlanmanın yüzeyselliğini, toplumunun yozlaşmasını, savaş, toplum, gelenek, din ve sanat gibi tüm yerleşik değerleri alaycı bir dil kullanarak ve izleyicide şok etkisi yaratan etkilerle protesto etmiştir.

Art Deco akımı adını, 1925 yılında Paris’te düzenlenen ‘Modern Dekoratif ve Endüstriyel Sanatlar Sergisi’nden almıştır. Kendinden önceki Art Nouveau akımına karşı bir duruş sergileyen akım, modern tasarım ile el işçiliği ve zerafeti bir araya getirmeyi amaçlamıştır.

Bauhaus okulu: Grafik tasarım tarihinin en önemli ve bilinen okullarından birisi olan Bauhaus, 1919 yılında Walter Gropius önderliğinde daha önce var olan bir Sanat Akademisi ile birleşerek “Staatliches Bauhaus Weimar” adıyla kurulmuştur.

Art Deco Üslubu

Çoğu zaman akışkan görünen Art Deco tasarımları, geometrik olduğu kadar doğal formları da kapsıyor. Bu akımın ayrıca iddialı renklere ve pahalı süslemelere de yoğun bir ilgisi mevcut. Modern makinelerin kusursuz görünen işçiliğine hayranlık duyan Art Deco çatısı altında simetri ve kusursuz bir biçimde yeniden üretme (tasarımların birbirine olan benzerliği) göze çarpıyor.

Modern sanat akımlarının görsel iletişime katkılarını şu şekilde sıralamak mümkündür: Sadeleşme, geometrik formların ön plana çıkması, abartılı süslemelerden kaçınma, renk kullanımında temel olan renkleri tercih etme, simetrik olana karşı çıkma olarak sıralanabilir.

1917 yılında Theo van Doesburg (1883-1931), Piet Mondrian, (1872-1944), Vilmos Huszar ve J.J. Oud Hollanda’da “De Stijl” grubunu kurmuşlar.

Modernizmin moda ve dekorasyona ‘sızmış’ hali olarak kabul edilen Art Deco dur.

Doesburg’un dediği gibi, “Doğa orantılarını yıkarken sanatçı, temel sanatsal orantıları ortaya çıkarır.”