FİNANSAL TABLOLAR ANALİZİ - Deneme Sınavı - 8

Enflasyonun analizi bozucu etkisi olabilir, karşılaştırılacak finansal tablolar enflasyonun bozucu etkisinden arındırılmalıdır. D seçeneği karşılaştırmalı tablolar analizi için bir dezavantajdır.

Finansal tablolarında yer alan her bir kalemin temel kabul edilen yıla göre yüzde olarak değişimini gösteren analiz yöntemi eğilim yüzdeleri (trend) analizidir.

Bilanço dikey yüzde analizi ile incelenirken, gelir tablosundaki her bir gelir tablosu kalemi net satışlar ile oranlanır. Doğru cevap B seçeneğidir.

Likidite oranı işletmenin kısa vadeli borçlarını ödeme gücünü gösterir. Stokları dönen varlıklardan ayırdığı için daha keskin bir orandır. Ödeme gücünün belirlenmesinde stokların paraya çevrilmeme riskini ortadan kaldırmaktadır.

Cari oran dönen varlıkları kısa vadeli yabancı kaynakları oranıdır. Likidite oranı dönen varlıklardan stoklar düşülerek kısa vadeli yabancı kaynaklara oranlanır. Nakit oranında ise dönen varlıklardan yalnızca nakit ve nakit benzerleri kısa vadeli yabancı kaynaklara oranlanır. Bu sebeple Cari Oran > Likidite Oranı > Nakit Oranı , yani C seçeneği doğrudur.

İşletmenin toplam varlıklarının kaç katı satış yaptığını gösteren oran aktif devir hızıdır; net satışların aktiflere bölünmesiyle hesaplanır. Doğru cevap C seçeneğidir.

Faaliyet kâr oranı, olağan kâr oranından yüksek olan bir işletme, diğer olağan faaliyetlerinden zarar etmiş veya finansman gideri ödemiştir.  Doğru cevap E'dir.  A-B-C şıkları için net bir bilgi edinilemez.

Dupont analizinin son eşitliği aşağıdaki gibidir:

Aktif kârlılığı = Net kâr marjı X Aktif devir hızı

Bu analiz, işletmenin yüksek kâr marjı ile satış yapmasının tatminkâr bir dönem kârını garanti etmeyeceğine; bunun için kullanılan kaynaklarla ilişkili bir satış tutarının da gerçekleşmesi gerektiğine işaret eder. Doğru cevap D seçeneğidir.

Dinamik analizde işletmenin cari dönem bilgileri;
• Geçmiş faaliyet dönemi sonuçlarıyla,
• İşletmede belirlenen standartlarla (plan ve bütçe hedefleriyle)
• Sektör veya benzer işletme sonuçlarıyla,
• Genel standartlarla,
karşılaştırılır. Bu karşılaştırmaya bağlı olarak işletmenin ulaştığı sonuçların tatminkâr olup olmadığı belirlenir. Olumlu sapmaların kalıcı olması; olumsuz sapmaların da giderilmesi için çaba gösterilir.

Finansal tabloların analizinde kullanılan temel teknikler (yöntemler):
• Karşılaştırmalı Finansal Tablolar Analizi
• Eğilim (Trend) Yüzdeleri Yöntemi İle Analiz
• Dikey Yüzde Yöntemi İle Analiz
• Oran Analizi
olmak üzere dört başlık altında toplanmaktadır.

Karşılaştırmalı finansal tablolar analizi birden fazla döneme ait bilgilerin karşılaştırılması ve değerlemesini öngördüğünden dinamik bir yapıya sahiptir. Karşılaştırmalı finansal tablolar analizinde finansal analist işletmenin birkaç döneme ait finansal tablolarını yan yana koymak suretiyle inceleyerek, işletmenin iktisadi ve finansal yapısındaki, kârlılığındaki, verimliliğindeki gelişmeler konusunda önemli bilgiler elde edebilir. Bu teknikle işletmenin geçmişteki durumu ile bugünkü durumu karşılaştırılmak suretiyle elde edilecek bilgiler işletmenin geleceğiyle ilgili kararlara da ışık tutar.Finansal tablolarda yer alan rakamların karşılaştırılabilmesi için faaliyet dönemlerinin eş değer olması, tablolardaki bilgilerin aynı muhasebe kavram ve ilkelerine göre hazırlanmış olması gerekir. Karşılaştırmalı finansal tabloların amacı, yıllar itibarıyla alınan sonuçları diğer yıllarla karşılaştırarak başarı durumu hakkında fikir edinmektir. Karşılaştırmalı finansal tablolar analizinde hesaplanan değişimler hem tutar hem de yüzde olarak dikkate alınmalıdır.

((B2-B1)/B1)*100 formülü ile B2-B1= 240.000-320.000= -80.000

((240.000-320.000)/320.000)*100)= -25

(27.600/20.000)*100= 138

(27.600/15.800)*100= 175

Finansal tabloların analizinde kullanılan en yaygın tekniklerden biri oran analizidir. Oran, finansal tablolarda yer alan iki kalem arasındaki ilişkinin matematiksel ifadesi olarak tanımlanabilir. Hesaplanan oranlar yüzde veya katı şeklinde ifade edilir. Tek başına bir oran herhangi bir anlam ifade etmez. Oran herhangi bir standartla mukayese edildiğinde anlam kazanır. Bu şekilde karşılaştırılan oranın yeterli olup olmadığı konusunda bir karara varılabilir. Oranlar, diğer istatistiki veriler gibi daha derin incelemeler gerektiren olay ve ilişkiler üzerine finansalanalistin dikkatini çeker.

Oran analizinden gereği gibi yararlanılabilmesi için hesaplanan oranların iyi bir şekilde yorumlanması, yorumda bazı ölçülerden yararlanılması gerekir. Yorumda dikkate alınması gerekli ölçü veya standartlar aşağıda sıralanmıştır.
• Analistin kendi şahsi tecrübe ve gözlemleriyle oluşturduğu yargı yeteneği,
• İşletmenin geçmiş faaliyet dönemleriyle ilgili olarak hesaplanmış oranlar,
• Rakip ve başarılı işletmelerin oranları,
• Bütçelenmiş bilgilere dayanılarak hesaplanan oranlar,
• İşletmenin faaliyette bulunduğu sektöre ait oran veya standartlar,
• Genel standartlar.

Oranlar, işletme faaliyet sonuçları ile finansal durumunu değerlemedeki kullanılış amaçları dikkate alınmak suretiyle de sınıflandırılır. Bu durumda oranlar;
1. Likidite Oranları
2. Finansal yapı Oranları
3. Varlık Kullanım Oranları
4. Kârlılık Oranları
5. Borsa Performans Oranları
olmak üzere 5 ana başlıkta toplanabilir

Alacak devir hızı ve alacak tahsil süresi varlık kullanım oranlarındandır. Bu oranlar işletmenin sahip olduğu ve faaliyetlerini gerçekleştirmek için kullandığı iktisadi kıymetlerin ne ölçüde etkin kullanıldığını tespit etmede kullanılır. Doğru cevap D şıkkıdır

Dupont analizi Aktif kârlılığını, aktif devir hızı ve net kâr marjı oranı çarpımı olarak ele alır. Kârlılık oranları başlığında yer alan dönem net kârı oranı kullanılır.