FOTOĞRAF TARİHİ - Deneme Sınavı - 5

Diğer yandan fotoğraf, suçluların kimliklerini belirleme amacıyla da kullanılmıştır. 1842 yılında Brandt kardeşler Brüksel’deki hapishanede suçluların dagerotip portrelerini çekmiştir.

George Eastman (1854-1932) bu sorunu fark etmiştir. Böylece 1880’li yıllarda başla- dığı üretimlerinde önce kâğıt, daha sonra da modern fotoğrafçılığın başlangıcına işaret eden selüloid tabanlı rulo filmi geliştirmiştir. 1889 yılında Kodak kamerası, 100 poz içeren film rulosu ile birlikte piayasaya sunulmuştur. Fotoğraf makinesini fabrikaya göndermek şartıyla , film yıkama ve baskı işlemleri hizmeti birlikte verilmiştir. 1 yıl sonra ise bir dolar fiyat biçerek Brownie marka makinaları piayasaya sürmüştür.

Paris Diaroma’sının yöneticisi Louis-Jacques-Mandé Daguerre’in geliştirdiği ve son biçimini 1837’de alan
yönteminin üretim sırları, 19 Ağustos 1839 yılında Fransız devleti tarafından insanlığa armağan edildiği zaman yaşamıştır. “Dagerotip” olarak adlandırılan bu yöntemin en ince ayrıntıları bile gösteren keskin görüntüleri karşısında dünya adeta büyülenmiştir!

Kendisine yeterli desteğin verilmediğini ve insanların Daguerre’in yöntemini onunkine tercih etmiş olduklarını düşünen Bayard, bu endişelerini tarihin ilk mizansene dayalı otoportresi olan olarak bilinen “Boğulmuş Bir Adam Olarak Otoportresi”ne (Le Noyé) dönüştürmüştür

Talbot, 1840 yılının Ekim ayında karısının portrelerini çektiği ve 1841 yılının başlarında birçok patentle korumaya aldığı Kalotip yöntemini kamuoyuna duyurmuştur.

Hemen hemen tüm fotoğraf tarihinin üzerine kurulu olduğu negatif-pozitif ilkesini somutlaştıran bu yöntem, fotoğrafçılığı çoğul baskı devrine sokmuştur. Çekim yapıldıktan sonra banyo edilerek gizli görüntü olmaktan çıkarılan negatif bir görüntüden, artık birçok pozitif görüntü elde edilebilmektedir. Üstelik negatifin pozladıktan sonra saklanabilme ve daha sonra basılabilme avantajı vardır. Talbot’un yönteminin bu özelliği, dagerotip’in
varsayılan avantajlarına meydan okumuştur

1854 yılında patentini André Adolphe Eugène Disdéri’nin (1819-1889) almış olduğu ve günümüzde kullanılan kartvizitlerin ilk örneği olarak kabul edilen “Carte-de-visite” adındaki yeni bir fotoğraf yöntemi, portre piyasasında devrim yaratmıştır.

Carte-de-visite yöntemi ile;

Tıp eğitimi alan, karikatür yapan ve asıl adı Gaspar Félix Tournachon (1820-1910) olan Nadar, günümüzde de etkisini sürdüren, ışık kontrolü, netlik, kişiliği tanımlayıcı ifadeyi aktarabilme, vb. gibi portre fotoğrafının gelenekselleşmiş ögelerini, daha o tarihlerde uygulamış ünlü bir sanatçıdır.

Seksen kabileden kırk binin üzerinde fotoğraf çeken Curtis, Kızılderililerin geleneksel konutlarını, yemeklerini, kıyafetlerini, eğlencelerini, törenlerini, vb. kaydederek günümüze eşsiz bir koleksiyon bırakmıştır.

George Eastman (1854-1932) bu sorunu fark etmiştir. Böylece 1880’li yıllarda başladığı üretimlerinde önce kâğıt, daha sonra da modern fotoğrafçılığın başlangıcına işaret
eden selüloid tabanlı rulo filmi geliştirmiştir. 1889 yılında Kodak kamerası, 100 poz içeren film rulosu ile birlikte piayasaya sunulmuştur.

Niépce’in 1816 yılından başlayarak ışık üzerine gerçekleştirdiği denemeleri, 1826-1827 yıllarında nihayet sonuçlarını vermiş ve insanlık “Helyografi” (Heliography) adını taşıyan bu görüntüyle birlikte büyük bir değişimin eşiğine gelmiştir.

Nicéphore Niépce

Sir John Herschel

Talbot

CDV

Mozaik Kart

Nadar

Nadar

Brandt kardeşler