GİRİŞİMCİLİK VE İŞ KURMA

İçinde bir eylem barındıran girişimcilik terimi ilk defa teoride Fransız Richard
Cantillon tarafından 1730’larda kullanılmıştır. Fransızca “entreprendre” fiili girişimcilik yapmak anlamında kullanılmaktadır. Bundan da “entrepreneur” Türkçeye
girişimci diye çevirebilecek bir kelime türemiştir.

Girişimciliği, henüz belirginleşmemiş bir bedelle satmak üzere üretimin girdilerinin ve hizmetlerinin satın alınması ve üretilmesi (Tosunoğlu, 2003,s.4) olarak 18.
yüzyılda ilk kez tanımlayan Richard Cantillon, girişimciliğin risk alma unsurunu
öne çıkarmıştır.

Arama, seçme, uygulama ve değerlendirme girişimciliğin alt süreçleridir.

Girişimcilik bir eylem, girişimci ise bu eylemi yapan kimsedir. Girişimcilik, içerisinde eylemleri barındıran süreçler bütünüdür. Girişimci, bu eylemlerin tamamında ya da bir kısmında bulunabilir.

İç girişimcilik (intrapreneurship), kurulmuş ve yaşayan bir işletmenin sınırları içindeki tüm alanlarda yeni üründe/hizmette, yönetimde, pazarlamada, satın almada, üretimde, satışta ve bunların fonksiyonlarında yapılan yeniliklerin ticari hale gelme çaba ve sonuçlarıdır. Bu sürece katkıda bulunan, işletmede her pozisyonda çalışana da iç girişimci (intrapreneur) denir.

içerik açısından iki tür girişimcilikten söz edilebilir. Bunlar ekonomik (ticari) ve
sosyal girişimciliktir

Ekonomik girişimci için kârın sürdürülebilirliği, sosyal girişimci için ise sosyal dönüşümün sürdürülebilirliği önemlidir. Yine ekonomik girişimcilikte olduğu
gibi sosyal girişimcilikte de inovasyon ön plandadır. Ancak sosyal dönüşümü sağlayan bu inovasyonun patenti yoktur. Hatta taklidin yaygınlaşması istenmektedir.
Ne kadar çok taklit edilirse, başka yerde uygulanmasını sağlanırsa bu toplumsal
sorunun her yerde aynı şekilde çözülmesini sağlamış olur.

Yeni girişimcilik; yeni ve eski sorunları, yeni ürün/hizmetler ve yeni iş anlayışları ile çözen girişimciliktir. Yeni girişimcilik inovasyona ve inovasyon sektörlerine odaklı olan, finansmanı da erişim hedefi de “küresel” olan, bilim ve teknolojiyle evrensel pazarlama becerilerine dayalı bir girişimciliktir.”

Girişimcinin sahip olduğu tutum ve davranışlar girişimci olmayanlardan farklıdır. Zaten girişimciliğin tanımlarında da bunlar fark edilmektedir. Fırsatların
benimsenmesi, risk almaya hazır olma, yenilik ve değişim için istekli olma, belli
başlı girişimci tutumlarından bazılarıdır. Bunları eyleme dökmek, bunlar için harekete geçmek girişimci davranışını göstermektedir. O halde bir girişimcide hem
“girişimci tutum” hem de “girişimci davranış” olması gerekmektedir.

Bir sektör ve ülke örneği vermek gerekirse Tayvan örneği ilginçtir. Tayvan hükümetinin, çok sayıda küçük inovatif ve esnek girişimci şirketini sistematik ve
planlı şekilde desteklemesiyle elektronik sektöründe küresel bir başarı elde edilmiştir