GENEL İŞLETME

Bir yerde üretilmiş mal veya hizmetin üretimin olmadığı yerde piyasaya sunulması yer faydası yaratmaktadır.

İkincil ihtiyaçlar fizyolojik ihtiyaçların dışındaki ihtiyaçlardır.

Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinin en üst basamağında kendini gerçekleştirme ihtiyacı bulunur.

Üretim faktörleri, insan ihtiyaçlarını gidermek, sorunlarını çözmek için piyasaya sunulacak ürün ve hizmetlerin üretiminde kullanılan miktar ve çeşit yönünden sınırlı olan girdi ya da kaynaklardır. Dört temel çeşidir vardır. Bunlar; doğal kaynaklar, emek, sermaye ve girişimciliktir.

İşletmelerde kâr toplam gelirlerin toplam giderlerden fazla olduğu durumlarda ortaya çıkar. Tersi durum söz konusu olursa, yani toplam gelirler toplam giderlerden az çıkarsa zarar oluşur.

Mikro işletme, 10 kişiden az yıllık çalışan istihdam eden ve yıllık net satış hasılatı ya da mali bilançosundan herhangi biri 1 milyon Türk lirasını aşmayan çok küçük işletmelerdir.

Piyasada özel mülkiyete sahip işletmelerin çok sayıda olması, büyüklüklerinin birbirine yakın olması, işletme sahiplerinin yani girişimcilerinin farklı kişiler olması gibi faktörler öncelikle yoğun bir rekabet ortamının oluşmasına yol açar. Bu açıdan bakıldığında özel işletmeleri, piyasaların ve rekabetin hem nedeni hem de sonucu olarak nitelemek mümkündür. Sorunun diğer şıkları yoğun rekabet ortamının neden olduğu getirilerdir.

Sorunun doğru yanıtı Ticari işletmelerdir. Ticari işletmeler ürün üreten işletmelerle tüketiciler ve veya aracı işletmeler arasında çalışırlar. Yerine getirdikleri işlevler; taşıma, depolama, dağıtım, tutundurma ve satıştır. Ticari işletmeler üretim yapmaz.  işletmelerinin ürettiği malı son veya aracı firmalara sunarlar.

Sorunun doğru yanıtı “Küçük ve orta büyüklükte işletmelerdir” (KOBİLER). Türkiye’de işletmelerin niceliksel ölçülere göre büyüklüklerinin saptanmasında 3143 sayılı Sanayi ve Ticaret Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanun’un ek birinci maddesine dayanılarak hazırlanan “Küçük ve Orta Büyüklükteki işletmelerin Tanımı, Nitelikleri ve Sınıflandırılması Hakkındaki Yönetmelik” belirleyicidir.

 Buna göre, önce Türkiye’de çok kullanılan KOBİ tanımı yapılmıştır. “Küçük ve Orta Büyüklükte işletme (KOBİ): 250 kişiden az yıllık çalışan istihdam eden ve yıllık net satış hasılatı ya da mali bilançosundan herhangi biri 40 milyon Türk lirasını aşmayan ve Yönetmelikte mikro işletme, küçük işletme ve orta büyüklükteki işletme olarak sınıflandırılan ve kısaca KOBİ olarak sınıflandırılan ekonomik birimler veya girişimlerdir. Bu yönetmelikte büyük işletme tanımı açık olarak yapılmamaktadır ama kendiliğinden büyük işletmelerin tanımı ortaya çıkmıştır. Daha açık bir ifade ile tanımı yapılan KOBİ’den büyük olanlar büyük işletme olarak görülecektir.

Rüzgar, tüketilince eskimeyen ve bitmeyen bir doğal kaynaktır. Dolayısıyla yenilenebilir bir üretim faktörüdür.

Girişimci ya da girişimcilerin kendi tasarruflarıyla biriktirdiği ve işletmeye koyduğu sermayeye "öz sermaye" denilir.

İşletmelerde hissedarlar, çalışanlar, müşteriler, tedarikçiler, toplum ve devlet olmak

üzere farklı çıkar grupları vardır. Bu çıkar gruplarından çalışanlar ve hissedarlardan işletmede çalışanlar işletmenin iç çevresinde; müşteriler, tedarikçiler, toplum ve devlet ise dış çevresinde yer alır.

Denetim, işletmelerin temel fonksiyonlarından biri olan muhasebe fonksiyonu ile ilgili bir alandır. Temel bir fonksiyon olmaktan çok bir alt fonksiyon olarak değerlendirmek daha doğru olur.

Yaratıcı insanları işe alma ile ilgili karar, insan kaynakları fonksiyonu ile ilgili bir karardır. Diğer seçeneklerdeki kararlar finansman fonksiyonu ile ilgilidir.

250 kişiden fazla yıllık çalışan istihdam eden ve yıllık net satış

hasılatı  40 milyon Türk lirasını aşan işletmeler büyük ölçekli işletmelerdir.

Çokuluslu işletmelerde  tepe yöneticileri genel merkezden görevlendirilir. Kimlerin bu görevi yapacağına genel merkez karar verir.

Seçenekler arasında karlılığı ölçen oran, net kar/ özsermaye oranıdır. 

Oran dönemsel olarak hesaplanır. Oranın yüksekliği karılığın yükseldiğini

gösterir.

Sorunun doğru yanıtı inovasyondur. İnavasyon genel olarak “Ticari hâle gelen yenilik” anlamına gelir. Sorunun diğer şıkları inavasyon düşüncesinin hayata geçirilmesinde yerine getirilen işlevlerdir. İşletmelerin inovasyon başarısı büyük ölçüde Ar-Ge çalışmalarına verecekleri öneme, nitelikli çalışanlara ve yaratıcı düşünceyi desteklemelerine bağlıdır.

Halkla ilişkiler işletmelerin hedef kitle üzerinde güven destek ve sempati sağlama çabalarını kapsar. Bu çabaların etkin ve verimli olması kurumun itibarını artırır. İşletmelerin halkla ilişkiler çalışmalarında öncelikli hedef kitlesi “müşterilerdir.” Firmanın hatalı ürününü tüm maliyetleri göz ardı ederek geri toplaması, müşterilerin güvenini yeniden kazanmak ve güçlendirmek amacıyla alınmış stratejik bir karardır.

İşletmeler insan ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla mal ve hizmet üretirler. İhtiyaçlar, sorunlar ve istekler işletmelerin varlık nedenidir. İşletmelerin ürettiği her ürün ve hizmet mutlaka bir ihtiyacı giderir. Buna fayda denir. Fayda, mal ve hizmetlerin insanların ihtiyaçlarını giderme özelliğidir. Ürünler ve hizmetler ne oranda ihtiyaç gideriyor, sorun çözüyorsa o kadar faydalıdır.