FOTOĞRAF TARİHİ

Nesnelerin görüntüsünün kalıcı olarak bir yüzey üzerine kaydedilmesi çalışmalarında birçok araştırmacının payı olmakla birlikte, ilk görüntü kaydını gerçekleştiren, diğer deyişle fotoğrafı bulan kişi olarak Fransız Joseph Nicéphore Niépce (1765-1833) tarihte yerini aldı.

Yüzey üzerinde ışıklı ve gölgeli alanlar oluşturarak yapılan bir gösteridir. Yüzey üzerine düşen ışığın önüne renkli camlar koyarak yüzeyin rengini değiştirerek, resmin görsel etkisi yönlendirilir.

Metal levha üzerinde elde edilen resim, Niépce tarafından ‘helyografi’ (heliography -güneşle yazmak-) olarak adlandırıldı. (Yunanca’da helio, güneş anlamına gelen sözcüğün ön eki; graphe, yazı ya da çizim anlamına gelen son ektir.)

Görüntü 20.3x16.5 cm. boyutlarındaki bu levha üzerine yatay olarak yerleştirilmiştir.

Işığa Duyarlı Yüzey: Kâğıdın bir yüzüne gümüş nitrat eriyiği yumuşak bir fırçayla sürülür ve bu işlem eriyiğin sulandırılmasına göre altı-sekiz kez tekrar edilir. Daha sonra, ateş önünde kâğıt kurutulur. Kâğıt yüzey pozlandırma için hazırdır.

Daguerre, Dagerotip ve Diyorama Usullerinin Tarihçesi ve Be- timlenmesi adlı broşürünü yayımlamıştır.

Daguerre 1837 yılında gerçekleştirdiği buluşuna Dagerotip (Daguerreotype) adını vermiştir.

Bir konuya, çıplak gözle değil optik aracılığıyla bakmak, örneğin; fotoğraf makinesinin objektifinden bakmak.

Dagerotip ile elde edilen fotoğrafın bir diğer özelliği de pozitif olmasıdır. Bu nedenle, levha üzerindeki fotoğraf sağ-sol olarak terstir.

Mekanik olarak kâğıt üzerine resim yapmayı sağlayan, bir sehpa
ve sehpaya takılan prizmadan oluşan aygıt. Latince adı ‘Camera Lucida’.