FOTOĞRAF TARİHİ

Sorunun yanıtı C seçeneğinde verilmiştir

Sorunun yanıtı D seçeneğinde verilmiştir

Sorunun doğru cevabı E seçeneğinde verilmiştir.

Sorunun yanıtı A seçeneğinde verilmiştir.

Sorunun yanıtı B seçeneğinde verilmiştir.

Sorunun doğru yanıtı C seçeneğinde verilmiştir.

Sorunun doğru yanıtı D seçeneğinde verilmiştir.

Sorunun doğru yanıtı E seçeneğinde verilmiştir.

Fotoğraf, bir saniye sonrasında bile hiçbir şeyin aynı ol- madığı, sürekli dönüşüm içerisindeki dünyamızın değişimini durdurabilen, onları “o an” oldukları gibi gösterebilen ve bu niteliğiyle de insanların kendi dünyasını keşfetmesinde çok önemli bir rol oynamış eşsiz bir araçtır.

Fotoğrafta ressamları, insanların ve doğanın meşakatli bir şekilde kopyalarını oluşturma zahmetinden kurtarmıştır. Böylece kendi üslubunu değerlendirmeye tabi tutan sanat, özünün gerçekte ne olduğuna ilişkin tartışmalarla gün- demini yeniden şekillendirmiştir.

Tolstoy’un yaptığı gibi daha genel bir çerçevede tasavvur edilsin, artık sanattan bir tür metafizik öz olarak söz edilmektedir.

Bu çalışma, stüdyo ortamında elde edilen otuz farklı negatifin albümen tekniği ile tek bir baskı üzerinde bir araya getirilmesiyle gerçekleştirilmiştir.

Hem İtalyan Rönesans sanatından, hem de Ön-Rafaellocu çağdaşlarından beslenen,“yaşayan tablolar” alışkanlığından esinlenen bu fotoğrafçılar, anlatı ve kurmacaya, Shkespeare, Walter Scott ve özellikle de Victoria çağının büyük şairi Tennyson vb. gibi ortak edebi esin kaynaklarına önem vermişlerdir.

Rejlander’in “Hayatın İki Yolu” isimli çalışması, hem içeriği hem de tekniği ile fotoğraf tarihinin tartışmasız en önemli eserlerinden biri olmuştur. Bu çalışmasıyla, gerçekleşmemiş kurgusal bir dünyanın eşsiz bir tasarımını ortaya koyarak fotoğraf makinesinin de bir sanatçının elinde, bir sanat aracı olarak kullanılabileceğini tüm dünyaya göstermiştir.

Robinson da Rejlander

“Torunum” (My Grandchild) is- mini taşıyan fotoğrafında ise, her ne kadar başlık o konuya gönderme yapmasa da, Hris- tiyan resim geleneğinin en bilinen temalarından birisi olan “Meryem Ana ve Çocuk İsa” yorumunun yapılmasını sağlayacak bir düzenleme hissedilmektedir. Bu fotoğrafta başı bize doğru çevrilmiş olarak gösterilen ve Cameron’un torunu olan küçük çocuk, bir kolu ve bacağı yukarı doğru kıvrılmış, yüzüstü bir şekilde yatmaktadır. Mahrem yerlerinin gö- zükmeyeceği şekilde bedeninin üstü örtülmüştür. Cameron’a sık sık Meryem Ana pozu için modellik yapan hizmetçisi Marry Hillier, bu fotoğrafta da çocuğun üzerine eğilmiş anne figürünü canlandırmıştır.

20. yüzyılın başında Amerika’da etkisini göstermiş olan, ne çekim ne de baskı aşamasında fotoğrafa herhangi bir müdahalenin yapılmadığı “Doğrudan Fotoğ- raf ” (Straight) anlayışına yakın bir kuram geliştirmiştir. Emerson bu kitabında fotoğrafın diğer sanatlardan bağımsız bir sanat dalı olduğunu ve fotoğrafın sanat yapıtı olabilmesi için resme öykünmesi gerekmediğini söylemiştir.

Paul Delaroche (1797-1859), ressamın “ne denli yetenekli olursa olsun, çok uzunca bir süre gözlem yaparak ve çalışarak, o da zahmetini karşılamayacak kadar kusurlu ve eksik biçimde elde edebileceği birtakım görüntülere”, fotoğraf makinesinin çok kısa sürede erişebildiğini söylemiştir.

Günümüz dijital teknolojilerine kadar hemen hemen tüm fotoğraf tarihinin üzerine kurulu olduğu negatif-pozitif ilkesini ortaya çıkartan Kalotip yönteminin mucidi William Henry Fox Talbot, 1844 tarihli “Doğanın Kalemi” başlıklı kitabında fotoğrafı yeni bir sanat aracı olarak tanımlamıştır.

1850’lerin başında, “kendi payıma tuttuğum dilek, fotoğrafın sanayi ve ticaret alanlarına açılacağına, sanat alanına girmesidir. Onun tek gerçek yeri sanat alanıdır ve ben fotoğrafı hep bu yönde ilerletmeye çalışacağım.” diyen Le Gray, sanatsal fotoğrafçılığın ateşli bir savunucusu olmuştur.