GÖÇMEN VE SIĞINMACILARLA SOSYAL HİZMET

Ailenin yerini tutacak veya onun yerini alabilecek önlemler, aile bireylerinin ayrı ayrı ya da yarı zamanlı olarak yaptığı işleri devralacak hizmetler ve aile dışı kurumsal yapıların oluşturulmasını (kreşler, çocuk yuvaları, koruyucu aile hizmeti, yaşlı bakımı gibi) öngören önlemlerdir.

Göçmen ve sığınmacılara yönelik sosyal hizmet uygulamalarının önemli bir diğer boyutunu ise eğitim süreciyle ilişkili etkinlik ve müdahaleler oluşturmaktadır. Araştırma bulgularına göre göçmen ve sığınmacı çocuklara, ev sahibi ülkenin dilinin/kültürünün öğretilmesi,
ev sahibi ülkeden çocuklar ile zaman geçirme olanakları, sosyal-kültürel-sportif etkinliklere katılmaları, ana dillerinde eğitim alabilmeleri, rehberlik çalışmalarının yapılması,
öğretmenlerin onlara karşı olumlu yaklaşmaları uyum sürecini olumlu yönde etkilemektedir.

Acil durum yaklaşımına göre, göçmen çocukların okulda daha başarılı olabilmeleri için, öğrencilerle alıştırmalar yapacak, ev ödevlerine yardımcı olacak asistan öğretmen uygulaması başlatılabilir.

Etnik danışmanlık uygulamasında danışman göçmenlerle aynı etnik kökenden gelen başarılı bir göçmen modeli olarak yer almaktadır.

‘Ulusal Göç ve İltica Eylem Planı’nda sorumlu kuruluşlar,
İçişleri Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı, SHÇEK, Çalışma Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı, sivil toplum kuruluşları olarak belirlenmiştir. Ticaret Bakanlığı bunlardan biri değildir.

Çocukların çalıştıkları yörede yaz okulu açılması vb. seçeneklerinden uygun olan hizmetlerin sağlanması dışındaki seçenekler eylem panında eğitim bağlamında yer
alan ana hedeflerdir.

Sosyal pedagoji, sosyal koşulların eğitim yoluyla etkilenebileceği düşüncesine dayanmaktadır.

Freire (2014) ve Spring’in (1997) vurguladığı üzere eğitimin, bireylerin özgürleşme süreci bağlamında tanımlanması da söz konusudur.

Sosyalizasyon olması gerekmektedir.

Eğitim olması gerekmektedir.

İkinci Dünya Savaşı’nın ardından sınırları yeniden çizilen ulus devletlerin homojen
nüfus oluşturma politikaları zorunlu nüfus hareketliliklerine yol açmıştır.

ABD bu grup içerisinde yer almamaktadır.

Sosyal hizmet, bireylerin toplumsal işlevselliğini artırmak, çevreleriyle uyumlu bir yaşam sürdürmelerine yardımcı olmak, toplumun kaynaklarını geliştirmek ve bu kaynakların bireyler, aileler ve toplumun gereksinimleri doğrultusunda kullanılması amacıyla kamusal, yarı kamusal ya da gönüllü olarak yürütülen sistemli, düzenli, sürekli örgütlü hizmetler ve programlar bütünü biçiminde tanımlanabilir.

Sosyal pedagoji kavramının tarihi, 1900’lere kadar gitmektedir.

20.yy başında görülmüştür.

ABD'de görülmüştür.

Okulda sosyal hizmetlerin mesleki standartları, Amerikan Sosyal Hizmet Uzmanları Birliği tarafından 1978’de geliştirilmiştir.