ESKİ TÜRK EDEBİYATININ KAYNAKLARINDAN ŞAİR TEZKİRELERİ

Tezkire, Arapça z k r kökünden türemiş, tefile vezninde bir kelimedir. Bundan dolayı doğru yanıt B dir, diğer şıklar uygun değildir.

Poetika: Bir sanat dalı üzerine üretilen düşünce ve teoriler bütünü anlamına gelir. E şıkkı doğrudur, diğerleri bu bağlamda uygun değildir.

Ravza: Bahçe, cennet bahçesi. aynı zamanda Divan edebiyatı geleneği içinde yazılan eserlerde
bölümleri ifade etmek için kullanılır.

Tard u aks: Bir mısranın iki cüzunü metatez ile başka bir mısra oluşturma ve bu şekilde bir beyit teşkil etme anlamına gelir. E şıkkı doğru,diğer şıklar uygun değildir.

Sehî Bey, divan sahibi bir şair olmasına rağmen daha çok tezkiresiyle tanınır ve doğru şık        C şıkkıdır.

Ali Şir Nevayî’ye (1441-l50l) ait Mecalisü’n-nefais (y.1491) adlı Çağatay Türkçesi’yle yazılmış eser, Türk edebiyatında tezkire türüne ilk örnektir. Doğru yanıt C şıkkıdır. Diğer ıklar bu kapsamda uygun değildir.

Türk tezkirecilik geleneği de Herat’ta başlar.

Tezkirenin her tabakası başında o tabaka için Türkçe açıklama ve her tabaka
sonunda-sekizinci tabaka hariç-ise yine Türkçe tetimme kısmı bulunmaktadır. Doğru yanı B dir. Diğer şıklar uygun değildir.

Âşık Çelebi, tertip tarzının kullanışsızlığı ve ortaya koyduğu geniş biyografi yapısı, çok özel yeteneklere ihtiyaç gösterdiğinden kendisinden sonra pek takipçi bulamamıştır. Doğru yanıt A şıkkıdır; diğer şıklar bu bağlamda uygun değildir.

18. yüzyıl ise kendinden önceki döneme bir tepki ve 16. yüzyılın mükemmel
örneklerine bir özentidir. Dolayısıyla B  şıkkı doğru, diğer şıklardaki ifadeler uygun değildir.

Arapça, hatırlamaya vesile olan şey

Tabakat

Ali Şir Nevay

Mecalisü’n-nefais

Sahi Bey

Güfti

Herat

Ravza

Tard-u aks

Sehi Bey