FELSEFE

Felsefe de aynı anda birçok işlevi yerine getirir. Onun en temel işlevleri anlama, anlamlı kılma ve açıklama işlevleridir. Bununla birlikte, felsefenin yegâne işlevleri bu teorik işlevlerden ibaret olmayıp o kendisini çoğu zaman birtakım pratik işlevlerle de gösterir. Felsefe, bütün bu işlevleri kendi alt dallarında hayata geçirip farklı şekillerde tezahür eder.

Neyin gerçekten var olduğu, varlık bakımından neyin geçici, neyin kalıcı olduğu konusunda meraka düştüğümüz olmuyor mu? “Varlık sadece madde midir yoksa maddeye ek olarak ruh da var mıdır?” sorusu kadar temel bir soru olabilir mi? Maddeyle zihin arasındaki bir ilişki olup olmadığı, evrende bir nedenselliğin hüküm sürüp sürmediği; sürüyorsa eğer, bunun özgürlüğümüzü nasıl etkilediği hepimizi ilgilendiren sorulardır. Varlıkla ilgili bu türden sorularda yardımımıza koşan felsefe dalı, metafizik ve zihin felsefesidir.

Batı felsefesinin ilk filozofu Tales'tir.

Dile dayalı bir felsefe anlayışını cisimleştiren ve daha ziyade kavram analizi çalışmalarıyla belirlenen analitik felsefenin önemli temsilcileri arasında Bertrand Russell (1872-1970), George Edward Moore (1873- 1958), Gilbert Ryle (1900-1976), Ludwig Wittgenstein (1889-1951) benzeri düşünürler bulunur.

Modern felsefenin kurucusu Descartes'dir. Felsefe için yeni bir yöntem önermiştir.

Düşünürler ilk Çağ ve Orta Çağ boyunca iyi ve kötünün, insan ve toplumdan bağımsız olan mutlak değerler, verili şeyler olduğuna inanmışlardır. Bugün de çoğumuz nesnel olarak belirlenmiş iyi ve kötüler olduğuna inanırız. Oysa Nietzsche, hemen bütün kavramlar gibi “iyi” ve “kötü” kavramlarının da çıkardan bağımsız olmadığını öne sürerek  güç kavramını incelemiştir.

Felsefe kişiyi gerçeklerden uzaklaştırmaz. Tam tersine felsefe bir hakikat arayışıdır.

Çünkü günümüzde pek çok insan birtakım zihinsel karışıklıklar yüzünden dertler ve kaygılar içinde kıvranıp durur.Felsefe, kafa ve kavram karışıklığımızı gidermeye yarar.

İnsan hayatında aynı anda birçok işi gerçekleştiren felsefenin söz konusu çok işlevselliğine dikkat çekenlerden biri de  Wittgenstein olmuştur. Hatta o, dikkat çekmekle kalmamış, felsefeyi bu yüzden bir alet kutusuna benzetmiştir.