Kısa Vadeli Finansman

İşletmelerin kısa vadeli kaynak ihtiyacını genellikle; faaliyet hacmi, satış ve kredi politikası, sermaye yapısı ile sezonluk ve konjonktür el faktörler belirler. İhtiyaç duyulan nakit tutarının açıkça bilinmesi durumunda kısa süreli kredilerin maliyet, tutar ve esnekliği önem kazanır.

İşletmelerin yararlanabileceği kısa süreli finansman kaynakları altı grupta toplanabilir:

• Ticari Krediler,
• Geri Satın Alma Anlaşmaları (Repo),
• Menkulleştirme,
• Finansman bonosu,
• Banka Kredileri,
• Diğer Kısa Süreli Kaynaklar.

Ticari krediler, satışları arttırma aracı olarak kullanılan, satıcının alıcıya tanıdığı ödeme süresidir. Ticari krediler (satıcı kredileri), nakit ödeme yapmadan, satıcının alıcıya belirli bir ödeme süresi tanımasıdır. Bu kredinin kullanımı, alıcı açısından peşin ödeme ıskontosundan vazgeçmek anlamına gelir. Müşterilerden alınan avanslar da aynı temele dayanmaktadır. Ticari krediler, bir işletmenin diğerine,  hammadde üreticisinin fabrikatöre ya da toptancı işletmelerin perakendecilere sağladığı belirli bir ödeme süresidir. Bu ödeme kolaylıkları senet karşılığı açılabileceği gibi, müşteri adına hesaben  de açılabilir. Uygulamada her iş kolu için farklı ödeme süreleri oluşmuştur.

Bir menkul kıymetin belli bir tarihte, belli bir fiyattan geri alınma taahhüdü ile satımı repo olarak adlandırılır. Repo, taşınır değerlerin işlem başlangıç valöründen satılarak bitiş valöründen geri alınmasını ifade etmektedir.

Ters repo, bir menkul kıymetin işlem başlangıç valöründen alınarak, bitiş valöründen geri satılmasıdır. Menkul kıymeti alan taraf, ödünç vermiş olur ve aldığı kıymetleri anlaşma ile belirlenen tarihte faizi ile birlikte geri teslim eder. Repo yapan aracı kurum veya banka repoya konu olan menkul kıymeti müşteri hesabında saklamaya alır. Repo’yu diğer para piyasası araçlarından ayıran en belirgin özellik, bir menkul kıymetin gerçek vadesinin alıcı ve satıcının ihtiyaçlarını karşılamak için kısaltılmasıdır. Repo işlemleri Borsa İstanbul Repo-Ters Repo Pazarında organize şekilde yürütülür.

Repo işlemlerine konu olabilecek menkul kıymetler; devlet tahvilleri, hazine bonoları, banka bonoları ve banka garantili bonolar, Kamu Ortaklığı İdaresi ve Toplu Konut İdaresince ihraç edilen borçlanma senetleri ile piyasada ya da borsada işlem gören VDMK dışındaki diğer borçlanma senetleri şeklinde özetlenebilir. Repo işleminde menkul kıymetlerin, fiziki teslimi yerine, müşteriye bir makbuz verilir, varlıklar TCMB’de bloke hesaplarda ya da Takasbank’ta depo edilir. Borsa İstanbul’a üye repo yapma yetkisi olan aracı kurum ve bankaların katıldıkları bu pazarda üyeler kendileri veya müşterileri için işlem yapabilirler.

Varlığa dayalı menkul kıymet (VDMK), alacaklar karşılık gösterilerek menkul kıymet çıkarılması işlemidir. Özetle, bilançodaki alacaklar kalemi menkul kıymete dönüşür, bu da menkulleştirme (securitization) olarak bilinir

İşletmelerin portföylerinde yer alan alacakları karşılığında maksimum 2 yıl vadeli olan menkul kıymet ihracıdır. SPK düzenlemelerine göre, son üç yılda zarar etmeyen anonim ortaklıklar ve tahvil ihraç sınırının yanı sıra son bir yıla ait bilançolarını kârla kapatan ortaklar bilançolarını denetime onaylatmaları halinde aynı koşullarda finansman bonosu çıkarabilirler. Finansman bonolarını, anonim ortaklıklar, mevzuata göre özelleştirme kapsamına alınanlar dâhil kamu iktisadi teşekkülleri, mahalli idareler ile ilgili özel mevzuat uyarınca faaliyet gösteren kuruluş, idare ve işletmeler çıkarabilir. Finansman bonolarının satışına aracılık eden aracı kurumun A serisi bankerlik belgesine sahip olması gerekir.

Bankalar müşterilerine kredi kullandırmadan önce genellikle kredibilite analizi yapmaktadırlar. Müşterinin kredi değerliliğinin belirlenmesinde 5 C kuralından hareket edilebilir: Karakter (character), kapasite (capacity), kapital (capital), teminatlar (collateral) ve koşullar (conditions). Bu kurala göre firma değerlendirilirken öncelikle firma sahip ve yöneticilerinin karakterine bakılmaktadır. Çünkü karakteri ve kapasitesi uygun olmayan müşterilerin kredilendirilmesi risk taşımaktadır. Kapital yetersiz olsa da teminat alınarak müşteriler kredilendirilebilir.

Ticari bankalar tarafından müşterilere sunulan krediler değişik açılardan sınıflandırılabilir. Örneğin, nakdi ve gayri nakdi olarak niteliklerine göre sınıflandırma yapılabilir. Güvence esasına göre teminatlı ve teminatsız ve süre açısından kısa, orta ve uzun vadeli ayrımları kullanılabilir. Krediler kullanım amaçlarına bağlı olarak tüketim, yatırım ve işletme kredileri şeklinde gruplandırılabilir. Kredileri ayrıca kullanan sektörlere ve kullanıldıkları alanlara göre de sınıflandırmak mümkündür

Bankacılıkta geniş bir uygulama alanı olan cari hesap, bir kredi olmaktan çok bir bankacılık tekniğini ilgilendiren hesaplaşma şeklidir. Diğer kredi türleri açılmış bir cari hesaba aktarılarak buradan kullandırılabilir. Ancak müşteriye açılan hesapta limitin aşılmasına izin veriliyorsa bu durumda bir cari hesap kredisinden söz edilir. Kısacası cari hesap, sürekli işleyen formal, kısa süreli, kayıtlı bir kredi sistemi olup daha çok aşağıdaki konular için kullandırılır:

• İşletme malzemesi,
• Sezon kredisi,
• Ara (köprü) kredisi,
• Geçici likidite darboğazının finansmanı.

Ticari bankalar bazı kredileri kredi değerliliğine güven duyulan kefil ya da kefiller ve müşterinin kendisinin olmak üzere, en az iki imza karşılığında kullandırırlar. Borçlu cari hesap şeklinde çalışan bu kredi, çoğu banka tarafından bazı temel şubeler hariç genel müdürlüğün iznine tabidir. Burada müşterinin ve kefilin itibarı, ticari deneyim ve karakteri ve iş konusunun niteliği gibi faktörler özenle incelenir. Bu amaçla alacak senetleri, emtia ve menkul kıymetler sıkça kullanılmaktadır.

Güvenilir müşterilere sunulan kısa süreli kredilerin önemli bir bölümü açık kredi şeklinde kullandırılır. Sadece müşteri imzası karşılığında sunulan krediler, cari hesap şeklinde çalışır. Bu krediler uygulamada daha çok ihracat hazırlık, akreditif teminatı ve kasa kolaylığı şeklinde kullandırılır. Teminatsız olmaları nedeniyle riskli diye düşünülür, ancak sadece seçkin müşterilere sunulduğundan risk, müşteri seçimiyle elimine edilir. Bu amaçla müşterinin uzun bir ticari geçmişe sahip olması, kamuoyundaki itibarı, rekabet yeteneği, likiditesi ve işinde deneyimli olması gibi konular özenle değerlendirilir.

Varlıkların rehinde kullanılabilmesi için aşağıdaki özellikleri taşıması gerekmektedir:

• İtfa edilmemiş olması,
• Üzerine mahkemece ödeme yasağı konulmamış olması,
• Nama yazılı olanların ait oldukların kuruluşların defterine kaydedilmiş olması.

Bu tür kredilerde müşteriden faizin yanı sıra muhafaza ve kontrol komisyonu ile kupon tahsil komisyonu da alınır.

Firmaların kısa süreli nakit ihtiyaçlarını karşılamak için aldığı, vadesi geldiğinde tek seferde ödemesi yapılan kredilerdir. Spot kredilerde müşteri istese de ara ödeme yapamaz. Spot kredilerin tutarı, uygulanacak faiz oranı ve vadesi, kredinin kullandırıldığı tarihteki piyasa koşulları ve firma ile yapılan görüşmeler sonucunda saptanır ve kredinin süresi boyunca değişmez. Faiz oranının hesap açılışında sabitlenmesi ile vade sonunda ödenecek faiz tutarı belli olduğu için nakit yönetimine yardımcı olur. Spot krediler maksimum 360 güne kadar kullanılabilir. Ancak spot döviz kredilerinde vade 18 aya kadar çıkabilir. Faiz ödemeleri, kredinin vade sonunda olabileceği gibi, kullanım tarihinden itibaren üçer aylık dönemlerin sonunda da yapılabilir. Döviz kredilerinde olduğu gibi, taahhüt kapaması yapıldığı takdirde; vergi, resim, harç ve fon muafiyeti içerir. Spot krediler vade tarihi geldiğinde başlangıçta belirlenen anapara ve faiz tutarının tamamı ödenerek kapatılır.

Ticari işlemden doğmuş ve henüz vadesi gelmemiş ticari senetlerin nakde çevrilebilmesine olanak sağlayan bir kredi uygulamasıdır. Kredi, çek/senedin bankaya veriliş tarihinden vade sonuna kadar geçecek süre için, çek/senet tutarı üzerinden hesaplanan faiz, komisyon, Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu (KKDF) ve Banka Sigorta Muameleleri Vergisi (BSMV) düşüldükten sonra kalan tutar ödenerek kullandırılır. Uygulamada bankalar senetlerini portföylerinde tutmak yerine Merkez Bankası’na reeskont ettirmeyi tercih ederler. Böylece bankalar, bir yandan kredi kapasitelerini arttırarak ek gelir kaynakları elde ederken, diğer yandan müşteri gereksinmelerini de karşılayarak gelecekte iş yapma olanağı sağlar. Uygulamada senet kırdırılması olarak bilinen iskonto işlemi, bankalarca süresi henüz dolmamış poliçe, bono gibi kıymetli evrakların vadesine kadar olan faiz ve komisyonların düşülmesinden sonra bedelinin müşteriye peşin olarak ödenmesidir. Bu amaçla senetlerin iskontoya uygun olması ve ayrıca şekil şartları bakımından herhangi bir eksikliğinin olmaması gerekir. İskonto kredisinin sunulabilmesi için ayrıca, para ve sermaye piyasalarındaki faiz oranları, senedin kalitesi ve tutarı, müşterinin banka açısından önemi, yerel rekabet durumu ve bankanın likidite yapısı gibi noktaların da dikkate alınması gerekir.

Belirlenen vade ve limit içinde kalınmak şartıyla firmanın, imza ve/veya nakit karşılığında, istenen zaman ve miktarda para çekmesine, istendiği zaman ise krediyi kısmen veya tamamen kapatmasına olanak veren avans niteliğindeki (borçlu cari hesap şeklinde çalışan) kredi türüdür. Vadesinden önce kapatılabilme özelliği, firmalara likidite kolaylığı sağlar ve finansman giderlerinin azaltır. Faiz ödemeleri genellikle 3 ayda bir kredi kapaması sırasında yapılır. Kredi sadece firma adına imzalanan genel kredi sözleşmesi teminatı ile ve kefil/kefiller alınarak verilebileceği gibi, gayrimenkul ipoteği veya hisse senedi, tahvil vb. menkul değerler, vadeli mevduat ya da senet ve/veya çek karşılığında da kullandırılabilir.

Ticari bankalar uluslararası ticaretin finansmanında kullanılmak üzere müşterilerine akreditif ve prefinansman ile ihracat ve döviz kredileri kullandırırlar. Yurt dışından mal ithal eden müşterilerinin akreditif avans ödemesini üstlenirler. Böylece akreditifin açılması ile malın yurda gelmesine kadar geçen süredeki finansman ihtiyacını karşılarlar. Aynı şekilde yurt dışına yapılacak ihracatın üretimini gerçekleştirmek için müşterilerine borçlu cari hesap şeklinde çalışan ticari senet ve vesaik karşılığı kredi kullandırırlar. Prefinansman kredisi, işletme veya onun adına hareket eden bankanın yurtdışından sağladığı döviz kredilerinin vadeleri sonunda tekrar döviz olarak geri ödenebilmesi için bankanın verdiği bir garanti olarak tanımlanabilir. Bu kredilerin vadeleri genellikle en fazla 1 yıl olarak uygulanır. Prefinansman kredisi her şeyden önce onaylanması gerekli kredilerdir ve ayrıca muhabir banka kullanımını gerektirir.

İhracatı önceden finanse etme olanağı,

• Sağladığı döviz girdisine oranla maliyet avantajı,
• T esasına dayalı kredilere göre maliyet avantajı,
• Süresinden önce hesabın kapatılması halinde faizsiz döviz kullanma olanağı,
• İhraç bedellerinin tahsil edilmesiyle kapatılabilmesi.

İhracata dönük satışları ile döviz kazandırıcı faaliyetlerin finansmanı amacıyla işletmeler kısa vadeli döviz kredileri kullanabilirler. Bir döviz cinsi üzerinden faiz belirlenerek alışı yapılır ve T olarak kullandırılır. Döviz kullandırılması özel şartlara tabidir. İhracat taahhüdü içerdiği için KKDF ve BSMV’den istisna edilir. Spot ya da rotatif olarak kullandırılması mümkündür. Rotatif kullanımında faiz tahakkuku özel durumlar dışında 3’er aylık dönemler halinde gerçekleştirilir. Döviz sağlayıcı projelere verilmesi açısından ihracat kredisine benzemektedir. Aralarındaki en önemli fark; ihracat kredisi T olarak açılırken, döviz kredisinin döviz ve T olarak  kullandırılabilmesidir. Döviz kredisi, dövize dönüşü olan işlemlerin finanse edilmesi için kullandırılır ve kredi anaparası ile faizlerinin dövizle ödenmesi gerekir. Döviz kredisi faiz oranı, banka ile müşteri arasında serbestçe kararlaştırılır. Döviz kredisinin maliyeti aşağıdaki gibi formüle edilebilir: k=Libor+Spread+Banka Ücret ve Komisyonu Kredinin anapara ve faiz ödemeleri vade içinde genellikle döviz kazandırıcı işlemlerle kapatılır.

İhracatın geliştirilmesi ve ihracatçıya daha düşük maliyetli fon kaynağı sağlanması amacıyla Türkiye İhracat Kredisi Bankası A.Ş. (Eximbank) tarafından hazırlanan çeşitli kredi paketleri bankalar aracılığı ile ihracatçılara, ihracat taahhüdü karşılığında kullandırılır. Eximbank kredileri vergi, resim, harç ve fondan muaf oldukları için ihracatçılara düşük maliyetli fon imkânı sağlar. Bu nedenle diğer ihracat kredilerine oranla faiz avantajı vardır. Kredi, mal sevkinden önce Türk Lirası ya da döviz olarak kullanılabilir. Sektörel dış ticaret şirketleri, imalatçılar, imalatçı-ihracatçılar ve ihracatçı firmalara, Türk menşeili malların serbest dövizle, kesin olarak ihracı taahhüdü karşılığında, Free On Board (FOB) ihracat taahhüdünün % 100’ünün TCMB döviz alış kuru üzerinden hesaplanan T karşılığı kadar kullandırılabilen, kullanım koşulları ve faiz oranı Eximbank tarafından belirlenen Eximbank kaynaklı krediler ticari bankalarca kullandırılır.

Bu tür akreditifler, ithalatçı ya da bankası tarafından, ihracatçıya önceden haber verilmeden, her zaman değiştirilebilir veya iptal edilebilir. Mal transferi ve belgelerin ihracatçı tarafından muhabir bankaya ibraz edilmesinden önce akreditifin şartları değiştirilebileceği ya da iptal edilebileceği için ihracatçı açısından yüksek risk taşır. Öte yandan ithalatçı oldukça fazla esnekliğe sahiptir. Belgelerin ihracatçı tarafından muhabir bankaya ibrazı durumunda, akreditif, banka ya da ithalatçı tarafından iptal edilemez ve değiştirilemez. Sevk belgeleri ihracatçı tarafından bankaya ibraz edildikten ve bankaca akreditif koşullarına uygunluğu belirlenerek ödendikten sonra, iptal ya da değişiklik bildirimi yapılırsa ödeme geçerli sayılır. Böylece amir banka muhabir bankaya ödeme yapmak zorundadır. Ayrıca satış sözleşmesinde akreditifin gayri kabili rücu olduğu açıkça belirtilmemişse akreditif “ dönülebilir” sayılır.

Gayri kabili rücu akreditif, süresinden önce bankanın onayı alınmadan değiştirilmesi ve iptali mümkün olmayan akreditiftir. Teyitli ve teyitsiz olmak üzere iki şekli vardır. Teyitli akreditifte, ithalatçı, ihracatçı, banka ve muhabir banka sorumlu iken; teyitsiz akreditifte yabancı banka sorumlu değildir. Gayri kabili rücu akreditif, amir banka tarafından geriye alınıp üzerinde revizyon yapılamadığı için, ihracatçı açısından dönülebilir akreditife oranla daha güvenilir niteliktedir. Gayri kabili rücu akreditifte ihracatçı ödeme riskine karşı korunur. İhracatçı, onayı olmadan akreditif şekil ve şartlarının değiştirilemeyeceği ve iptal edilemeyeceğinden emindir. İhracatçıya ödeme  onusunda sağladığı güvence dolayısıyla bu tür akreditif uluslararası ödeme şekilleri arasında en çok kullanılanıdır.

İhracatçı, akreditif açan bankaya, yeterince güvenmiyorsa, kendisini güvende hissetmek için poliçenin ödenmesi konusunda bir bankadan teminat vermesini isteyebilir. Amir bankadan kaynaklanan riskin ortadan kaldırılması için, işlemde amir bankanın yanı sıra ikinci bir bankanın geri dönülemez ödeme garantisi yer alır. Bu da genellikle lehtarın ülkesindeki bankasıdır. İhracat akreditif teyit kredisinde banka, firma lehine açılan gayri kabili rücu ihracat akreditifine teyidini ekleyerek, akreditif koşullarına uygun vesaikin ibrazı karşılığı ekonomik ve politik riskleri üstlenir ve vadesinde ödemeyi temin eder. Teyit bankası, amir banka akreditiften doğan ödeme sorumluluğunu reddetse bile ödemek ya da poliçeyi kabul etmekle yükümlüdür. Teyitli akreditif, lehtar, amir banka ve teyit bankasının tümünün rızası olmadan revize edilemez, değiştirilemez veya iptal edilemez.

Akreditif metninde “transferable” yazma zorunluluğu olan devredilebilir akreditif, kendisine akreditif açılan lehdarın (ihracatçı) talimatı ile akreditifin açıldığı bankadan bir veya birden fazla ikinci lehdarın kullanımına izin verilebilen bir akreditiftir. Aksi belirtilmedikçe bir akreditif ancak bir kez devredilebilir. Devirde ilk akreditifte genel esaslar sabit kalmak koşuluyla; akreditif tutarı, birim fiyat, vade tarihi, vesaik ibraz süresi ve sevkiyat süresi değiştirilebilir. Akreditif sadece bir kereye mahsus devredilebilir. İkinci lehdar tekrar üçüncü bir lehdara açılan akreditifi devredemez. Ayrıca sadece gayri kabili rücu akreditifler devredilebilir. İthal edilen malın, ihracatçı tarafından doğrudan sağlanamadığı durumlarda kullanılan ve başka bir ülkeye transferi mümkün olan akreditife nakledilebilir akreditif denir. Devredilebilir akreditifler daha çok üretici olmayan, düşük kâr marjı ile komisyon üzerinden işlem yapan ve sermayesi yetersiz kuruluşlarca kullanılır. Bu tür akreditif, aracı ihracatçıların kendi lehlerine açtığı akreditifleri, malları temin ettikleri kuruluş veya kuruluşlara devretmelerine olanak sağlar. Devredilen akreditif, esas akreditifin şartlarını belirli maddeler hariç aynen taşımak zorundadır.

Green clause akreditifte ihracatçının mal sevkinden önce akreditiften tahsilat yapmasına olanak sağlar. Red clause akreditifte kullanıcı, akreditifi açan banka lehine bir teminat mektubu vermemiş ise, işletmeler önemli risk üstlenirler. Söz konusu riskler green clause akreditif ile minimize edilir. Ancak peşin ödemeler, malların mülkiyetini bankaya devreden ambar teslim makbuzları ile garanti altına alınır. Makbuzlar, ambar firması tarafından düzenlenir ve depolanan malların değerini belirtir. Red clause ve green clause akreditiflerin temel amacı, ithalatçı tarafından ihracatçının finanse edilmesidir. İhracatçının ülkesindeki kredi faizlerinin, ithalatçının ülkesindeki faizlere oranla yüksek olduğu durumlarda, bu tür akreditiflerle ihracatçıya düşük maliyetli fon kullandırılabilir.

Faktoring, mal veya hizmet satışından doğan alacakları temlik alarak satıcı firmaya garanti, tahsilat/alacak yönetimi ve finansman hizmetlerinden en az birinin sunulduğu finansman yöntemidir. Faktoring, vadeli alacaklara hareket ve likidite kazandıran ve işletmeye “nakit” girişini sağlayan önemli yöntemlerden biridir. İşletmelerin faktoring kuruluşları ile yaptıkları sözleşmeler ile alacaklar güvenli ve etkili bir tahsilat ve nakit akışına dönüşür. Faktoring işlemi sadece kısa vadeli alacaklar için söz konusu olup, bu işlemde vadeler genellikle 30 ile 120 gün arasında değişmektedir. Ancak, bazen vadeler daha uzun bir süreyi de kapsayabilmektedir. Daha çok bir kredi tekniği olarak değerlendirilen faktoring üç temel fonksiyonu yerine getirir. Söz konusu fonksiyonlar şunlardır:

• Finansman
• Hizmet

Fatura (invoice) Faktoringi, risk üstlenilmeyen bir faktoring şeklidir. Satıcı, faktoring kuruluşu nezdinde alacağını peşin tahsil etme olanağını elde eder. Vade (maturity) Faktoring’de hizmet ve güvence fonksiyonları yerine getirilir, fonlama yer almaz. Faktoring kuruluşu prensip olarak her alacağın tahsilinden hemen sonra veya fatura tarihi ya da alacakların kendisine devredildiği tarihten itibaren ortalama vade esasına göre belli bir tarihte ödeme yapabilir. Acente Faktoring’inde de iki farklı uygulama vardır. İlkinde finansman ve risk üstlenme bir arada yer alır, alacak yönetimi ise satıcı firmanın isteğine bağlıdır. İkincisinde ise alacak yönetimi ve tahsil fonksiyonu satıcı firma tarafından yürütülürken, güvence ve fonlama fonksiyonu faktor tarafından üstlenilir. Uluslararası Faktoring: Başlangıçta yurt içi işlemlerle yoğun olarak ilgilenen faktoring kuruluşları dış ticaretteki artışa paralel olarak uluslararası faktoring işlemlerini özel uzman kadrolarla ve uluslararası acenta bağlantıları ile etkili ve yoğun bir şekilde gerçekleştirmeye başlamışlardır. Satıcılar da uluslararası faktoring işlemlerine özel bir önem vermektedirler. Full Servis Rücu Edilemez Faktoring, genelde üretici ile factor arasında düzenli ve sürekli bir anlaşma niteliğindedir. Buna göre, üretici işletme, herhangi bir mal satışı yaptığında, ortaya çıkan alacaklarını hemen faktore satar. Full servis faktoringde işletme, fatura üzerine bir kayıt düşerek, alacakların faktoring şirketine devredildiğini belirtir. Açıklanmamış Faktoring, işletme, faktoring anlaşması yaptığının gizli tutulması kaydıyla, full servisin sağladığı tüm hizmetlerden yararlanmak isteyebilir.

Faktoring maliyeti iki bölümden oluşur. Bunlar, komisyon ve firmaya avans ödemesi yapıldığında oluşan faizdir. Alacağın faktor tarafından belirlenen riskine göre komisyonu, genellikle faturanın % 1’i ile % 3’ü arasındadır. Avans ödemesinin faizi; cari faiz oranına bağlıdır. 

Başta tekstil, otomotiv, yedek parça ve gıda olmak üzere çeşitli sektörlerde küçük ve orta boy firmalar faktoring hizmetlerinden yaygın olarak yararlanırlar. Bununla birlikte faktoringin işletmelere sağladığı en önemli faydaları;  

• Faktoring yöntemi ile sağlanan finansman kaynağı esnektir,
• Alacaklara bağlanan fonların vadesinden önce çözülmesi, fonların başka alanlarda kullanılabilmesine imkan tanır, 
• Faktoring kurumunun senet tahsili dışındaki diğer hizmetlerden de yararlanılabilir. 
• Alacak hakkının satışının, firmanın bilançosu üzerine etkisi de diğer finansman yöntemlerinden farklı olarak bilançonun aktif kısmındaki alacakları düşürme şeklinde olur.  
• Faktoring yöntemi ile firmalar nakit akışlarını daha iyi planlayabilir.