FİNANSAL YÖNETİM I

Gereksinim duyulan fonların sağlanması, finansman kavramını açıklamaktadır ve finans ile karıştırılmamalıdır

Karların nasıl dağıtılacağı karar sınıflandırmasında dividant kararlarına girmektedir.

Uzun vadeli yatırımların işletmelere uygunluğunun incelenmesi fizibilite çalışmalarını ifade etmektedir.

Taylorizm yaklaşımı finansal yönetim ile ilgili değil yönetim bilimi ile ilgili bir yaklaşımdır.

Soruda işletmenin içsel faktörlerinden bahsedilmektedir. Makroekonomik unsurlar ise dışsal faktörlerle ilgilidir.

Ortaklar arasında sözlü anlaşmadan bahsedildiği için doğru cevap adi şirkettir.

Finansal yönetimin bir bilim dalı olarak görülmesi 1950lerden öncesine dayansa da pozitif bir bilim dalı olarak kabul edilmesi 1950li yıllara rastlamaktadır.

Seçeneklerden sadece kredi yönetimi işi fon yöneticiliğine uygun bir iştir. Diğer seçeneklerde geçen işlerle kontrolörler ilgilenmektedir.

"Toplam kaynaklar - Borçlar = x" denkleminin cevabı özkaynaktır.

Karı maksimize etme temel olarak iki faktörden etkilenir. Bunlar; zaman ve risktir.

Finansman, gereksinim duyulan fonların sağlanmasıdır.

Reel Varlıklar; makine, bina, araç gibi maddi varlıkları ifade eder. Maddi varlıklar yanında teknik uzmanlık, markalar, patent gibi varlıklara da yatırım yapılması gerekir. Bu tür yatırımlara da gayri maddi yatırımlar denir.

Reel Varlıklar; makine, bina, araç gibi maddi varlıkları ifade eder. Maddi varlıklar yanında teknik uzmanlık, markalar, patent gibi varlıklara da yatırım yapılması gerekir. Bu tür yatırımlara da gayri maddi yatırımlar denir.

Faaliyet Döngüsü: Nakdin hammadde stoklarına, yarı mamüle, mamüle ve alacaklara dönüflerek tekrar nakit hale gelme süreci.

Finans literatüründe işletmelerin sermaye yapısının belirlenmesiyle ilgili farklı görüşler vardır. Bunlar;

• Net gelir yaklaşımı,

• Net faaliyet geliri yaklaşımı,

• Geleneksel yaklaşım,

• Modigliani- Miller yaklaşımıdır.

Finansal yönetimle ilgili kararların etkin bir biçimde verilebilmesi için işletme amaçlarının açık olarak belirlenmesi gerekmektedir. İşletme amacının belirlenmesi kararların alınmasında yol gösterici olacaktır. İşletmelerce genellikle benimsenen başlıca amaçlar şu şekilde sayılabilir:

• Mal ve hizmet üreterek toplum refahını arttırmak,

• İşletmede istihdamı sürekli kılmak,

• İşletmenin sürekliliğini sağlamak,

• Üretimi ve satışları arttırmak,

• İşletmenin piyasa payını arttırmak,

• İşletmenin kazançlarında büyümeyi sürekli kılmak,

• İşletmenin maliyetlerini minimum yapmak,

• İşletmenin kârını maksimum yapmak,

• İşletmenin değerini maksimum yapmak.

İşletmenin temel amacı işletmenin değerini maksimum yapmaktır.

Yeni TTK’nda, “Ticari bir işletmeyi bir ticaret ünvanı altında işletmek amacıyla kurulan, şirket alacaklılarına karşı ortaklardan bir veya birkaçının sorumluluğu sınırlandırılmamış ve diğer ortak veya ortakların sorumluluğu belirli bir sermaye ile sınırlandırılmış olan şirket komandit şirkettir” şeklinde tanımlanmaktadır.

Limited şirkette ortak sayısı elliyi aşamamaktadır. Önceki TTK’da en az iki kişiyle kurulabilen limited şirket yeni TTK’da bir kişiyle kurulabilir hale gelmiştir. Yeni düzenlemeye göre; tek kişilik limited şirket kurulması ya da sonradan ortak sayısının bire inmesi halinde, bu durumun 7 gün içinde bağlı bulunulan ticaret siciline tescil ve ilan edilmesi gerekmektedir.

Yatırım kararları denildiğinde sadece kâr ya da hasılat sağlayan yatırımlarla ilgili (yeni üretim birimlerinin kurulması gibi) kararlar anlaşılmamalıdır. Kullanılmakta olan fonların daha iktisadi kullanımı sağlanarak fonlarda tasarruf yapılması (daha etkin dağıtım sistemi geliştirmek gibi) biçiminde kararlar da olabilir. Yine diğer işletmelerle birleşme, diğer işletmelerin satın alınması ya da devir alınması, dış ülkelere doğrudan yatırımlar yapılması gibi stratejik kararlar da uzun vadeli yatırım kararları kapsamında ele alınan kararlardandır.

Temsil maliyeti: İşletmelerde sahiplik ile yönetimin birbirinden ayrılmasından doğan çıkar çatışması sorunundan kaynaklanan maliyet.