GİYSİ SEÇİMİ - Deneme Sınavı - 23

Bu yüzyıllarda İstanbul, Bursa ve Edirne'de ayakkabıcılık çok gelişmiştir.

İlk su geçirmez şemsiye Çin'de üretilmiştir.

Giysiyi bütünleyen çanta, kemer, şapka, eldiven, mücevher olarak tanımlanan aksesuarlar günlük yaşamımızın vaz geçilmez parçaları olmuştur. Para, cep telefonu, bakım ürünleri gibi farklı büyüklük ve miktarda malzemeyi yanımızda taşımamızı sağlayan ise çantadır. Doğru cevap C'dir.

Korsesiz ve rahat kıyafetler tasarlamıştır.

İlk kurmalı saat 1524 yılında Peter Henlien tarafından üretilmiştir.

İlk seri saat üretimi Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılmıştır.

Kötü havalarda ya da çok yağışlı bölgelerde tahta tabanlı ayakkabılar giyiliyordu. Bu tür tahta ayakkabılara sabo denilmektedir. Doğru cevap D'dir.

Tahta bu malzemeler içerisinde yer almaz

Eski Yunan’da şapkayı yoksullar giyer ve o tarihlerde Petasos olarak adlandırılırdı.

Panama şapka bu nitelikleri ile ünlüdür.

Orta Asya’da Türkler deriden ve yünden giyim eşyaları yapmakta ustaydılar. Çizme ve çarık en yaygın ayakkabı türüydü. Doğru cevap A'dır

İlk su geçirmez şemsiyeler yağmurdan korunmak amacıyla Çin’de üretildi. Doğru cevap E'dir.

Aksesuar giysiyi bütünleyen çanta, kemer, şapka, eldiven, mücevher vb. eşya olarak tanımlanır.

Ayakkabı, genelde “taban” adı verilen alt parça ile “saya” denen üst parçadan oluşur.

Kaynakların çoğu, ayakkabının tarihçesini eski Mısır’la başlatmaktadırlar. Bu tür sandallara

Eski Mısırlıların mezarlarında rastlanmıştır.

Ayakkabıyı korumak amacıyla giyilen mantar topuklu şosonlar 1575’te moda oldu.

Yüksek topuklu ayakkabılar 1790’da tümüyle ortadan kalktı. Sokaklar ve yollar öylesine kötü ve çamurluydu ki insanlar evden dışarıya çıkarken şosonlarını giymek zorunda kalıyorlardı.

Orta Asya'da Türk Hükümdarlar kırmızı renkli çizmeler giyiyorlardı

1953’te geliştirilen bir işlemle kauçuk, polivinil klorür (PVC) ve poliüretan tabanlar kalıp-baskı yöntemiyle biçimlendirilmekte ve ayakkabının üst bölümüne tek bir işlemde yapış- tırılmaktadır.

19. yüzyıl sonlarına kadar Türkiye’de ayakkabı yapımı tümüyle el işçiliğine dayanıyordu. Beykoz’daki deri fabrikasına 1884’te ayakkabı ya- pım bölümü eklendi. 1933’te Sümerbank’a devredilen Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası makineli üretimin yapıldığı önemli bir yerdi.