GENEL İŞLETME - Deneme Sınavı - 7

Gelir tablosu, işletmenin bir döneme ait faaliyet sonuçlarının özetlendiği bir finansal tablodur. Gelir tablosunda işletmenin faaliyetleri sonucunda ortaya çıkan tüm hasılat, gelir, kâr, gider, zarar unsurları yer alır ve işletmenin döneme ait net kâr veya zarar büyüklüğünü gösterir. İlgili dönemde ne kadar kâr veya zarar oluştuğunu, kâr veya zararın oluşumuna hangi faaliyet sonuçlarının etkide bulunduğunu gelir tablosundan görebiliriz. Doğru cevap “d” seçeneğidir.

Tahakkuk Esası: Finansal nitelikli olayların etkileri, nakit hareketinin gerçekleştiği tarihte değil de işlemin gerçekleştiği tarihte kayda alınır. Hasılat, satış gerçekleştiğinde; gider ise oluştuğunda kayda alınır. Tahakkuk esasının karşıtı Nakit Esasıdır. Nakit esasında ise işlemlerin gerçekleşmesi yerine, nakit hareketlerinin gerçekleştiği tarihler esastır. Doğru cevap “b” seçeneğidir.

Muhasebe, işletmede gerçekleşen finansal nitelikli olayların tanımlanması, ölçülerek kayda alınması, analiz edilip yorumlanması ve karar vericilere iletilmesi sürecini kapsayan bir bilgi sistemidir.

Nakit girişlerine yol açan faaliyetler arasında; peşin satışlar, alacakların tahsili, nakit şeklinde borçlanmalar, finansal yatırımlardan sağlanan nakit biçimindeki kâr payı, faiz bedelleri, peşin olarak maddi duran varlık satışları, nakit olarak alınan tazminatlar, nakit sermaye artırımı gibi unsurlar yer alır. Peşin alışlar, nakit çıkış unsurları arasında yer aldığı için doğru cevap “d” seçeneğidir.

Finansal yönetim; işletme için gerekli olan fonların uygun koşullarda sağlanması ve bunların uygun varlıklara yatırılması ile ilgili faaliyetlerdir. Finansal yönetimin temel amacı, ortakların refah düzeyini veya işletmenin değerini artırmaktır. Doğru cevap “c” seçeneğidir.

Yöneticilerin kararlarında kullandıkları bilgilerin büyük bir kısmı finansal
bilgidir ve muhasebe tarafından sağlanır.

Küçük işletmelerin çoğunda işletmenin finansal kararlarından işletmenin sahibi
sorumludur. Fakat daha büyük işletmelerde finansal kararlardan finansal yönetim
sorumludur.

Maliyet analizleri, kârlılık raporları, bütçeler gibi araçlarla işletme içi bilgi kullanıcılarının bilgi ihtiyacını karşılayacak alan “yönetim muhasebesi” olarak belirlenmiştir.

Muhasebe bilgisinin faydalı olabilmesi için finansal bilgi ilgili, güvenilir, karşılaştırılabilir ve anlaşılabilir olmalıdır.

Geleneksel muhasebe görevlerine ek olarak, müşteri işletmelerin iş süreçlerinin geliştirilmesi, geleceklerinin planlanması, ürün ya da performanslarının gözden geçirilmesi; müşteri bazında veya ürün grubu bazında kârlılığın analiz edilmesi gibi çeşitli yönetim danışmanlık hizmetleri de muhasebeciler
tarafından verilebilmektedir.

İşletmede gerçekleşen tüm finansal nitelikli işlemler belgelerine dayanarak, günlük oluş sırasına göre, maddeler hâlinde yevmiye defterinde kaydedilir.

Muhasebe dilinde mülkiyeti işletmeye ait olan ve işletme faaliyetlerinin
sürdürülmesi için gerekli olan ve bir değere sahip olan bu faktörlere işletmenin
“varlıkları” diyoruz.

VARLIKLAR = BORÇLAR + SERMAYE

Birbirinden ayrı fakat birbiriyle bağlantılı dört temel finansal tablo vardır. Bilanço, gelir tablosu, nakit akım tablosu ve öz kaynaklarda değişim tablosu.

Yöneticiler, işletme içi muhasebe/finans bilgisi kullanan kişilerdir.

Finansal bilginin finansal tablolarda olmaması ya da yanlış sunulması karar vericilerin

kararlarını gerçekten etkiler mi veya değiştirir mi? Eğer bilgi önemli değilse finansal

tablolarda ayrıca sunulmasına gerek yoktur.

Bir finansal bilginin hata içermemesi ve önyargıya kapalı olması, bilgi kullanıcılarının o bilgiye güvenmesini sağladığı için sorunun cevabı "güvenilirlik" olmalıdır.

Muhasebe sürecinin ilk adımı dönem başı işlemlerinin yapılmasıdır.

Sermaye, ortaklar (hissedarlar) tarafından işletmeye salanan kaynakları ifade etmektedir.

Temel muhasebe eşitliği adı verilen bu eşitlik bilançoda görülebilir. Hatta bu eşitliğe "bilanço eşitliği" de denilir.