FİNANSAL TABLOLAR ANALİZİ

Finansal Analiz:İşletmelerin finansal bileşenlerinin finansal analiz tekniklerinden yararlanarak analiz edilmesi ve yorumlanmasıdır.

Yapılan çalışmanın kapsadığı dönemler dikkate alındığında finansal analiz;

• Statik analiz

• Dinamik analiz olmak üzere ikiye ayrılır.

Eğilim yüzdeleri analizi, Dikey yüzde analizi ve Karşılaştırmalı analiz finansal tabloların analizinde kullanılan temel yöntemlerdendir.

Trend Analizi: İşletmenin birbirini izleyen dönemlere ait finansal tablolarındaki eğilimin temel yıla göre hesaplanmasıdır.

Rasyo analizi: Finansal tablolarda yer alan kalemlerin nispi ilişkileri incelenerek
işletmenin finansal durumu konusunda bilgi edinilmesidir.

Cari Oran: Dönen varlıkların Kısa vadeli yabancı kaynaklara bölünmesiyle cari oran elde edilmektedir.

Yabancı Kaynak Oranı: Toplam yabancı kaynakların pasif toplamına bölünmesiyle elde edilir.

Duran varlıkların özkaynaklara oranı finansal yapı ve yükümlülükleri karşılama yeterliliği ile ilgili diğer oranlar arasındadır.

Satışlar üzerinden  karlılık oranları arasında Özkaynak karlılık oranı yer almaz.

Finansal durum tablosundan firmanın likiditesini oranlar yöntemiyle inceleyen bir tedarikçinin yaptığı finansal analiz, bilanço kullanıldığı için statik, borç vermek amaçlı olduğu için kredi, firma dışındaki bir analist olduğu için dış analizdir. Bu sınıflandırmaları doğru olarak verildiği seçenek C seçeneğidir.

Finansal tabloların analizinde kullanılan temel teknikler (yöntemler):
• Karşılaştırmalı Finansal Tablolar Analizi
• Eğilim (Trend) Yüzdeleri Yöntemi İle Analiz
• Dikey Yüzde Yöntemi İle Analiz
• Oran Analizi
olmak üzere dört başlık altında toplanmaktadır. Bunların arasında regresyon analizi yoktur. Doğru cevap E şıkkıdır.

Enflasyonun analizi bozucu etkisi olabilir, karşılaştırılacak finansal tablolar enflasyonun bozucu etkisinden arındırılmalıdır. D seçeneği karşılaştırmalı tablolar analizi için bir dezavantajdır.

Finansal tablolarında yer alan her bir kalemin temel kabul edilen yıla göre yüzde olarak değişimini gösteren analiz yöntemi eğilim yüzdeleri (trend) analizidir.

Bilanço dikey yüzde analizi ile incelenirken, gelir tablosundaki her bir gelir tablosu kalemi net satışlar ile oranlanır. Doğru cevap B seçeneğidir.

Likidite oranı işletmenin kısa vadeli borçlarını ödeme gücünü gösterir. Stokları dönen varlıklardan ayırdığı için daha keskin bir orandır. Ödeme gücünün belirlenmesinde stokların paraya çevrilmeme riskini ortadan kaldırmaktadır.

Cari oran dönen varlıkları kısa vadeli yabancı kaynakları oranıdır. Likidite oranı dönen varlıklardan stoklar düşülerek kısa vadeli yabancı kaynaklara oranlanır. Nakit oranında ise dönen varlıklardan yalnızca nakit ve nakit benzerleri kısa vadeli yabancı kaynaklara oranlanır. Bu sebeple Cari Oran > Likidite Oranı > Nakit Oranı , yani C seçeneği doğrudur.

İşletmenin toplam varlıklarının kaç katı satış yaptığını gösteren oran aktif devir hızıdır; net satışların aktiflere bölünmesiyle hesaplanır. Doğru cevap C seçeneğidir.

Faaliyet kâr oranı, olağan kâr oranından yüksek olan bir işletme, diğer olağan faaliyetlerinden zarar etmiş veya finansman gideri ödemiştir.  Doğru cevap E'dir.  A-B-C şıkları için net bir bilgi edinilemez.

Dupont analizinin son eşitliği aşağıdaki gibidir:

Aktif kârlılığı = Net kâr marjı X Aktif devir hızı

Bu analiz, işletmenin yüksek kâr marjı ile satış yapmasının tatminkâr bir dönem kârını garanti etmeyeceğine; bunun için kullanılan kaynaklarla ilişkili bir satış tutarının da gerçekleşmesi gerektiğine işaret eder. Doğru cevap D seçeneğidir.

Dinamik analizde işletmenin cari dönem bilgileri;
• Geçmiş faaliyet dönemi sonuçlarıyla,
• İşletmede belirlenen standartlarla (plan ve bütçe hedefleriyle)
• Sektör veya benzer işletme sonuçlarıyla,
• Genel standartlarla,
karşılaştırılır. Bu karşılaştırmaya bağlı olarak işletmenin ulaştığı sonuçların tatminkâr olup olmadığı belirlenir. Olumlu sapmaların kalıcı olması; olumsuz sapmaların da giderilmesi için çaba gösterilir.