ENGELLİLERLE SOSYAL HİZMET

Ortopedik Engelli: Kas ve iskelet sisteminde yetersizlik, eksiklik ve fonksiyon kaybı olan kişidir. Kol, ayak, bacak, parmak ve omurgalarında kısalık, eksiklik, fazlalık, yokluk,
hareket kısıtlılığı, şekil bozukluğu, kas güçsüzlüğü, kemik hastalığı olanlar, felçliler, serebral palsi, spastikler ve spina bifida olanlar bu gruba girmektedir.

Türkiye ve bütün dünya ülkelerinde engelliliğe yol açan faktörler

I-Doğum Öncesi Nedenler

II-Doğum Anı Nedenleri

III-Doğum Sonrası Nedenler

Akraba Evliliği

Doğum anındaki ciddi bulaşıcı hastalıklar

Fenilketonüri

71-90 db arası“şiddetli” işitme kaybıdır. Şiddetli işitme kaybı olan kişiler, çevredeki
gürültüleri kolaylıkla ayırt edebilirler, seslileri anlar fakat sessizleri anlayamazlar.
Yüksek sesleri 35 cm uzaktan duyabilirler. Bu kişilerin konuşma eğitiminin yanı
sıra özel eğitim de almaları gerekmektedir.

Dizatri
Konuşma organlarının hareket ve kontrolünü sağlayan kasların çalışmasında yaşanan sorunlar ve konuşma organlarının birbiriyle koordinasyonunun bozulması nedeni ile ortaya çıkan bir dil ve konuşma bozukluğudur.

0-25 arası Ağır Zihinsel Engelli

Sosyal modelin temel iddiası engelliliğin, bireyler arasındaki fiziksel, zihinsel vb. farklılıkların bir yansıması olmaktan çok toplumdaki ayırımcılığın, önyargının ve dışlamanın bir ürünü olduğudur.

IFSW’nin son tanımına göre (2014); sosyal hizmet sosyal değişme ve gelişmeyi, sosyal bütünleşmeyi ve insanların özgürleşmesini ve güçlenmesini arttıran uygulama odaklı bir meslek ve akademik disiplindir. Sosyal adalet, insan hakları, kolektif sorumluluk ve farklılıklara saygı sosyal hizmetin odağını oluşturan ilkelerdir. Sosyal ve beşeri bilimler, yerel bilgi ve sosyal hizmet teorileriyle desteklenen sosyal hizmet disiplini iyilik halini arttırmak ve yaşam zorluklarına işaret eden yapı ve insanlarla ilgilidir (http://www.ifsw.org). Tanımdan da anlaşılacağı gibi, sosyal hizmet mesleğini diğer yardım edici mesleklerden ayıran temel özelliklerden birisi farklılıklara saygıdır. Bu nedenle engelliliğe bakış, istihdam ve sosyal güvenlik konusu farklılığa saygı bağlamında ele alınması gereken kavramlardır

Başbakanlık Engelliler İdaresi Başkanlığı’nın, Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü ile müştereken 2002’nin Aralık ayında yapmış olduğu araştırma sonuçlarına göre; engelli olan nüfusun toplam nüfus içindeki oranı % 12,29’dir. Buna göre ülkemizde 8.431.937 (12,29) kişi engelli olarak yaşamlarını sürdürmektedir. % 12,29 engelli oranının; % 7,092’u erkek, % 5,022’si kadın olarak ifade edilmektedir.

Engelli sözcüğü genelde hareket yeteneği sınırlanmış bireyi çağrıştırmaktadır. Hareket yeteneğini sınırlayan nedenler ise doğuştan getirilen, doğum sırasında karşılaşılan ya da sonradan yaşanan bir hastalık veya kaza sonucu ortaya çıkan bir işlev bozukluğundan kaynaklanıyor olabilir. Engelliliği: “doğuştan veya sonradan herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal, duyusal ve sosyal yeteneklerini çeşitli derecelerde kaybetmesi nedeniyle toplumsal yaşama uyum sağlama ve günlük ihtiyaçlarını karşılamada güçlükleri olan ve korunma, bakım, rehabilitasyon, danışmanlık ve destek hizmetlerine ihtiyaç duyan kişi” olarak tanımlamak mümkündür (Öztürk, 2011).

Duygusallık

Aşırı kanamalar

Çeşitli kaza ve travmalar

1/10 ile 1/30

36-55 db arası “orta”

Kekemelik

Apraksi

Toplum tarafından dışlanması