GİRİŞİMCİLİK - Deneme Sınavı - 8

Mccleland

Gelişmiş ülkelerde girişimciliği yaratan genel ulusal koşullar aşağıdakilerin tamamında doğru verilmiştir. Doğru cevap A şıkkıdır.

Gelişmiş ülkelerde girişimciliği etkileyen koşullar aşağıdakilerin tamamında doğru verilmiştir. 

Yukarıda sıralananlardan 1, 2 ve 3 Avrupa Küçük İşletmeler Yasası’ının ilkeleri arasında yer alır. Doğru cevap D şıkkıdır.

Yukarıda ifade edilenlerden 1, 2 ve 3 iktisadi kalkınmanın kapsadığı faktörler arasındadır. Doğru cevap E şıkkıdır.

Yukarıda ifade edilenlerden hepsi dışa dönük sanayileşme stratejisinin temel amaçları arasında yer alır. Doğru cevap D şıkkıdır.

Dışa dönük gelişme stratejileri için yukarıdaki ifadelerden hepsi doğrudur. Doğru cevap E şıkkıdır.

Schumpeter’in girişimci tipi ve onun işlevlerine ilişkin görüşünden hareketle bu tipteki girişimcilerin gelişmekte olan ülkelerde arttırılmasıyla ulaşılabilecek sonuçlar aşağıdakilerden tamamında doğru olarak ifade edilmiştir. Doğru cevap B şıkkıdır.

Schumpeter’in girişimci tipi ve onun işlevlerine ilişkin görüşünden hareketle bu tipteki girişimcilerin gelişmekte olan ülkelerde arttırılmasıyla ulaşılabilecek sonuçlar aşağıdakilerden hangisinde doğru verilmemiştir sorusunun yanıtı B şıkkıdır. Çünkü B şıkkı

Uzmanlaşmanın artması ve verimliliğin yükselmesi olması gerekirken olumsuz çeldirici haline getirilmiştir. 

Piyasa ekonomisine dayalı gelişme stratejisinde girişimciliğin rolünü açıklayan görüşlere ilişkin aşağıdaki ifadelerden hepsi doğrudur. Doğru cevap E şıkkıdır.

Gelişmiş ülkelerde girişimciliğin ortaya çıkışını ve gelişmesini yaratan en önemli koşullarından biri bu ülkelerin piyasa ekonomisi olgusunu benimsemeleridir. Gelişmiş toplumlardaki girişimcilik ruhunun temel iticisi risk alma isteği ve bireysel iş sahipliğine önem verilmesidir.

Girişimciliğin gelişmesine ortam hazırlayan ticari ve hukuki bir yapının varlığı genel olarak, işletmelere yönelik mevzuatlarda ve çalışma yasalarında yapılan düzenlemelerle sağlanmaktadır. Bunların içerisinde özellikle yeni bir şirket kurmanın önünde bulunan bürokratik işlemlerle ilgili düzenlemeler, şirketlerin işleyişiyle ilgili düzenlemeler, rekabet yasaları, şirketlerin işçi alımları ve işçi çıkarmaları gibi çalışma kurallarını düzenleyen çalışma yasaları, fikri mülkiyet haklarıyla ilgili yasal düzenlemeler yer almaktadır.

İnkübatörler bir anlamda yeni işletmelerin beslendikleri, tehlikelere en açık oldukları kuruluş aşamasında hayatta kalabilmeleri için yardım aldıkları oluşumlardır. İnkübatörler işletmelerin hayatta kalma yüzdelerini ve büyüme şanslarını genellikle ortak bir çatı altında iş yeri mekanı, ortak kullanımda olan cihazlar, yönetim desteği, danışmanlık ve eğitim gibi kapsamlı ve etkin hizmetler sağlayarak artıran yapılanmalardır.

25 Haziran 2008’de kabul edilen Avrupa Küçük İşletmeler Yasası, AB tarafından küçük işletmeler için yapılması gerekenlerin en güncel haliyle yer aldığı önemli bir örnek belgedir. Belge ile AB, KOBİ’lerin Avrupa Ekonomisi’nin merkezinde olduğunu kabul eder, kendisi ve üye ülkeler için politika çerçevesini belirler. Girişimcilerin ve aile işletmelerinin teşvik edildiği bir iş ortamı oluşturulması, iflas tehdidiyle karşılaşan dürüst girişimcilere ikinci bir şans tanınması, kamu kurum ve kuruluşlarının KOBİ’lerin ihtiyaçlarına duyarlı hale getirilmesi belgede yer alan temel ilkelerdendir.

“Önce Küçük Olanı Düşün” ilkesine uygun kurallar geliştirilmesi, işletmeler üzerindeki idari yüklerin kısa vadede %25 oranında düşürülmesi, düzenlemelerin uygulamaya konulmadan önce KOBİ’ler üzerindeki etkilerinin analiz edilmesi ile ilgilidir.

Gelişmekte olan ülkeleri en açık biçimde belirleyen makro ekonomik özellikler kişi başına düşük gelir, dengesiz gelir dağılımı, tüketim yapısı içinde gıda maddelerinin ve zorunlu ihtiyaçları gideren malların payının yüksek olması, düşük tasarruf oranı, düşük yatırım oranı, işgücü başına düşük sermaye donanımı gibi göstergelerdir.

Gelişmekte olan ülkelerde, rekabete dayanmayan işletme yapısı, pazar yapısının temel özelliklerinden biridir. Genelde tarım ülkeleri olarak da sınıflandırılabilmektedir. Sınai gelişme düzeyleride düşüktür.

İçe dönük gelişme stratejisi, uluslararası piyasalarda rekabet edebilir bir düzeye gelinceye kadar yurtiçi üretimin, dış ticaret politikaları, çeşitli parasal ve mali araçlarla korunmasını öngörmekte ve bu nedenle, ithal ikameci sanayileşme politikası olarak da adlandırılmaktadır. Temel amaç ithal edilen ürünlerin ülke içinde üretilmesiyle döviz tasarrufunun sağlanmasıdır.

İthal ikameci sanayileşme stratejisinde temel amaç ithal edilen ürünlerin ülke içinde üretilmesiyle döviz tasarrufunun sağlanmasıdır, ihracata yönelik sanayileşme stratejisinde ise ihracatın dolayısıyla, döviz gelirlerinin artırılması için çaba harcanmaktadır. Bu gelişme stratejisine dışa dönük gelişme stratejisi adı da verilmektedir.