ESTETİK VE SANAT FELSEFESİ

Adorno’ya göre kapitalist toplumlarda sanat özerklik ve toplumsal karakter yönleriyle bir çatışma yaşar. Sanat yapıtı hem toplumdan bağımsızdır, hem de topluma bağlıdır.

Lukacs, genellik, özgünlük ve bireylik olmak üzere üç varlık kategorisi tespit eder.

Sanatı bir seziş olarak gören Croce’nin ‘sezgi’ ve ‘ifade’ kavramlarını eş anlamlı olarak kullandığını ve buradan örtülü olarak sanat-dil özdeşliğini ortaya çıkarıp estetik çalışmanın dil çalışmayla aynı olduğu fikrini savunmaktadır.

İnsan için tek belirli olan ölümlü olduğunu bilmesidir ve bu yüzden de insan ‘kaygı’, ‘iç sıkıntısı’, ‘merak’ ve ‘kuşku’ içindedir. Tüm bu duygular insanın kendi varoluşsal varlığının farkına varmasında uyarıcı etkisi görürler.

Marcuse’un sanatın siyasal potansiyelini ve eleştirel gücünün kaynağını onun estetik formundan kaynaklandığı fikrini savunmuştur.

Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910) estetik üzerine görüşlerini Sanat Nedir? adlı eserinde ortaya koymuştur.

Sartre’ın varoluşçu fenomonolojik estetiğini kendi metafiziğinin temel kavramları olan ‘bilinç’, ‘yönelimsellik’, ‘hiç’, ‘özgürlük’, ‘sorumluluk’, ‘kötü inanç’ ve ‘imge’ kavramlarıyla temellendirmekte, ‘nesnellik’ kavramını ise varoluşçu estetiğin temel kavramları arasında görmemektedir.

Merleau-Ponty’nin sanat kuram› alg› fenomenolojisi olarak bilinir. Ona göre, resim sanat› güzellikle ilgili de¤il hakikatle ilgilidir. Hakikati görüfle sunarak hakikat hakk›nda bilgi verir. Resim, bizi şeylerin özlerinin görünüşüne götürür.

Marks’ın sanat ve estetik konusundaki görüşleri onun tarihsel materyalizm görüşüyle doğrudan ilişkilidir.

Krylov gibi kimi yorumcular Marks’ın alt yapı-üst yapı ilişkisinin karşılıklı etkileşim temelinde okunması gerektiğini belirtirler.

Lukacs; genellik, özgünlük ve bireylik olmak üzere üç varlık kategorisi tespit eder.

Adorno’ya göre kapitalist toplumlarda sanat özerklik ve toplumsal karakter yönleriyle bir çatışma yaşar. Sanat yapıtı hem toplumdan bağımsızdır, hem de topluma bağlıdır.

Marcuse, "Tek Boyutlu İnsan" adlı eserinde, Sovyetler Birliği de dahil, gelişmiş sanayi toplumlarında sanatın yüceltilmiş ve aracılık doğasının bozulduğunu savunur.

Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910) estetik üzerine görüşlerini Sanat Nedir? adlı eserinde ortaya koymuştur.

BENEDETTO CROCE: Sanatsal bilgi sezgisel bilgidir. Benedetto Croce (1866-1952) İtalyan felsefesinin en önde gelen temsilcisidir.

İnsan için tek belirli olan ölümlü olduğunu bilmesidir ve bu yüzden de insan ‘kaygı’, ‘iç sıkıntısı’, ‘merak’ ve ‘kuşku’ içindedir. Tüm bu duygular insanın kendi varoluşsal varlığının farkına varmasında uyarıcı etkisi görürler.

Sanatı bir seziş olarak gören Croce’nin ‘sezgi’ ve ‘ifade’ kavramlarını eş anlamlı olarak kullandığını ve buradan örtülü olarak sanat-dil özdeşliğini ortaya çıkarıp estetik çalışmanın dil çalışmayla aynı olduğu fikrini savunmuştur.

Marcuse’a göre sanatın siyasal potansiyeli ve eleştirel gücü sanatın kendisinde, yani onun estetik formundadır.

Marks’ın sanat ve estetik konusundaki görüşleri onun tarihsel materyalizm görüşüyle doğrudan ilişkilidir. Çoğu Marksist estetikçi de sanat ve estetik konusunu bu görüş etrafında ele almıştır.  Marksizmin temel savlarından biri olan tarihsel materyalizme göre toplumsal değişmenin temelinde ekonomik unsur yer alır. Bu ekonomik unsur aynı zamanda insan varlığını, toplumsal konumunu ve bilincini belirler. Doğru cevap A'dır.