FİLM VE VİDEO YAPIMI

Dolaylı görselleştirme: Nesneden veya konudan geri kalanlar veya diğer görselliğe uygun parçaların görüntülenmesi.

Ortamı görselleştirme: Heyecanı yansıtan, yani titreyen elleri, gergin ayak sallamaları, gergin ifadeleri vurgulamak.

Kameranın bakışı açısından düşünüldüğünde kamera nesneye üç farklı konumdan bakmaktadır: a. Göz seviyesi b. Alt açı c. Üst açı

Üst açıdaki bir kameranın ürettiği psikolojik etki izleyicinin kendisini daha güçlü hissetmesine neden olmaktadır.

Kameranın izleyicinin yerine geçerek baktığı ve izleyicinin gözünden bakar gibi çekimleri gerçekleştirdiği uygulamalar da söz konusudur. Bu uygulamaya “öznel kamera” kulanımı adı verilmektedir

Orta çekim, işlenen konuya ilişkin olayın bütününü değil, sadece belli bir kısmının ekranda görüldüğü çekim ölçeğidir.

Omuz çekim: Koltuk altının hemen üzerinden başlayan baş çekimidir.

Kamera hareketleri pozisyon, açı, uzaklık ve konunun görünen miktarına bağlı olarak değişir. Farklı kaynaklarda çeşitli gruplamalara rastlamak ile beraber, kamera hareketleri temelde dört grupta ifade edilebilir. Bunlar: • Çevrinme • Kaydırma • Yükselme-Alçalma • Optik Kaydırma

Hareketli kameralara ilişkin tanımları farklı kaynaklardan farklı gruplandırmalar içerisinde görebilirsiniz. Bu kitaptaki yaklaşımlar elde hareketli kameralar, omuzda hareketli kameralar, araçta hareketli kameralar, vinçte hareketli kameralar ve steadicam’de hareketli kameralardan oluşmaktadır.

Vinçte Hareketli Kameralar: Belirtilen örneklerin yanında sıkça karşılaşılan bir başka uygulama ise vinç kullanımıdır. Özellikle kamera vincinin yardımıyla kamera ve onu kullanan ekip, dikey olarak ya da yay çizerek hareket edebilir. Genel olarak vinç, kameraya hareket vermek için değil, yapılması çok zor, olanaksız ve zaman kaybına neden olabilecek durumlarda kullanılır.