FOTOĞRAF TARİHİ - Deneme Sınavı - 15

Dadaizm, savaşın barbarlığına, sanat alanında ve gündelik hayattaki entelektüel zorbalığa karşı bir protesto olmuştur. Dadacılar, rastlantıyı ve saçmalığı yücelterek, şok yaratarak ve endüstriyel ya da günlük yaşam nesnelerini kul- lanarak sanata karşı yıkıcı ve özgürleştirici bir yaklaşımın savunuculuğunu yapmışlardır.

Fotoğrafın, bir objenin birden farklı zaman aralıklarını ve bakış açılarını aynı yüzey üzerinde (üst üste pozlama) kaydedebilmesi [Anton Giulio Bragaglia (1890-1960)]

Amerikalı Kavramsal sanatçı John A.Baldessari (d.1931) “Wrong” (“Yanlış”, 1967) isimli çalışmasında, başının üzerinde yükselen palmiye ağacı sanki fark edilmemiş izlenimi yaratarak amatörlüğün kusurlarını taklit etmiş ve fotoğrafının şipşak çekilmiş gibi görünmesini sağlamıştır.

Koreli sanatçı Nikki Seung-hee Lee (d.1970), 1990’lı yılların sonlarından itibaren yap- tığı çalışmalarda, farklı kimlikler oluşturarak kendi bedeni üzerinden kimlik kavramını sorunsallaştıran Sherman gibi, hâkim Amerikan alt kültürü içerisinde yer alan İspanyol, turist, öğrenci, punk, erotik dansçı, kaykaycı, vb. kimliklerin rollerine bürünerek onlardan birisi olarak görünmeye çalışmıştır. Fotoğraflarını ise amatör bir fotoğraf makinesiyle çoğunlukla dâhil olduğu gruptan birisine çektirmiştir. Lee, hatıra fotoğraflarında karşılaşılabilecek bir anıyı kendi sanatına mal ederek, yaygın kültürel eğilimlerin kimlikleri üzerinden, çağdaş kültür içerisindeki sosyal davranışları sorgulamıştır.

Çekimlerinde, yapıların işlevsel özelliklerini vur- gulayan cepheden, net, açık ve yalın bir üslup benimsemişlerdir. Perspektif bozulmalarını engellemek amacıyla tele objektifler kullanmışlardır.

Dijital fotoğraf bugün görün- tüyü kaydetmedeki hızıyla, yüksek görüntü çözünürlüğündeki keskinliğiyle, kopyalanabilir ve taşınabilir özellikleriyle, konvansiyonel tekniklerin çok üzerinde bir performans göstermektedir. Çekimini gerçekleştirdiği anda görseliyle iletişim kurabilen fotoğrafçı, saniyeler içerisinde de çektiği fotoğrafı tüm dünyayla paylaşabilmektedir.

Amerikalı Nancy Burson (d.1948), bilgisayar teknolojisini kullanarak gerçekte hiç var olmamış görüntüler üreten ilk sanatçılar arasındadır.

Alfredo Jaar (d.1956), 1995 yılında gerçekleştirdiği “Real Pictures” (Gerçek Fotoğraflar) isimli çalışmasında, 1994 yılında Ruanda’da Hutular tarafından Tutsi’lere karşı işlenen soykırım sırasında çektiği fotoğrafları, mezar taşı veya dikilitaş şeklinde olan farklı boyut- lardaki siyah kutular içerisinde sergilemiştir.

Gerard Rancinan (d.1953): Fransız fotoğrafçı, “In Praise of Difference” (Farklılığı Övmek, 2004) ismini taşıyan çalışmasında toplum dışına itilmiş bedensel farklılığı olan insanları, “Portraits of the 70 Hibakusha” (70 Hibakusha’nın Portresi, 2006) adını ver- diği diğer bir serisinde ise, Japonya’da Hiroşima’ya atılan atom bombası kurbanlarını konu edinmiştir. Rancinan, gazeteci kökenli olmasının getirdiği eleştirel bir bakış açısıyla toplumsal sorunlara yöneldiği bu çalışmalarında, bedensel farklılıkları olan insanları, durumlarını dramatik bir boyuta taşımadan yalın bir üslupla belgeleyerek, sadece diğer insanların gözünde normalleştirmek istediğini belirtmiştir.

Gelecekçilik

Simülasyon

Eadweard Muybridge

Postmodernizm

Postmodern

Fotoğrafik tipoloji

Kodak

Andreas Gursky

Joel-Peter Witkin

Postmodernizm

Batılı hükümdarların bir gelenek hâline getirdiği, kendi portrelerinin devlet dairelerine astırılması ve hediye edilmesi alışkanlığı, Osmanlı İmparatorluğu’nda ilk kez Sultan II. Mahmud (Saltanatı 1808-1839) döneminde uygulanmıştır.