GELİR DAĞILIMI VE YOKSULLUK

Solow büyüme modelinde emek birimi başına sermaye
ve üretimin değişmediği durumu ifade eden durağan
hâl ekonominin başlangıçta sahip olduğu sermaye
stokunun büyüklüğünden bağımsız olarak uzun
dönemde mutlaka ulaşılan dengeyi tanımlamaktadır.

Yüzde paylar analizi: En düşük gelirliden başlayarak
en yüksek gelirliye doğru sıralanmış ve %20, %10 ve %5
gibi dilimler altında toplanmış hanehalkı gruplarının toplam
gelirden aldıkları yüzdelik payların belirlenmesine
dayalı gelir dağılımı analiz yöntemidir.

Sosyal kargaşa modelleri servet ve gelir dağılımındaki
eşitsizliğin yoksulu suç işlemeye, ayaklanmalara ve diğer yıkıcı eylemlere teşvik edebileceğini varsaymaktadır. Bu eylemler büyümenin vazgeçilmez unsuru olarak kabul edilen siyasi istikrar için bir tehdit oluşturmaktadır.

Tek bir zaman noktasında farklı değişkenlerin incelenmesine dayalı bir regresyon analizidir. Örneğin 2000 yılında farklı ülkelerin kişi başına GSYİH
büyüklükleri ile Gini katsayıları arasındaki ilişki incelendiğinde yatay kesit analizi yapılmış demektir.

İlave emeğin üretime yaptığı katkının piyasa değerini ifade etmektedir. Emeğin üretime fiziki katkısını ifade eden marjinal fiziki ürünün marjinal hasılat ile çarpılması ile elde edilmektedir.

Politik ekonomi modelleri arasında gelir eşitsizliğinin büyüme üzerindeki etkisini açıklayan alternatif bir yaklaşımın lobicilik faaliyetlerine dayandırılmış olduğu görülmektedir.

Kredi piyasalarında tam rekabet koşulları geçerli olsaydı, alternatif yatırım fırsatlarının getiri oranları marjinal
düzeyde eşitlenmiş olurdu. Fakat kredi piyasaları asimetrik bilgi ve yasal düzenlemelerin yetersizliği gibi eksikliklerle aksak rekabet özellikleri göstermektedir. eşitlenmesi mümkün olmayacaktır. Bunun anlamı yapılacak yatırımın getirisinin hangi alanda yapıldığına ve kim tarafından yapıldığına bağlı olarak değişkenlik gösterecek olmasıdır
Örneğin herkesin eşit koşullarda ödünç alma olanaklarına sahip olmadığı bir kredi piyasasında alternatif yatırım alanlarının getiri oranlarının marjinal düzeyde eşitlenmesi mümkün olmayacaktır. Bunun anlamı yapılacak yatırımın getirisinin hangi alanda yapıldığına ve kim tarafından yapıldığına bağlı olarak değişkenlik
gösterecek olmasıdır.

Kanıtlanmış olmasa da en azından kalkınma ve gelir dağılımı arasında sistematik şekilde tanımlanmış bir bağlantının olmadığı yargısına varan bu görüş, büyümeyi kalkınmanın tek yolu olarak görenlerin almış
oldukları bir pozisyon olarak görülmektedir.

Simon Kuznets’in gözlemlerine dayalı olarak geliştirdiği bu hipotez, gelir dağılımındaki eşitsizliğin düşey eksende, büyümenin de kişi başına GSYİH olarak yatay eksende tanımlandığı çizim alanına ters-U eğrisi şeklinde yansıtılmaktadır.
Bu nedenle Kuznets hipotezini ifade eden ters-U şeklindeki bu eğri literatürde
Kuznets eğrisi olarak yer almıştır.

Asimetrik bilgi

Politik ekonomi modeli

Sosyal kargaşa modeli

Yatay kesit analizi

Neoklasik büyüme modeli

Ücret farkı

Tarım dışı sektördeki eşitsizlik az gelişmiş ülkelerde daha yüksektir.

Kişi başına GSYİH

Neoliberal görüş

Asya ülkeleri