GİYSİ SEÇİMİ

Eski çağlarda çoğunlukla tabanı deriden ya da tahtadan sandallar kullanılmaktaydı. Kaynakların çoğu ayakkabının tarihçesini eski Mısırla başlatmaktadır. Ayakkabıyı korumak amacıyla giyilen mantar topuklu şosonlar 1575'te moda oldu. Ama kötü havalarda ya da çok yağışlı bölgelerde tahta tabanlı ayakkabılar da giyiliyordu. nu tür tahta ayakkabılara sabo denilmekteydi.

Doğru cevap D'dir. Osmanlı Dönemi'nde ayakkabılar, yapıldıkları malzemeye, biçimlerine ve kullanıldıkları yere göre adlar alırdı. Başmak, cimcime, çapula, çizme, yarım çizme, çedik, çedik pabuç, edik, fotin, galoş, mest, kalçın, kundura, merkub, nalın, sandal, terlik, tomak, yemeni başlıca ayakkabı çeşitleriydi. Kavaf ise ayakkabı satıcıları için kullanılan bir sözcüktü.

Doğru cevap E'dir. Günümüzde seri üretim neredeyse tamamen makinelerle yapılmaktadır. Ayakkabı yapmak için önce sol ve sağ ayak modelleri, sonra da bunların tahta kalıpları yapılır. Ayakkabı yapımı genellikle sekiz aşamada gerçekleşir. Hayvan derisi, kumaş ya da yapay deriden, ayakkabının sayası ve astarı uygun biçimde kesilir. Sayayı oluşturan parçalar ile astar birbirine dikilir. Ayrıca ayakkabının burnuna sertlik veren parça ile topuğa konulan yumuşak parça da dikilir. Bağcık delikleri bu aşamada açılır ve ayakkabının iç yüzeyine numara ve model kabartmaları yapılır. İç ve dış taban parçaları ile topuklar hazırlanır. Bunlar genellikle kösele, kauçuk, bunların bileşimi ya da öteki yapay malzemelerden yapılır. Topuklar tahta da olabilir. Parçaların eklenmesiyle oluşan saya, kalıbın üzerine gerilir; iç tabana dikilir ya da çivilerle tutturularak kalıplanır. Saya ve iç taban, kalıcı biçimini alıncaya kadar kalıpta tutulur. Tabanlama aşamasında dış taban sayayla birleştirilir. Bu işlem dikerek, yapıştırarak, çivileyerek ya da bunlardan birkaçı birden uygulanarak yapılabilir. 1953’te geliştirilen bir işlemle kauçuk, polivinil klorür (PVC) ve poliüretan tabanlar kalıp-baskı yöntemiyle biçimlendirilmekte ve ayakkabının üst bölümüne tek bir işlemde yapıştırılmaktadır. Topuklama aşamasında topuk ayakkabının tabanıyla birleştirilir ve son biçimini alır. Bitirme, cilalama, ayakkabıyı kalıptan çıkarma, topuk ve taban yastıklarının yerleştirilmesi işlemlerini içerir. En son biçimini verme sırasında bağcıklar, fiyonklar ve tokalar takılır.

Doğru cevap E'dir. İlk şemsiye bundan dört bin yıl önce icat edilmiştir.Eski şemsiyeler veya güneş şemsiyeleri, güneş ışınlarından korunmak amacıyla tasarlanmıştı. Milattan önce 1200 yıllarına gelindiğinde şemsiye Mısırlılarda dini bir anlam kazandı. Gökyüzünün Tanrının vücudundan yapılmış, dünyayı koruyan bir şemsiye olduğuna inanıyorlardı ve başlarının üzerinde taşıdıkları şemsiye yüksek ahlak sembolü idi. İlk su geçirmez şemsiyeler yağmurdan korunmak amacıyla Çin’de üretildi. Şemsiye (umbrella) sözcüğü Latin kaynaklı bir sözcük olan gölge (umbra) kelimesinden gelmektedir. 16. yüzyılda şemsiye batı dünyasında çok popüler bir aksesuardı. Önceleri şemsiyelerin bayanlar için uygun bir aksesuar olduğu düşünülürdü. Farslı gezgin ve yazar Jonas Hanway (1712-86) İngiltere’de otuz yıl şemsiyeyi kullandı ve şemsiyenin erkekler arasında da popüler olmasını sağladı.

Doğru cevap A'dır. Gabrielle Coco Chanel 19. Yüzyılın sonlarına doğru doğdu ve 20. Yüzyıla da tanık oldu. Moda hakkında farklı yaklaşıma sahip modacı Chanel yaşadığı zamanların sentezini yapmanın aksine, dönemin modasını ciddiye almayarak, paradokslarıyla ayrıcalıklı bir yere sahiptir. Gelecekçi yaklaşımları sayesinde moda günümüzde de hala onun çizgisinden etkilenmektedir. 1920’li yıllarda kadınların çantalarını ellerinde taşıdığı dönemde Chanel gittiği yerlerde çantasını kaybetme sorunundan hareketle omuz askılı çanta tasarladı. Bu şekilde kadınlar çantaları omuzlarındayken rahat hareket edebiliyorlardı.

Doğru cevap E'dir. Chanel 1955 yılının Şubat ayında ise o günden bu güne bir klasik olan Chanel 2.55’i üretti. Çanta adını piyasaya çıktığı ay ve yıldan alıyor. Siyah deri kapitone görünümlü bu efsanevi model şimdilerde farklı renkler ve detaylar kullanılarak da üretiliyor.Coco Chanel’in bir simgesi olan  çantanın her özelliği astarından omuz askısına kadar kendine ait yaşanmışlıkları ortaya koyar. Örneğin astarın ve dış yüzeyinin koyu rengi büyüdüğü manastırdaki üniformaların renginden gelmektedir.  Ön kapağın iç kısmındaki fermuarlı bölme, aşk mektuplarını sakladığı gözdür. Arka tarafındaki kapak yedek olarak yanına aldığı parasını koyduğu gizli bölmeyi barındırır. Kapitone dokusunu ise yine büyüdüğü manastır ve jokeylerin montlarından esinlendiği düşünülüyor. Tamamen elde üretilen 2.55’ler toplamda 180 aşamadan geçmektedir. Çantanın orijinal kilidine hiç evlenmediği için ‘Matmazel kilidi’ adı veriliyordu. Bu kilidin yerini Karl Lagerfeld tasarımıyla 80’lerden sonra Chanel’in logosu aldı.

Doğru cevap B'dir. Gerçek anlamda saati günlük kullanıma sokan isim İngiliz Christian Huygens’tir. 23 Ocak 1675’te C.Huygens zaman ayarını sağlayan yaylı balans’ı saatin içine yerleştirmeyi başarmıştır.

Doğru cevap C'dir. İlk gözlüklerin mercekleri konveks, yani dışbükeydi ve sadece yakını görme problemi olanların işlerine yarıyordu. Uzağı görme sorunu olanların derdine çare olacak konkav (içbükey) merceklerin üretilmesi için yüzyıl geçmesi gerekecekti. Gözlük icat edildikten ancak 350 yıl sonra düşmeden yüzde kullanılabildi. Edward Scarlett 1730’da Londra’da sabit gözlük sapını icat etti. İlk gözlükçü dükkanı ise 1783’ de Philadelphia’da açıldı. Francis Mc Allister dükkanında gözlüklerini bir sepetin içine yığıyor, müşteriler de bunları tek tek deneyerek gözlerine uygun geleni alıyorlardı. 

İlk güneş gözlükleri ise 1430’lu yıllarda Çinliler tarafından kullanılmıştır. Çinlilerin ateşte dumanın isi ile kararttıkları gözlükler görme kusurlarını düzeltmek için kullanılmamıştır. Sanılacağı gibi Güneş’ten korunmak için de değildir. Çinliler başta mahkemeler olmak üzere bir çok yerde gözleri görünmesin, düşünceleri göz ifadelerinden belli olmasın diye bu koyu renkli gözlükleri takıyorlardı. Daha sonraları İtalya’dan Çin’e numaralı gözlükler de getirildi ama Çinliler onların da çoğunu is ile kararttılar.

Doğru cevap D'dir. Takılar geçmişte din, tılsım, büyü, uğur gibi kavramların etkisiyle kullanılmaktaydı. Daha sonraları bu anlamlara ölü hediyesi, tanrılara sunu, imtiyaz göstergesi, zenginlik ifadesi, hediye ve nihayet güzel görünmek gibi amaçlar da eklendi. Gerek dinsel nedenlerin gerekse kendini beğendirme çabasının bir sonucu olarak insanın ilgisini sürekli çeken takıların ilk örnekleri taş, kemik, deniz kabukları ve fildişinden yapılırken, maden işçiliğinin başlamasıyla bunların yanı sıra tunç, gümüş, electrum ve özellikle altın takılar yoğun bir biçimde kullanılmaya başlanmıştır. Hem dini hem dünyevi amaçlarla kullanılan takılarda bazen her iki amaç da birbiriyle sımsıkı bağlantılı olmaktadır. İnsanoğlunun ihtiyaçları yaşamın gereklilikleri kapsamında değişmektedir. Ancak bu ihtiyacın şekli ne olursa olsun, beslenme, barınma, giyinme ve süslenme ihtiyaçları hiç değişmemiştir.

Doğru cevap A'dır. İlk şapka örneklerine eski Mısır ve Yunan zamanında Teb şehrinde bulunan erkek mezarlarında rastlanılmıştır. M.Ö. 3200 yılında Mısırda erkelerin başlarında tüyler, krallarının ise taçlar yada peruklar üzerine geçirilmiş bezlerin olduğu bilinmektedir. M.Ö. 3000 yıllarında Girit adasında yaşayan Minosluların başlarında uzun sivri tepeli şapkaları, Asurluların kendilerine özgün yuvarlak şapkaları vardı. Eski Yunan’da ise şapkayı yoksullar giyer ve o tarihlerde Petasos olarak adlandırılırdı. Eski Roma İmparatorluğunda ise durum tam tersine şapka bir zenginlik göstergesiydi. Yoksulların ve kölelerin giymesi yasak olan şapka, ancak kölelikten kurtulunca özgürlüğün simgesi olarak konik biçimli şapkalar giyilirdi. Ortaçağda ise deri şapkalar kullanılmaya başlanmıştır. 11. yy’a kadar sürecek Hristiyan geleneğinde kadınlar başlarını örtmek için vual kullanırlardı. Daha sonra vual yerini tepesi sivri kukuletaya bıraktı. Doğu kültürlerinde ise şapka kullanımından daha çok saç süslemeleri kullanılmaktaydı. M.S.11. yy. ve M.S. 13. yüzyıllarda yapılan haçlı seferleri, doğudaki bu saç süsleme kültürünün batıya taşınmasını sağlamıştır.

Ceket bir aksesuar değildir.

Ayakkabıların tarihcesi eski Mısır'la başlamaktadır

Başmak, cimcime, çapula, çizme, yarım çizme, çedik, çedik pabuç,  edik, fotin, galo, mest, kalçın, kundura, merkub, nalın, sandal, terlik, tomak, yemeni gibi başlıca ayakkabı çeşitleridir.

İlk şemsiye dükkanının açıldığı yer Londra'dır.

Jonas Hanway şemsiyenin popüler olmasını sağlamıştır.

Siyah küçük elbiseyi çocukken kaldığı manastırdaki rahibelerden etkilenerek tasarlamıştır.

1970 yılında ilk kez elektronik saatler piyasadadır.

Avrupalı kadınlar 13. yüzyılda eldiveni süs olarak kullanmaya başlamışlardır.

Toplumsal ve estetik değerler, dinsel inanç ve uygulamaları, cinsiyet, yaş, sınıfsal  tabaka, meslekler gibi çeşitli etmenlerdir.