FİLM VE VİDEO YAPIMI - Deneme Sınavı - 7

Çok uzak çekim: Panoramik tanıtımlarda, manzara çekimlerinde gerektiğinde başvurulan bir çekim ölçeğidir. Filmin başında veya sahne başlarında giriş anlamında kullanılabilir. Bu durumda kurucu çekim olarak adlandırılır. Manzaralar da bu çekim içerisinde düşünülebilir.

Farklı kaynaklarda çeşitli gruplamalara rastlamakla beraber, kamera hareketleri temelde dört grupta ifade edilebilir. Bunlar: 1. Çevrinme, 2. Kaydırma, 3. Yükselme-Alçalma ve 4. Optik Kaydırma.

Kaydırma: Kameranın üstüne yerleştirildiği sehpa aracılığı ile “ileri-geri”, “sağa-sola” veya “yay” biçiminde yaptığı hareketleri içerir. İleri veya geri kaydırma; sağa veya sola kaydırma; sola yay (90 derecelik bir yay gibi) veya sağa yay yapmak olarak da ifade edilebilir. Kamera bu şekilde oyuncu veya nesnelerin etrafında, yanında, arkasında; yani belli bir düzleminde civarında kaydırma hareketi yapmış olur. Hareket, kameranın üçayak üzerinde, belli bir raya yerleştirilmesi veya tekerlekler üzerinde hareket ettirilmesiyle elde edilir.

Çekimi yapan kişi ile steadicam arasındaki bağ, çekimi yapan kişinin üzerine giydiği bir tür giysi-yelek ile sağlanır. Kameranın bağlı olduğu düzenek de bu kıyafet ile bağlantılıdır. Kamera bir tür hidrolik düzenek üstüne yerleştirilmiş hissini vermektedir. Merdivenlerden çıkarken çekim yapabilmek, plajda yürürken veya futbol stadı içerisinde hareketli şekilde oyunu takip edebilmede sıkça örneklerine rastlıyoruz.

Gün ışı kaynakları yaklaşık olarak şu şekilde hesaplanmaktadır: Şafak vakti-alacakaranlık 2000 K, gündoğumu 3500 K, sabah erken-akşam geç 4500 K, ortalama yaz günışığı 5600 K, bulutlu günde günışığı 6500 K, hafif gölge 7000 K, Kapalı gökyüzü 7000 K, koyu gölge 8000 K, sisli gökyüzü 9000 K, mavi gökyüzü 20000 K, koyu bulutlu gökyüzü 12000 K.

Yapay ışık kaynaklarının taşıdığı Kelvin değerleri yaklaşık olarak şu şekildedir: Mum alevi, 1930 K, ev ampulü 2800 K, akkor ampul 3200 K, tungsten halojen ampul 3200 K, fotoflood, 3400 K, flaş lambası 3800 K, mavi flaş lambası 6000 K, daylight ışık kaynakları 5500 K, flüoresan ışık kaynakları 4400 K, TV stüdyo ışık kaynakları 3200 K.

Genel olarak filmler iki türde üretilirler: 5600 K gün ışığına dengelemiş film (D film), 3200 K yapay ışığa dengelenmiş film (B film). Filmlerin özellikleri hakkında- ki bilgiler, ışık geçirmez kutuları üzerine basılır. Bilgi kartları; filmin hangi renk ısısına dengelendiğini, formatını ve farklı ışık koşulları altında pozlanırken hangi filtrenin kullanılması gerektiği hakkında kullanıcılara bilgi verir.

Yapay ışığa (tungsten) dengeli film üretilirken, maviye duyarlı olarak üretilir. Gün ışığında da mavi renk, kırmızı ve sarıya göre daha baskındır. Yapay ışığa dengeli filmi, gün ışığı koşulları altında pozlamak için, Wratten 85B kod numarasıyla adlandırılan renk düzeltme filtresi kullanılır. 85B filtresi turuncu renkli filtredir ve gün ışığındaki fazla maviyi emer. Bu sayede doğru renkler, gün ışığı altında da elde edilir.

Filtre faktörü hesaplanmadığı durumlarda ışık kaybı yaşanacağından az pozlama gerçekleşir. Bu durumda görüntü siyaha doğru gider. Az pozlamada ışık yetersiz olduğunu için yüksek gren meydana gelmektedir. Işığın azlığının bir diğer sonucu görüntüdeki belirsizliklerin artması olmaktadır.

Geliştirme filtreleri, görüntünün bir bölümünü etkilemeden, bir bölümünü renklendirmek veya koyulaştırmak için kullanılırlar. Örneğin ND geliştirme filtresi gökyüzünün parlaklığını azaltmak için kullanılır. Bu sayede çerçevede; gökyüzüyle, çerçevenin alt kısmı arasındaki ışık şiddeti farkı azalır ve yumuşak bir geçiş sağlanır. Renkli geliştirme filtreleri ise genellikle kırmızı ve mavi renklerden seçilir, gündoğumu ve batımı sırasında görüntüde sadece gökyüzünün rengini değiştirmek için kullanılır.

Işık bir titreşim içinde düz olarak ilerler. Işık, cam, su gibi parlak gibi yüzeylerle karşılaştığında, bu yüzeyler ışığın titreşimini engeller ve ışık titreşmesini kaybederek yansır. Bu olaya polarizasyon veya yansıma denir. Yansıma, görüntüde parlamaya, detayların ve renk tonlarının kaybına neden olur. Polarize filtreler soruda yer alan işlevlere sahiptir.

Jelatinden yapılmış ND filtreler, ışık kaynağının önüne takılarak, kaynağın yoğunluğunu azaltır. Jelatin ND filtreler, pencere dışından gelen günışığının yoğunluğunu azaltmak ve iç mekanla, dış mekan arasındaki diyafram farklarını dengelemek için de sıkça kullanılır. Araba, otobüs ve tren gibi araçların içinde çekim yapılırken, içeriyle, dışarı arasındaki ışık yoğunluğu farkı ND filtreyle azaltılır. Eğer tek kat filtre yetmezse, ışık yoğunluğunu düşürmek için iki veya daha fazla kat filtre kullanabilir.

Resim sanatı için sanatın kuralları haline gelmiş öğeler ise aşağıdaki şekilde sıralanabilir: • Uyum • Farklılık ve Zıtlık • Denge • Oran • Ritim ve Hareket.

Görsel bir düzenlemede yararlanılabilecek zıtlıklar şu şekilde sıralanabilir: Geometrik zıtlıklar • Renk zıtlıkları • Doku zıtlıkları • Ton zıtlıkları • Ölçü zıtlıkları • Yön zıtlıkları • içerik ve anlam zıtlıkları.

Görüntülerdeki dolu alanlar, boş alanlara göre daha fazla ağırlığa sahiptir Bu ifade yanlış verilmiştir.

Oran bir kompozisyonda yer alan öğelerin kendi içinde ve diğer görsel öğelerle renk, biçim, leke, boyut ve diğer estetik öğeler açısından karşılaştırmalı ilişkisini belirler.

Film ve video görüntüsü temel anlamda üç farklı hareketin biraraya gelmesiyle oluşur.

Film ve video görüntüsünde hareketin oluşumunu ve kompozisyona etkisini belirleyen dört farklı etkenden söz etmek mümkündür. Bu etkenler • Hareketin yönü • Hareketin niteliği • Hareketin ölçeği • Hareketin hızı.

Grafik hareket, Durağan bir görsel kompozisyonda, kompozisyonu oluşturan öğelerin insan gözünde yarattığı hareket olarak tanımlanır.

Çerçevede bir insan bedeninin görselleştirilmesi ise Y ekseni doğrultusunda gerçekleşir. insan bedeni bahsi geçtiği gibi dikey bir düzlem oluşturur ve çerçevede Y ekseni üzerinde yer alır.