GÖÇMEN VE SIĞINMACILARLA SOSYAL HİZMET

Sağlığı temel bir insan hakkı olarak gören yaklaşım, sağlık hakkının insan onuruna yaraşır bir yaşam için temel bir insan hakkı olduğunu kabul eder. Doğru cevap A'dır.

Maddelerin tamamı BM Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi’ne göre sağlık hakkının gerçekleştirilmesi için Sözleşmeye Taraf Devletlerin almaları gereken tedbirlerdir. Doğru cevap E'dir.

Devlet sağlık kuruluşlarının, ilaçların ve sağlık hizmetlerinin bilimsel ve tıbbi olarak uygun ve iyi kalitede olmasını sağlamalıdır. Doğru cevap C'dir.

BM Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi uluslararası bir düzenlemedir. Doğru cevap E'dir.

Acil sağlık hizmeti alma hakkına sahiptirler, hatta çoğu ulusal sağlık sistemi geçici göçmenler ya da vatandaş olmayanlar için yalnızca acil sağlık hizmetleri sunar. Doğru cevap D'dir.

Kendi ülkelerindeki ekonomik, eğitim ve meslek durumunun olumsuz olması göç öncesinde sığınmacıların sağlıklarını olumsuz etkileyen risk etmenlerindendir, diğer seçenekler göç sırasında ortaya çıkan olumsuz etmenlerdendir. Doğru cevap A'dır.

HIV/AIDS göçmen ve sığınmacıların yakalanma riskleri yüksek olan bulaşıcı hastalıklardandır, diğer seçenekler yine yakalanma riski yüksek olan bulaşıcı olmayan hastalıklardandır. Doğru cevap E'dir.

Doğru cevap E'dir.

Göçmen kadınlarda ölü doğum hızları ve bebek ölüm hızları daha yüksektir. Doğru cevap C'dir.

Agorafobi göçmen ve sığınmacıların göç sonrasında yaşadıkları ruh sağlığı sorunlarındandır. Doğru cevap B'dir.

Sağlığı temel bir insan hakkı olarak gören yaklaşım, sağlık hakkının insan onuruna yaraşır bir yaşam için temel bir insan hakkı olduğunu kabul eder. Bu yaklaşıma göre sağlık hakkı sağlıklı bir yaşam için gerekli olan güvenli içme suyu, yeterli temizlik, güvenli yiyecek, yeterli besin ve konut, sağlıklı çalışma ve çevre koşulları, sağlık ile ilgili eğitim ve bilgilendirme ve cinsiyet eşitliğini kapsamaktadır. İş olanakları bu kapsamda sayılamaz.

Bu anlamda yapılan ilk düzenleme, sağlığın ilk kez bir hak ve ödev olarak tartışılmaya başlandığı İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi ile yapılmıştır.

Göçmen, mülteci ve sığınmacıların sağlık hakları konusunda hükümler içeren düzenlemelerden ilki, 6458 sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK) ile bu kanuna uygun olarak yürürlüğe konulan Geçici Koruma Yönetmeliği (GKY) dir.

Mültecilerin hukuki durumlarını düzenlemek üzere BM tarafından 1951 yılında imzaya açılan Mültecilerin Hukuki Durumuna Dair Cenevre Sözleşmesi’ni Türkiye coğrafi çekinceler ile kabul etmiş olduğundan Türkiye’de sadece Avrupa ülkelerinden gelen sığınmacılar mülteci statüsüne alınmaktadır. Bu nedenle Suriye’den gelen sığınmacılar Türkiye’de mülteci başvurusu yapamamaktadır.

Geçici koruma altındaki sığınmacıların acil ve zorunlu haller dışında özel sağlık kuruluşuna doğrudan başvurmaları mümkün değildir.

Verilen seçeneklerin hepsi göçmenlerin sağlığını etkiler, ancak WHO’ya göre göçmenlerin sağlığını belirleyen en önemli etkenlerden biri yoksulluktur. Zira göçmenlerin pek çoğu göç ettikleri ülkenin vatandaşlarına göre ekonomik açıdan daha dezavantajlı konumdadır.

Gidilen yol ve süre, sığınmacıların göç sırasında sağlıklarını olumsuz etkileyen risk etmenlerinden biridir.

Kültürel etkileşim hipotezi göçmenlerin göç ettikten sonra sağlık durumlarında olumsuz yönde değişimler olacağı varsayımına dayanır. Bu hipoteze göre, koruyucu sağlık davranışları olan bazı göçmenler, özellikle Batı toplumları ile etkileşim sonucunda sağlıksız davranışlara yönelmektedir.

Borderline kişilik bozukluğu ve şizofreni, göçe bağlı oluşan sağlık sorunları arasında değildir.

Verilen sağlık sorunlarının hepsi, öne çıkan sorunlar arasındadır.