FELSEFE

Siyaset felsefesinin konu ve problemleri iki ayrı kategori sistemi altında incelenebilir. Bunlardan ilki, lokal problemler ve evrensel problemler kategorilerinden oluşur. Diğeri ise kavramsal problemler ve normatif problemler kategorilerinden meydana gelir. Kuramsal problemler bu kategorilerden biri değildir. Doğru cevap E'dir.

Faşizm; etnik milliyetçilik, ırkçılık, irrasyonalizm gibi anlamlar taşır. Muhafazakârlık, devletin birey karşısındaki önceliğine vurgu yapan bir ideolojidir. Demokrasi, halkın halk tarafından halk için yönetilmesi anlamına gelir. Soruda tanımı verilen kavram devlettir. Doğru cevap D'dir.

Devletin temel özellikleri; mutlak bir egemenliğe sahip olma, coğrafi alan özelliği, kamusallık, hükmetme özelliği ve meşruluktur. Mülkiyet bu temel özelliklerden biri değildir. Doğru cevap C'dir.

Faşizm (baskıcılık), devleti neredeyse ilahlaştırır. Muhafazakârlık (tutuculuk) da devletin bireyler üzerinde mutlak bir otoritesi olması gerektiğini savunur. Bu iki görüşe karşıt olarak liberalizm (özgürlükçülük), devleti sınırlama eğilimi sergilerken sosyalizm (toplumculuk) de devleti geçici bir kötülük olarak görür. Ancak, bütün bu karşıt görüşler devletin varlığını olumlama noktasında birleşirler. Yalnızca anarşizm (kargaşacılık) devlete bütünüyle karşı çıkar. Doğru cevap B'dir.

Anarşizm (kargaşacılık), insanların devlete itaat etme gibi bir yükümlülükleri bulunmadığını, böyle bir yükümlülüğünün insanın moral özerkliğine zarar verdiğini savunur. Aynı zamanda, devletin insan üzerindeki olumsuz etkilerine işaret edip bir sosyal düzenin devlet olmadan da tesis edilebileceğini ve böylece bir devletsizlik haline geçişin mümkün olduğunu savunur. İyi bir hayatın ancak sınırlayıcı, zorlayıcı ve baskıcı yapılar olmadığı zaman mümkün olacağını savunan anarşizm, özgürce seçilmiş bir hayatla veya hayat tarzıyla uyuşmayan kurum ya da ahlaklara şiddetle karşı çıkar. İnsan doğasının özü itibariyle iyi olduğunu ve insan yaşamında karşılaşılan kötülüklerin temelde insan üzerindeki kontrolden ve politik baskıdan kaynaklandığını ileri sürer. Ancak, anarşizm monolitik (tek parça) bir görüş ya da ideoloji değildir. Aksine, farklı anarşizmlerden söz edilebilir. Doğru cevap A'dır.

Devleti açıklamaya yönelik bir teori olarak onu bir sözleşmeye dayandıran toplum sözleşmesi teorisi; Hobbes, Spinoza, Locke, Rousseau, Kant ve Rawls benzeri düşünürler tarafından geliştirilip benimsenmiştir. Godwin, devlete karşı olan anarşizmi savunur. Doğru cevap E'dir.

Demokrasiyi belirleyen dört en temel ilke vardır : yarışmaya dayalı seçim ilkesi, çoğulculukla özdeşleşmesi istenen çoğunluk ilkesi, yetkilendirme yoluyla özgürleştirme ilkesi ve hesap verilebilirlik ilkesi. Doğru cevap B'dir.

Demokrasinin son tahlilde üç ana değer üzerinde yükseldiği söylenebilir: eşitlik, özgürlük ve rekabet. Doğru cevap C'dir.

“Gerçekten var olan nedir?” sorusuna siyaset felsefesinde iki farklı yanıt verilir. Bunlardan biri liberalizmin (özgürlükçülük) gerçekte var olanın birey, diğeri de komünoteryanizmin (communitarianism (ingilizce) : cemiyetçilik, cemaatçilik) cemaat olduğu yanıtıdır. Doğru cevap D'dir.

Muhafazakârlık (tutuculuk) deyince akla daha çok kurucu babalar olarak Edmund Burke, Alexis de Tocqueville, Joseph de Maistre ve Georg Hegel gelir. John Locke ise muhafazarlığa karşıt görüşleri olan liberalizmin (özgürlükçülük) kurucusudur. Doğru cevap A'dır.

Siyaset felsefesi, felsefenin siyaseti, politik hayatı oluşturan kurumları konu alan, politik toplumları inceleyen disiplinidir. İnsanın toplumla ve politik otoriteyle nasıl bir ilişki içinde olması gerektiği sorusuyla başlayan siyaset felsefesi, farklı yönetim ve sosyal varoluş biçimlerini ele alır; mevcut kurum ve sosyal/politik ilişkileri analiz etmede başvurulacak birtakım standartlar ortaya koymaya çalışır. Buna göre siyaset felsefesi; devleti, siyasal iktidarı, iktidarın meşruiyetini, yönetim biçimlerini, birey-devlet ilişkilerini ele alır.

Siyaset felsefesi, felsefenin eski disiplinlerinden biridir. Kökleri Konfüçyüs’e kadar geri giden siyaset felsefesini mümkün kılan şey, esas itibariyle, insan varlıklarının kolektif düzenlerini doğal düzenin değişilmez bir parçası olmayan bir şey olarak değerlendirmeleri olgusu olmuştur.

Ahlak ile siyaset arasında kurulan yakın ilişki, sadece Platon ve Aristoteles için değil, Farabi ve Aziz Augustinus (354- 430) için de geçerliydi.

Platon’un Devlet adlı eserine “Adalet nedir?”, Aristoteles’in Politika’sına “Devlet nedir? sorusuyla başlamasından da aşikâr olduğu üzere “devlet”, “toplum”,“adalet”, “hukuk”, “düzen”, “egemenlik”, “eşitlik”, “refah” gibi temel kavramlar, siyaset felsefesinin kurucu yapı taşları olmaya ek olarak felsefi araştırmanın uygun konuları olmak suretiyle ikili bir rol oynarlar.

Sosyalizm de devlete genellikle olumsuz bir biçimde yaklaşır. Devlet, sosyalist bakış açısından, gerçekte egemen sınıfların çıkarlarını temsil edip bunları korumakla yükümlüdür. Başka bir deyişle, sosyalizmde devletin toplumun ortak çıkarlarını temsil eden bir kurum oluşundan söz etmek mümkün değildir; o, burjuvaların çıkarlarını temsil eden ve dolayısıyla statükonun devamını sağlamaya çalışan bir araç olma statüsündedir.

Devleti açıklamaya yönelik bir teori olarak onu bir sözleşmeye dayandıran toplum sözleşmesi teorisi Hobbes, Spinoza, Locke, Rousseau, Kant ve Rawls benzeri düşünürler tarafından geliştirilip benimsenmiştir.

Seçimin düzenli, açık ve her şeyden önce rekabetçi olmasını talep eden liberal demokrasi açısından demokratik sürecin esası halkın siyasetçilerden hesap sorabilme kapasitesinde bulunur.

Demokrasiye yöneltilen bir digger itiraz da onun herkesin kanaatlerine aynı ölçüde değer vermek suretiyle, bilgisiz ya da cahili bilgi sahibi, aydın kimselerle aynı kefeye koyması ve zaman zaman doğru ve sağlıklı kararlar alınmasına engel teşkil edebilmesidir.

Liberalizmin en önemli temsilcileri arasında Locke, Mill Thomas Hill Green, Isaiah Berlin ve Rawls bulunur.

Liberalizmin karşısında, onun değer sistemi ve politik analizin merkezine bireyi koyduğu yerde, cemaat ya da topluluğu koyan komünoteryanizm bulunur.