Sigorta Şirketleri ve Bireysel Emeklilik Şirketleri

Sigorta teminatı altına alınmış olan sigortalı şeyin karşı karşıya bulunduğu tehlikelerdir, bir zarara, bir kayba, bir tehlikeye yol açabilecek bir olayın ortaya çıkma olasılığına risk  denir.

Bir şirketin kullanmış olduğu yabancı kaynaklara ilişkin anapara ve faiz ödemelerini zamanında yerine getirememe olasılığına finansal risk denir.

Spekülasyon: Fiyatların ileride değişeceği ve bu fiyatlar üstünden yapılacak alım-satım işlemlerinden bir kâr sağlanacağı beklentisiyle bugünden alım-satım yapmaktır.

Sigortanın makro işlevleri şunlardır:
 Ekonomide bir tasarruf kaynağı yaratma,
 Fon transferi sürecini etkinleştirme,
 Sosyal ve ekonomik çöküntü ve kayıpların önlenmesine yardımcı olma,
 Sosyal refah düzeyinin yükselmesine katkı sağlama,
 Uluslararası ekonomik ilişkiler ile ticaretin gelişmesine katkı sağlama,
 Devlete bir vergi kaynağı oluşturma,
 Ekonomi içerisinde bir sektör olarak önemli bir yer tutmadır

Sigortanın mikro işlevleri şunlardır:
 Bir dayanışma organizasyonu oluşturma,
 Girişimcilerin kararlarını olumlu yönde etkileme,
 Girişimcilerin daha ucuz fiyattan yatırım sermayesi bulmalarını sağlama,
 Sigorta güvencesi ile girişimciye kredi olanakları sağlama,
 Sigorta güvencesi ile girişimcinin riskler için fon tutmayarak bu fonları yatırıma dönüştürebilmeleridir.

Reasürans, sigorta edilmiş riskin, belli bir kısmının veya tamamının yeniden
sigorta edilmesidir.

Sedan şirket: Sigortalıya karşı üstlendiği sigortanın bir kısmını veya tamamını reasürans yoluyla devreden şirkettir.

Reasüransa duyulan gereksinimin nedenleri şunlardır:
 Riskin yayılması,
 Sigortacının iş kabul kapasitesinin artması,
 Sigortacının iş kabul esnekliğinin artması,
 Sigorta şirketinin mali yapısının desteklenmesi,
 Birikim (kümül) fazlasının yol açabileceği doğal afet hasarlarının kontrolü,
 Reasürörden sigortacıya teknik bilgi aktarımı.

Bir sigorta şirketinin üstlendiği riskleri başka şirketlere devretmeyip üzerinde tuttuğu kısıma konservasyon denir.

Finansal kaldıraç: Daha fazla net kâr elde etmek için borçtan yararlanmadır.

Temel amacı, bireylerin çalışma yaşamları boyunca yaptıkları düzenli tasarrufların yatırıma yönlendirilmesini sağlayarak, oluşacak birikimlerle, tasarruf yaptıkları dönemde sahip oldukları refah seviyesinin emeklilik döneminde de devam etmesini sağlamaktır.

Asgari katkı payı aylık brüt asgari ücretin % 5’inden az olamaz.

Bireysel emeklilik sisteminde emekli olmak için katılımcının, sisteme ilk giriş
tarihinden itibaren 10 yıl süreyle sistemde kalarak katkı payı ödemesi ve 56 yaşını
tamamlaması gerekir

Bireysel emeklilik sisteminde emekli olmak için katılımcının, sisteme ilk giriş
tarihinden itibaren 10 yıl süreyle sistemde kalarak katkı payı ödemesi ve 56 yaşını
tamamlaması gerekir.

7 Nisan 2001 tarihli ve 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi
Kanunu ile kurulan bireysel emeklilik sistemi 27 Ekim 2003 tarihinde faaliyete
geçmiştir.

 Emeklilik fon portföyüne alınabilecek varlıklar şunlardır:

 Nakit, vadeli ve vadesiz mevduat,
 Borçlanma araçları (ters repo dahil) ile hisse senetleri,
 Kıymetli madenlere ve gayrimenkule dayalı varlıklar,
 Repo işlemleri,
 Vadeli işlem ve opsiyon sözleşmeleri,
 Yatırım fonu katılma belgeleri,
 Kurulca uygun görülen ve kamuya ilan edilen diğer para ve sermaye piyasası araçları.

Muallak hasar karşılığı: Bir sigorta şirketinin ödeme ihtimali olan ancak henüz ödenmemiş hasarlarına karşılık ayırdığı teknik karşılıktır.

Kişi bir emeklilik şirketine başvurduktan sonra, risk ve getiri profili belirlenir.

2015 yılı sonu itibariyle halka arz edilmiş olan emeklilik fonu sayısı 250'dir.

Sigortayı oluşturan unsurları söyle sıralayabiliriz:
 Hasarın tesadüfi olarak meydana gelmesi,
 Aynı derecede tehlikeye maruz benzer ünitelerin bir araya getirilmesi,
 Meydana gelen hasar olaylarının para birimi ile ölçülebilir olması,
 Riskin istatistiki olarak kavranmasıdır.