FİLM VE VİDEO YAPIMI - Deneme Sınavı - 17

Perspektif çerçevedeki bakış açısının x, y ve z eksenlerindeki kombinasyonudur.

Varil etkisi çerçeve kenarındaki düz çizgilerin eğrilmesi şeklinde gerçekleşir.

Sığ netlik, yönetmene görüntü üzerinde büyük bir kontrol izni verir. Böylece yönetmen izleyicinin odaklanmasını istediği konuyu, nesneyi ya da karakterin olduğu düzlemi netleyip diğer düzlemleri bulanık (flu) bırakır. Böylece sığ netlik odak noktasındaki konuyu diğer düzlemlerden soyutlayarak ilginin istenen noktada kalmasını sağlar. Buna “seçimli odaklama” da denir.

Kısaca tanımlamak gerekirse alan derinliği, objektifin en yakınındaki keskin net düzlem ile en uzağındaki net düzlem arasındaki alandır. Bu alan sabit değildir ve temelde dört farklı faktörle değişkenlik gösterir: Format boyutu, diyafram açıklığı, objektifin odak uzunluğu ve kamera ile nesne arasındaki netlik mesafedir.

Netlik mesafesi kısaldıkça alan derinliği azalırken, netlik mesafesi uzadıkça alan derinliği artar. Diğer seçeneklerde birimler arasında ters orantı bulunmaktadır.

Objektife girecek ışık miktarını belirleyecek değişiklikler:

• ISO değeri ya da video alıcısının duyarlılığı değiştirmek
• Işık miktarını değiştirmek
• Işık kaynağı ile nesne arasındaki mesafeyi değiştirmek
• ND filtre kullanmak
• Örtücü açısını değiştirmek (filmde) şeklindedir.

Aşağıdaki yöntemleri kullanarak diyafram açıklığını arttırmak mümkündür:
o Işık miktarını ve yoğunluğunu azaltmak.
o Işık kaynaklarını aydınlatılan nesne ya da figürden uzaklaştırmak.
o Işık kaynaklarının üzerinde ya da objektifin önünde ND filtreler kullanmak.
o Kullanılacak filmin ISO değerini küçülterek ışığa karşı duyarlılığını
azaltmak. Videoda da daha az duyarlı CCD alıcılarıyla çalışmak.
o Filmde örtücü açısını genişletmek. Örneğin 180 derecelik örtücü yerine
90 derecelik örtücü filmin üzerine daha kısa pozlama süresi yaratacağından diyafram açıklığını artırmak mümkündür.

Bulanıklık halkası, nokta bir kaynağın yansıtılmış görüntüsünün, net kabul edilemez halinden önceki büyüklüğünün ölçüsüdür. Cc ile gösterilir.

Resim sanatı için sanatın kuralları haline gelmiş öğeler ise aşağıdaki şekilde sıralanabilir:
• Uyum
• Farklılık ve Zıtlık
• Denge
• Oran
• Ritim ve Hareket

Uyum sanat eserinin bütünlüğü ile ilgilidir. Görsel öğeler biraraya geldiğinde, birbirinden bağımsız parçalar olarak varlıklarını sürdürüyorlarsa belirli bir uyumdan söz etmek olası değildir.

Görüntüdeki aydınlık alanlar, karanlık alanlara göre daha fazla ağırlığa sahiptir.

Oran kompozisyonda yer alan öğelerin kendi içinde ve diğer görsel öğelerle renk, biçim, leke, boyut ve diğer estetik öğeler açısından karşılaştırmalı ilişkisini belirler.

1930’ların başında Hollywood Academy of Motion Picture Arts and Sciences tarafından “Akademik Oran” olarak kabul edilen 4/3’lük, yani 1.33 : 1 oranı, 1950’lerde televizyon yayın standardı olarak belirlenmiştir.

Film ve video görüntüsünde hareketin oluşumunu ve kompozisyona etkisini belirleyen dört farklı etkenden söz etmek mümkündür. Bu etkenler aşağıdaki şekilde sıralanabilir:
• Hareketin yönü
• Hareketin niteliği
• Hareketin ölçeği
• Hareketin hızı

Durağan nesnelerin belirli bir hareket oluşturuyormuş gibi görünmesi zahiri hareket olarak tanımlanır.

Grafik Hareket durağan bir görsel kompoziyonda, kompozisyonu oluşturan öğelerin insan gözünde yarattığı hareket olarak tanımlanır.

Vurgulayıcı hareket, bir durağan karede tamamen durağan görüntülerin alımlanmasında oluşan harekettir.

Geniş açılı objektiflerde alan derinliği daha fazla iken, dar açılı objektiflerde alan derinliği çok daha sınırlıdır.

Pozlama değerinin hesaplanması sırasında pozlamayı doğrudan etkileyen dört değişken vardır: Pozlama süresi, filmin hızı (duyarlılığı), diyafram ve ışık yoğunluğu