FİLM VE VİDEO YAPIMI - Deneme Sınavı - 21

"Çıplak gözle bakmak, bir seçim sonucunda oluşan seçici algı süreçlerini içeren bilinçli bir eylemken, optik bakış seçim gerektirmeyen bir eylemdir." ifadesi yanlıştır. Çünkü çıplak gözle çevremizdeki nesnelere sadece görürken, bir bakaç ve mercekler dizgesi olan objektif aracılığı ile nesneleri bakarız. Bu bakış, çıplak gözle görmeden farklı olarak, belirli bir seçim sonucunda oluşan, seçici algı süreçlerini içeren bilinçli bir görme eylemidir. Merceklerin optik etkileri ve bakacın sınırlılıkları içine sığdırılmış bir seçimi ifade eder.

Doğru cevap E seçeneğidir.

Kameranın görüntülediği açıda görünür alanı derinlemesine kabaca üçe ayırmak mümkündür. Bunlar, ön alan (ön plan), orta alan (orta plan) ve arka alan (arka plan) olarak sıralanır. Bu sıralama, nesnelerin kameraya yakınlığı ya da uzaklığı doğrultusunda yapılır. Doğru cevap A seçeneğidir.

Özellikle geniş açı objektiflerde konu nesnesi mümkün olduğunca çerçevenin merkezine yerleştirilir; çünkü geniş açı objektiflerin çerçeve kenarlarında perspektif bozulmalar meydana gelir ve çizgilerde süreklilik kaybolur. Doğru cevap B seçeneğidir.

“Üstten aydınlatma”nın nesneleri ve figürleri yumuşatıcı bir etkisi vardır; nesnelere ruhani bir anlam verir, heybetli bir bakış ya da gençliğin ve tazeliğin havasını verir. “Alttan aydınlatma”, dengesizlik, huzursuzluk ve endişe hissini uyandırırken, nesnelerin ve figürlerin özelliklerini bozar, şeytansı ve doğa üstü görünümleri de verir. Genellikle dramatik korku efekti yaratmak için de kullanılır. “Yandan aydınlatma”da nesnenin yarısı aydınlatılmış diğer yansı ise gölgeli görülür. Bu tip bir aydınlatma yüze ferahlık, sağlamlık ve kuvvet verirken, yüzdeki çizgileri göstererek onu çirkin de yapabilir. “Önden aydınlatma” yanlışları bulanıklaştırır, görüntüyü donuklaştırır, yüzü güzelleştirir fakat karakteri uzaklaştırır. Üstten aydınlatılmış bir yüz genç bir insan izlenimi yaratır. “Arkadan aydınlatma” ise figürün sadece kenar çizgilerini aydınlatır. Aynı zamanda arkadan aydınlatma, nesneyi ya da figürü arka plandan ayırarak görüntüye derinlik ekler.

Geniş bir ton yelpazesi elde edilmek istenirse düşük kontrastlı ve düşük çözünürlüklü objektifler kullanarak yumuşak ve ton geçişleri daha belirsiz görüntüler elde etmek mümkündür.

Perspektif çerçevedeki bakış açısının x, y ve z eksenlerindeki kombinasyonudur.
X ekseni çerçeve düzlemindeki yatay boyutu, y ekseni düşey boyutu simgelerken z
ekseni de derinlik boyutunu simgeler. Sinema ve televizyon iki boyutlu bir yüzeyde
gerçekte olmayan üç boyut algısını yani derinlik algısını yaratmaya yönelik bir
çabadır. Z eksenindeki nesneler arasındaki derinlik ilişkisinin ortaya çıkarılması
perspektif algısına bağlıdır.

Objektifin daha da genişlemesi kameranın çok yakınındaki nesnelerde de bozulmalara (varil etkisi) yol açacaktır. Nesne objektife yaklaştıkça nesnenin boyut ve oranlarında bozulma artacaktır.

Geniş açılı objektiflerin tersi etkileri uzun odaklı objektifler ile yaratılır. Dar
açılı olan bu objektiflerde mekan kamera ekseni boyunca diklemesine düzleşirken derinlik algısı sıkıştırılır ve perspektif yığılmalar da artar.

Objektifin odak uzunluğu alan derinliğini doğrudan etkiler. Bir objektifin alan
derinliği odak uzunluğunun karesiyle ters orantılıdır. Bu durumda kısa odak
uzunluklu geniş açı objektifler normal ve uzun odaklı objektiflere göre daha fazla alan derinliğine sahiptir. Tersi durumda da uzun odaklı dar açılı objektifler normal ve kısa odaklı objektiflere göre daha dar alan derinliğine sahiptir. Örneğin, 35 mm çekilen bir filmde 24 mm. geniş açılı bir objektif 50 mm. bir normal objektife göre daha büyük bir alan derinliği yaratırken 85 mm. bir dar açılı objektif de küçük alan derinliğine sahip olacaktır.

Kısa odak uzunluklu yani geniş açılı bir objektif derinlik algısını abartırken
perspektif yığılmaları azaltacaktır. Yani nesneler birbirine olduğundan daha uzak gözükecektir. Seçeneklerde verilen en kısa odak uzunluklu objektif 12mm ile a seçeneğinde yer almaktadır.

Diyafram açıklığını belirleyen değişkenler objektife girecek ışık
miktarını belirleyecek ve dolayısıyla alan derinliğinde değişikliklere yol açacaktır.
Kısacası bu değişiklikler:
• ISO değeri ya da video alıcısının duyarlılığı değiştirmek
• Işık miktarını değiştirmek
• Işık kaynağı ile nesne arasındaki mesafeyi değiştirmek
• ND filtre kullanmak
• Örtücü açısını değiştirmek (filmde) şeklindedir.

ISO değeri yükseltildiğinde alıcının duyarlılığı artacak ve ışık miktarı artacaktır.

Işık miktarını ve yoğunluğunu arttırmak diyafram açıklığını küçülteceği için alan derinliği artacaktır.

Alan derinliği sabit değildir ve temelde dört farklı faktörle değişkenlik gösterir: Format boyutu, diyafram açıklığı, objektifin odak uzunluğu ve kamera ile nesne arasındaki netlik mesafedir.

Kısa odak uzunluklu geniş açı objektifler diğer koşullar aynı kalmak şartıyla diğerlerine göre daha geniş alan derinliği sağlayacaktır.

Çekim Senaryosu senaryo çalışmasının son evresidir.  Filme dönüşecek metnin çekilmesine temel olacak tüm bilgiler bu aşamada, çekim senaryosunda yer alır. Çekim senaryosu, senaryonun film yapım tekniğine göre düzenlenmesidir. Bu metinde ayrımlar sahne ve çekimlere bölünerek verilir.

Storyboard  basitçe yönetmenin aklındaki öyküyü, kişilerin göreceği, duyacağı ve yapacağı şeylerin kare kare açıklamasıdır.

• Uyum
• Farklılık ve Zıtlık
• Denge
• Oran
• Ritim ve Hareket

• Geometrik zıtlıklar
• Renk zıtlıkları
• Doku zıtlıkları
• Ton zıtlıkları
• Ölçü zıtlıkları
• Yön zıtlıkları
• İçerik ve anlam zıtlıkları

• Görüntülerdeki dolu alanlar, boş alanlara göre daha fazla ağırlığa sahiptir.
• Görüntülerdeki daha büyük alanlar, daha küçük alanlara göre daha fazla
görsel ağırlığa sahiptir.
• Görüntüdeki aydınlık alanlar, karanlık alanlara göre daha fazla ağırlığa sahiptir.
• Görüntülerdeki parlak alanlar, mat alanlara göre daha fazla ağırlığa sahiptir.
• Görüntülerdeki hareketli alanlar durağan alanlara göre daha fazla ağırlığa
sahiptir.

Film ve video görüntüsü temel anlamda üç (3)farklı hareketin biraraya gelmesiyle
oluşur