GİRİŞİMCİLİK - Deneme Sınavı - 2

Girişimci düşüncenin dört ana bileşeni vardır. Bunlar;

Girişimcilerin risk üstlenme şekli, katma değer üretme sürecini etkileyen önemli bir davranış türü olmaktadır. Risk üstlenme sürecinin belirleyicileri, yaratma ve fırsat boyutu, gerçek ve algılanan değer, girişimcinin kişisel becerileri ve hedefleri ile uygunluk ve rekabet alanının farklılığıdır. Girişimci risk üstlenirken teknolojik değişim, pazar yapısı, kamusal düzenlemeler ve rekabet türü gibi konulara dikkat etmelidir.

Literatürde girişimcilik süreçleri genel olarak iki model ile açıklanmaktadır. Bunlardan birincisi “Timmons Girişimcilik Süreci Modeli”, diğeri ise Carol Moore’un Girişimcilik Süreci Modelidir. Timmons modelinde yeni işletmeler için 3 önemli bileşen bulunmaktadır; fırsat, girişimci ve yeni bir işletme yaratmak- ve onu geliştirmek için- ihtiyaç duyulan kaynaklar. Timmons Girişimcilik Süreci Modeli bu 3 bileşenden “fırsat” ile başlar. Fırsatların biçimi, büyüklüğü ve derinliği her modelde hem takımın hem de kaynakların biçimini, büyüklüğünü ve derinliğini belirler. Aşağıdaki şeklide bu modelin bileşenleri gösterilmiştir.

Literatürde girişimcilik süreçleri genel olarak iki model ile açıklanmaktadır. Bunlardan birincisi “Timmons Girişimcilik Süreci Modeli”, diğeri ise Carol Moore’un Girişimcilik Süreci Modelidir. Moore modeline göre; birçok insan davranışında olduğu gibi, girişimci özellikler, kişisel özellikler ve çevresel faktörler tarafından şekillenir. Çevresel faktörlere örnek olarak;

Girişimci düşünce yapısında dışsal baskılar fırsatların yaratılmasını zorunlu kılar. Dışarıdan gelen bu baskılara örnek olarak;

Girişimcilerin işlevleri;

Girişimciliğin tanımı ilk kez, 18. yüzyılın başlarında Fransa’da yaşayan İrlandalı
ekonomist Richard Cantillon tarafından yapılmıştır

Girişimcilikle ilgili olarak yapılan çalışmalar incelendiğinde girişimcilik kavramının farklı sözcük gruplarıyla açıklanmaya çalışıldığı görülecektir. Bu gruplar
şu şekilde sıralanabilir:
1. Başlatma/bulma/yaratma
2. Yeni işletme
3. Yenilik/yeni ürünler/yeni pazar
4. Fırsatların peşinde koşma
5. Risk alma/risk yönetimi/belirsizlik
6. Kâr arzusu/kişisel fayda
7. Üretim yolları ve kaynaklar
8. Yönetim
9. Değer yaratma
10.Büyüme arzusu
11.Girişim
12.Değişim yaratma
13.Sahiplik
14.Sorumluluk/ Yetki
15.Strateji oluşturma

“Sosyal Girişimcilik”, sivil toplum kuruluşlarının (STK) girişimcilik eylemleri olarak bilinmekte ve incelenmektedir.

Esneklik, değişen pazar ihtiyaçlarına hızlı bir şekilde cevap verebilme yeteneğidir. Bir hayale sadık kalırken aynı zamanda piyasa gerçekliğinin de farkında olmaktır. Bu gerçeklik, gerekiyorsa girişimcinin vizyonunu değiştirmesine bile yol açabilir.

Rekabet başarılı bir girişimcinin özelliklerinden biri değildir.

Girişimci düşüncenin dört ana bileşeni vardır. Bunlar;
• Yenilikçi ve Yaratıcı Olma
• Risk Alma
• Öncü Olma
• Rekabetçi Düşünme

Maliyetleri yönetme girişimcinin işlevlerinden biri değildir.

Timmons modelinde yeni işletmeler için 3 önemli bileşen bulunmaktadır; fırsat, girişimci ve yeni bir işletme yaratmak- ve onu geliştirmek için- ihtiyaç duyulan kaynaklar.

Timmons modelinde yeni işletmeler için 3 önemli bileşen bulunmaktadır; fırsat, girişimci ve yeni bir işletme yaratmak- ve onu geliştirmek için- ihtiyaç duyulan kaynaklar. Timmons Girişimcilik Süreci Modeli bu 3 bileşenden “fırsat” ile başlar. Fırsatların biçimi, büyüklüğü ve derinliği her modelde hem takımın hem de kaynakların biçimini, büyüklüğünü ve derinliğini belirler.

Hem özelde hem de kamuda geçerli olabilen “İç Girişimcilik” kavramı sıkça gündeme getirilmeye başlanmıştır.

• Kendini adama, bir girişimciyi, özellikle başlangıç aşamasında, başarılı
olabilmesi için, haftanın 7 günü ve günde 12 saatten fazla olabilecek kadar
çok çalışması için motive eden güdüdür. Başarılı olabilmek için çok çalış-
maya, planlama ve fikir üretmenin de katılması gerekmektedir. Kendini
adama bunu gerçekleştiren özelliktir.

Kararlılık, başarıya ulaşmak için duyulan normalin üzerinde güçlü bir
arzudur. Aynı zamanda istikrar ve zor zamanlardan sonra yeniden kendini
toparlama becerisini içerir. 9 kere bir sonuç alamasa da, girişimciyi 10.
telefon aramasını yapmak için ikna eden de budur. Gerçek bir girişimci
için para motivasyon kaynağı değildir. Başarı, motive eden temel faktördür,
para ise bunun ödülüdür

Liderlik, kurallar yaratmak ve hedefler oluşturmaktır. Kurallara uyulacağı-
nı ve başarıya ulaşılacağını görerek hareket etme kapasitesidir

Tutku, bir girişimciye başlangıç yaptırtan ve onu o şekilde tutan faktördür.
Girişimciye, kendi vizyonuna inanmaları için başkalarını ikna etme gücü
verir. Planlamanın yerine geçemez ama girişimcinin odaklanmış bir şekilde
kalabilmesini ve girişimcinin planının diğer insanlar tarafından görülmesini
ve uygulanmasını sağlar.