ENDÜSTRİ İLİŞKİLERİ

Devletin temel faaliyetlerini iki ana sınıfa ayırabiliriz. Birincisi kamu hizmetlerinin sunumuna ilişkin faaliyetlerdir. Bu tür hizmetlerin özel sektör tarafından sağlanması beklenmez. En belirgin örnekleri, ulusal savunma, polis ve itfaiye,  sosyal hizmetler ve yardımlardır.

Doğru cevap A seçeneğidir.

Devleti diğer kurumlardan ayıran dört temel özelliği vardır:

- En büyük ve en etkili buyurma ve yaptırım gücü.

-  Devletin  özellikle kendi içindeki tüzel kişiliklere göre en büyük tüzel kişilik olup aynı zamanda en geniş kapsamlı siyasal kuruluş olması

- Üyelerinin zorunlu vatandaşlık bağları

- Ceza verme yetkisi

I  yanlış ,  II ve III  doğrudur. Doğru cevap C seçeneğidir.

Devletin Göreceli Özerkliği: Devlet, sadece sermaye sınıfının öncelikleri doğrultusunda hareket etmemekte ya da sermayenin belirli bir grubunun ya da kesiminin kısa vadeli çıkarlarına hizmet etmemektedir.

Doğru cevap D seçeneğidir.

Çoğulcu yazarlar genellikle devleti, işverenler ve sendikalar dahil olmak üzere birbiriyle çelişen grupların çıkarları arasında denge kurmaya çalışan ‘tarafsız bir hakem’ olarak görürler.

Doğru cevap C seçeneğidir.

- Kamu sektörü kurumları özel sektör muadillerine göre kamuoyunun gözetimine daha fazla tabidir.

- Kamu sektörü kurumlarının amaçları özel sektördekilere kıyasla daha fazla, daha belirsiz ve daha çelişkilidir.

- Devlet memurluğu içerisinde bulunduğu kurallardan kaynaklanan kısıtlamalar nedeniyle sektöründeki yöneticiler daha az özerkliğe sahiptir. 

- Kamu sektörü kurumları dışsal politik ve hükümet kuruluşlarının çok daha fazla etkisi altında olsalar da bunlar için piyasa bilgisi, sinyalleri ve teşvikleri yoktur.

- Kamu sektörü kurumlarının göreceli olarak daha ayrıntılı ve resmi kuralları, raporlama yükümlülükleri ve daha katı hiyerarşik düzenleri vardır.

Doğru cevap D seçeneğidir.

Devletin düzenleyici rolünü piyasa aktörlerinin davranışını idari ve yasal olarak denetlemek üzere devletin müdahalede bulunma şekilleri olarak tanımlayabiliriz.

Doğru cevap B seçeneğidir.

Endüstri ilişkilerinde devletin işveren olarak oynadığı rol iki alanda önem kazanmaktadır. Birincisi istihdam politikaları, ikincisi kamu sektöründeki sendikalarla imzaladığı toplu sözleşmelerin özel sektördeki ücretlere olan etkisidir.

Doğru cevap A seçeneğidir.

Marksistler devletin, toplumun ekonomik yapısından ayrı anlaşılmayacağını ileri sürerler.

Doğru cevap E seçeneğidir.

Devletin Göreceli Özerkliği: Devlet, sadece sermaye sınıfının öncelikleri doğrultusunda hareket etmemekte ya da sermayenin belirli bir grubunun ya da kesiminin kısa vadeli çıkarlarına hizmet etmemektedir (Poulantzas, 2006).

Doğru cevap C seçeneğidir.

Ferner’e (1996) göre fark, kamu sektörünün politik bir kurum olarak ortaya çıkmasından ve özel sektörde geçerli olmayan farklı bir mantığa dayanan, özü itibariyle endüstri ilişkilerine  politik bir boyut getiren yapısından kaynaklanmaktadır.

Doğru cevap E seçeneğidir.

Devletin temel faaliyetlerini iki ana sınıfa ayırabiliriz. Birincisi kamu hizmetlerinin sunumuna ilişkin faaliyetlerdir. Bu tür hizmetlerin özel sektör tarafından sağlanması beklenmez. En belirgin örnekleri, ulusal savunma, polis ve itfaiye, ilköğretim, sosyal hizmetler ve yardımlardır. İkinci tür faaliyetler üretilen hizmetin doğrudan kullanıcıyla ilgili olduğu faaliyetlerdir ve bu yüzden özel sektör tarafından da yerine getirilebilir. Havayolları, demiryolları, enerji ve iletişim bu sınıfa girer.

Miliband (1989) devlet seçkinlerinin büyük ölçüde ayrıcalıklı ve mülk sahibi zümreden geldiğini vurgulayarak devleti hakim sınıfın bir temsilcisi veya aracı olarak tasvir etmiştir.

Devletin Göreceli Özerkliği: Devlet, sadece sermaye sınıfının öncelikleri doğrultusunda hareket etmemekte veya  sermayenin belirli bir grubunun ya da kesiminin kısa vadeli çıkarlarına hizmet etmemektedir (Poulantzas, 2006).

Castells (2006)  devletin hakimiyet, meşruiyet, kalkınma ve yeniden dağılım fonksiyonları olduğunu öne sürmektedir.

Birleşik Krallık, Avrupa’daki yeni monetarizm, kuralsızlaştırma ve esneklik kavramlarını benimseyen ilk ülke olmuştur.

Kamu sektörünün yeniden yapılandırılması endüstri ilişkileri üzerinde önemli etkilere sahip olmuş, genellikle de sendikal örgütlenmelerin önemli ölçüde zayıflamasına ve toplu pazarlığın kapsamının daralmasına , böylece çalışanların kolektif temsilinin gerilemesine neden olmuştur. 1980’lerde ve özellikle 1990’larda Avrupa’da ve diğer sanayileşmiş ülkelerde sendika üyeliğinde düşüşler görülmüştür. Bu eğilimlere tek istisna sendikalaşma oranında artış yaşanan İskandinav ülkeleridir.Dolayısı ile Finlandiya doğru cevaptır.

Beaumont (1992)'e göre , özel sektör- kamu sektörü arasındaki temel farklılıklar aşağıda özetlenmektedir: a. Kamu sektörü kurumları dışsal politika ve hükümet kuruluşlarının çok daha fazla etkisi altında olsalar da bunlar için piyasa bilgisi, sinyalleri ve teşvikleri yoktur. b. Kamu sektörü kurumları özel sektör muadillerine göre kamuoyunun gözetimine daha fazla tabidir. c. Kamu sektörü kurumlarının amaçları özel sektördekilere kıyasla daha fazla, daha belirsiz ve daha çelişkilidir. d. Devlet memurluğu içersinde bulunduğu kurallardan kaynaklanan kısıtlamalar nedeniyle sektöründeki yöneticiler daha az özerkliğe sahiptir. e. Kamu sektörü kurumlarının göreceli olarak daha ayrıntılı ve resmi kuralları, raporlama yükümlülükleri ve daha katı hiyerarşik düzenleri vardır.Bu durumda doğru cevap  mevcut durumun tam tersini ifade eden  C seçeneğindedir.

Devletin düzenleyici rolünün endüstri ilişkilerinin aktörlerine, amaç ve konularına bağlı olarak dört farklı görev ya da etkinlik biçimini aldığı ya da böyle yorumlanabileceği savunulabilir. Bunlar, izin verme ya da destekleme, dışlama ve düzeltme, ayarlama ya da tanımlama görevleridir. Bunlardan “Ayarlama”, yasal müdahale ya da üçlü anlaşmalar yoluyla sözleşmeye dayalı hükümlerin ya da mekanizmaların yasaklanması ve toplu sözleşmelerin yasal olarak belirlenmiş kurallara zorunlu olarak uymasını  içerir. E doğrudur.

Devletin Emek Piyasası Düzenleyicisi Rolü , istihdam ve ücretlerin rekabetini düzenlemeye yarayan araçlar, çalışma saatleri ve iş sağlığı ve güvenliği konularıyla ilgili yasal asgari standartları belirler.

Neo-liberal politikaların bir uzantısı olarak devletin endüstri ilişkilerinde izlediği politikaların odak noktası değişmeye başlamış ve birçok ülkede devlet sosyal işlevlerinden uzaklaştırılmıştır. Neo-liberal hükümetler, işverenlerin de baskısıyla, uluslararası rekabet karşısında ekonomik büyümeyi yeniden sağlayabilmek için işçilik maliyetlerinin düşürülmesini, çalışma koşullarının esnekleştirilmesini, işe alma ve işten çıkarmayı kolaylaştırmayı hedeflemişti. Bunun için sendikaların kurulmasını güçleştirmek, toplu pazarlık hakkını özellikle kamu kesiminde sınırlandırmak, serbest ticaret bölgelerinde örgütlenme özgürlüğünü yasaklamak, işten çıkarmaları kolaylaştırmak, işten çıkarma ve işe alma süreçlerinde sendikaların etkisini zayıflatmak gibi çeşitli kısıtlayıcı düzenlemeler uygulamaya koyulmuştur.Sendikaların kurulmasının kolaylaştırılması bu düzenlemeler arasında değildir. B , doğrudur.