FOTOĞRAF KÜLTÜRÜ

Bilimsel buluşlar ve fotoğraf makinesinin görüntüsü yeni bir görsel anlayışa neden olmuştur. Bu anlamda, İzlenimcilik akımını anmak gerekir. XIX. yüzyılın sonlarında ortaya çıkan izlenimci resim akımının üyeleri, dönemin bilimsel bulgularıyla doğrudan ilgilenmişlerdir. Bu akımın ilk temsilcilerinden biri olan ressam Claude Monet (1840-1926) çalışmalarında ışık ve su oyunlarına ayrı bir vurgu yapar. Monet, karşımızda gördüğümüz bir konunun görüntüsünün, ışık yoluyla nasıl değiştiğini araştırmıştır. Rouen Katedrali’nin her bir farklı ışık ve renk içeren yirmi farklı resmini yapmıştır. Bu şekilde Monet, görüntünün karmaşık yapısını ve aynı zamanda akışkan bir süreç içerdiğini resimler yoluyla ortaya koymuştur. Ona göre Rouen Katedrali hiçbir zaman aynı görünmez, tek bir görünüşü yoktur ve birçok açıdan resmedilebilir. Bu şekilde görmeye yönelik sanatların, sabit olmayan ve değişen bir düşüncenin ürünü olması gerektiği düşüncesi ortaya çıkmıştır.

Bakma eylemiyle ilgili yeni açılımlar XX. yüzyılın başında Kübizm ile dönüm noktası
yaşamıştır. Kübist ressamlar, nesneleri birçok farklı bakış açısında resmetmişlerdir. Onlara göre insan gözünün hareketli olup tek bir noktaya takılı kalmaması gibi resmin  de tek bir bakış açısı olmaması gerekir. Bu anlamda, geleneğe karşı çıkış söz konusudur. Kübistler nesneleri birçok farklı açıdan görüyormuş gibi resmetmişlerdir. Bu şekilde, görüntü ile gerçek arasında ilişki değişmiştir. Bunu yaparken de kübist ressamlar, insanın görme biçimini temel almışlardır. Kübizm sonrası gelen akımlar da aynı yaklaşım içinde olmuşlardır.

Sanatçı Churk Close (1940- ) fotoğrafın renk ve ton yapısını yansıtan büyük resimler yapmıştır. Onun resimlerinin nesnesi çok yakın çekim fotoğraflardır. Fotoğrafı daha büyük bir tuvale çizerek görüntüyü bir koordinat sistemi içinde parçalara böler. Daha sonra her bir kareyi tek tek boyar.Otoportre eserinde görüldüğü gibi, fotoğrafın ve sayısal etkinin izleri kolaylıkla algılanmaktadır. Bu resimde, hem fotoğraf vardır hem de tek tek küçük karelerden oluşan sayısal bir görüntü söz konusudur. Fotoğrafla birlikte bir uyum oluşturabilmesi için sayısal görüntünün, 0-1 ya da Evet-Hayır yapısal özelliğiyle yapılandırılmış bir resim olması söz konusudur. Resme çok yakından bakıldığında, her bir kare renk ve ışık olarak görülürken, uzaktan bakıldığında ise bir bütün olarak resim yani yüz görülür.

Noktacılık akımında resimler izleyicinin konumuna göre değişir. Yakından bakıldığında, eseri oluşturan parçalar yani detaylar görülür. Uzaktan bakıldığında ise eserin tamamı görülür. Bu konu da insanın görme sisteminin çalışmasıyla ilişkilidir

Verilerin kesintisiz olarak işlendiği, kaydedildiği ve saklandığı dönemin adı analog'tur.

0-1

evet-hayır

Karanlık Kutu

Mo Ti

Karanlık kutu

Biriciklik

ters bir imge

Gerçeklik

Sayısal görüntü