FİNANSAL YÖNETİM - Deneme Sınavı - 15

Finansal yönetim, yöneticilerin daima rasyonel karar verdiğini ve daha yüksek getiri ile düşük riski tercih edeceğini varsaymaktadır. Buna göre riskli bir yatırım yapmak isteyen işletmeler yüksek getiri beklentisine girerken düşük riskli yatırımlarında düşük beklenen getirilere razı olacaklardır.

Genel olarak finansal yönetim aşağıdaki dört alanı kapsamaktadır:

Daha fazla nakit, stok veya alacak bulundurmak işletmenin riskini azaltırken getirisini de azaltmaktadır. Diğer taraftan işletmenin duran varlıklarının etkin olarak kullanılması, makine ve stok parkının optimal büyüklüklerinin araştırılması gerekmektedir.

İşletmenin amacı ortakların servetini maksimum yapmaktır. Hisse senedinin değeri yükselince işletmenin de değeri artacaktır.

Hissedarın serveti için en iyi gösterge hisse senedinin piyasa fiyatıdır. Bu piyasa fiyatı işletmenin yatırım, finansman ve varlıkların yönetilmesine yönelik politikalarının bir sonucu olarak oluşmaktadır.

Vekâlet Teorisi Jansen and Meckling tarafında 1976 yılında ortaya konulmuş olup hissedarlar ile yöneticiler arasındaki ilişkileri açıklamaktadır. Teoriye göre yöneticiler işletmenin birer vekili olarak kabul edilmektedir.

Hisse senedi fiyatı bugün itibari ile T10 olan bir işletme yöneticilerine önümüzdeki üç yıl boyunca işletmenin yüz bin hisse senedini T10’den satın alma opsiyonunu verebilirler. Eğer yönetici becerisi ile şirketin hisse senedi fiyatını T15’e çıkartabilirse yönetici işletmeden T10’a satın alacağı yüz bin hisse senedini piyasada T15’e satarak beş yüz bin Türk Lirası bonus elde edecektir.

Eğer bir kimse bir işletmenin sahibiyse ve işletmeyi kendi adına yönetiyorsa o yapıya şahıs işletmesi denilmektedir.

Komandit Ortaklık: Ticari bir işletmeyi bir ticaret unvanı altında işletmek amacıyla kurulan ve şirket alacaklılarına karşı ortaklardan bir ya da birkaçının mesuliyeti tahdit edilmemiş ve diğer ortak veya ortakların mesuliyeti muayyen bir sermaye ile tahdit edilmiş olan şirkettir.

Hazine bonosu para piyasasının önde gelen araçlarından biri olup kısa vadeli devlet borçlanma senedidir. Hazine bonoları devletin borçlanma ihtiyacını karşılamanın yanı sıra piyasaların düzenlenmesinde ve istikrara kavuşturulmasında büyük öneme sahiptir.

Finansal analiz, işletme yöneticilerine aşağıdaki konularda bilgi vermekte ve
yarar sağlamaktadır:
• İşletmenin birincil ve ikincil hedeflerine ulaşıp ulaşmadığını belirlemek,
• İşletme faaliyetlerinin verimlilik ve başarı derecesini belirlemek,
• İşletmenin üretim ve fiyat politikasını değerlendirmek,
• İşletme faaliyetlerini kontrol ve değerlendirmek,
• İşletmenin varlığının sürdürülebilirliğini sağlamak,
• Geleceğe yönelik planlamada ve başarısızlıkları giderici önlemler almak.

Kapsamına Göre Finansal Analiz: Tek dönemlik ve karşılaştırmalı olarak statik
analiz ve dinamik analiz olmak üzere ikiye ayrılır.

Finansal analizde kullanılan temel finansal tablolar; Bilanço ve Gelir Tablosu’dur.

Finansal Analize konu olabilecek diğer finansal tablolar ise aşağıdaki şekildedir. Bu finansal tablolar, ek finansal tablolar olarak da adlandırılır.
• Fon Akım Tablosu
• Nakit Akım Tablosu
• Kâr Dağıtım Tablosu
• Öz kaynaklar Değişim Tablosu
• Satışların Maliyeti Tablosu

Dikey yüzde yönteminde, finansal tablolarda yer alan her kalemin hem ait olduğu  grup içerisindeki yüzdesi (payı) hem de genel toplam içerisindeki yüzdesi (payı)  ayrı ayrı gösterilir. Bunun için her kalemin ait olduğu grup veya genel toplamı 100  kabul edilerek kalemin hem grup içindeki hem de toplam içindeki payı hesaplanır.

Cari Oran: İşletmenin normal şartlar altında kısa vadeli yükümlülüklerini ödeyebilme yeteneğini ortaya koyar. Dönen varlıklar toplamının, kısa vadeli yükümlülüklere oranlanması ile hesaplanır.

Bir işletmenin likit hâlde bulunması, borçlarını geri ödeme gücünü gösterir. Ancak işletmenin ilişkilerinin bozulması ve tasfiyeye gitmesi durumunda neler olacağının bilinmesi de çok önemlidir. Bu nedenle, işletmelerin borçlarının finansal yapı içindeki yeri ve bu durumun finansal sonuçlarının da araştırılması gerekir. Finansal yapı oranları, işletmenin ne ölçüde borçla finanse edildiğini, borçla finansmanın işletme için ne kadar yararlı olduğunu ve işletmenin uzun süreli ödeme gücünü ölçmeye yarar.
Finansal yapı oranları özellikle işletmeye kredi verenleri yakından ilgilendirir. İşletmeye kredi verenler, finansal yapı içerisinde özkaynakların payının yüksek olmasını isterler. Özkaynakların varlığı verilen kredinin geri dönüşünü kolaylaştırır.
Diğer yandan borçlanmanın işletmenin kârlılığı üzerindeki kaldıraç etkisi de dikkate alınmalıdır. Buna göre özkaynak ve yabancı kaynak dengesinin optimal bir şekilde kurulması gerekmektedir. Aksi hâlde işletme ya yabancı kaynaklarını ödemede güçlüklerle karşılaşacak ya da borçlanmanın işletmeye sağladığı avantajlardan yararlanamayacaktır.

FİNANSAL ANALİZ
Finansal analiz; bir işletmenin finansal durumunun ve finansal yönden gelişmesinin yeterli olup olmadığını belirlemek için,
• Finansal tablo kalemlerindeki değişikliklerin,
• Kalemler arasındaki ilişkilerin, zaman içerisinde göstermiş oldukları eğilimlerin incelenmesi ve
• Gerektiğinde belirlenen standartlar ve sektör ortalaması ile karşılaştırılarak
yorumlanması faaliyetlerinin bütünü olarak tanımlanabilir.

Amacına Göre Finansal Analiz: Analizin hangi amaçla hangi bilgileri sağlamak
üzere yapıldığına göre; yönetim analizi, kredi analizi ve yatırım analizi olarak üçe ayrılır.

Finansal Analize konu olabilecek diğer finansal tablolar ise aşağıdaki şekildedir. Bu finansal tablolar, ek finansal tablolar olarak da adlandırılır.
• Fon Akım Tablosu
• Nakit Akım Tablosu
• Kâr Dağıtım Tablosu
• Öz kaynaklar Değişim Tablosu
• Satışların Maliyeti Tablosu