ENDÜSTRİ İLİŞKİLERİ

Endüstri ilişkileri: Çalışmadan doğan ilişkilerin düzenlenmesini, aktörlerini ve bunlar arasındaki çatışmacı ve barışçı etkileşim ve eylem biçimlerinin incelenmesini konu alan bir bilim dalıdır. Endüstri ilişkileri yerine çalışma ilişkileri, iş ilişkileri, mesleki ilişkiler, sendikal ilişkiler, işçi-işveren ilişkileri, emek-sermaye ilişkileri, toplu ilişkiler, işçi-yönetim ilişkileri, personel ilişkileri, insan ilişkileri gibi kavramlar kullanılmaktadır.

Endüstri ilişkilerinin ilgi alanını oluşturan konular işçi-işveren ilişkilerini çevreleyen sosyoekonomik düzen, sendikaların özellikleri, sendikaların taktik ve stratejileri, toplu pazarlığın yapısı ve devletin çalışma hayatına etkisidir. Endüstri ilişkileri kapsamında örgütlenmeler ve örgütler aracılığıyla oluşturulan kurumsallaşmış ilişkilerle ilgili araştırmalar yanında, çalışma yaşamında bireysel ilişkileri ve bireysel davranışları inceleyen çalışmalar da yapılmaya başlanmıştır. İşyeri düzeyinde ortaya çıkan ve çalışma yaşamından kaynaklanan sorunlar, sendikaların ve işyeri yönetimlerinin giderek daha fazla duyarlılık göstermesi nedeniyle artık endüstri ilişkilerinin inceleme ve araştırma alanına girmektedir

Endüstri ilişkilerinin üç temel aktörü vardır: İşçiler ve örgütleri, işverenler ve örgütleri ve devlet.

Endüstri ilişkileri aktörü olarak işveren çalışma koşullarının oluşmasında işçi sendikalarıyla pazarlık yapan, çalışma hayatına yönelik yasal düzenlemelerin hazırlanmasında devlete baskı yaparak kendi çıkarını gerçekleştirmeye çalışan kişidir. Bir başka ifadeyle, endüstri ilişkileri sisteminde işverenler işçi sendikalarıyla ve devletle çeşitli kurumsal mekanizmalar içinde hem bir işbirliği hem de bir mücadele içinde bulunmaktadır.

Makro veya ulusal düzeyde işveren faaliyetleri içerisinde insan kaynaklarının stratejik rolü, sendikal politikalar, yeni teknolojiler, yatırımlar bulunmaktadır.

Endüstri ilişkilerinin bulgularından yararlandığı bilim dalları arasında ekonomi, hukuk, tarih, siyaset bilimi, çalışma ekonomisi, sosyal politika, psikoloji, sosyoloji, işletme ve insan kaynakları yönetimi bulunmaktadır.

Çalışma ekonomisi, üretimin temelinde bulunan kaynaklardan birisi olan ‘işgücü’ faktörünü konu almaktadır. İşgücü arzı ve talebinin yapısı, ücretler ve enflasyon arasındaki ilişkiler, işgücünün diğer üretim faktörleriyle olan ilişkileri çalışma ekonomisinin konuları arasındadır.

İnsan kaynakları yönetimi, örgütte rekabetçi üstünlükler sağlamak amacıyla gerekli insan kaynağının sağlanması, istihdam ve istihdamın geliştirilmesi ile ilgili politikalar oluşturma, planlama, örgütleme, yönlendirme ve denetleme faaliyetlerini içeren bir bilim dalıdır.

Bütünleşmiş endüstri ilişkilerinin  özellikleri: uyuma yönelik toplum, eşitler arası pazarlık yapısı, karar verme süreci toplantı odasında, seyrek grev,bürokratik örgğtler, evrimci eğilim, yüksek örgütlenme derecesi, güçlü finansal durum ve bütünleşmiş birlik yapısıdır.

Sendikal yoğunluk 66,8 ile en yüksek İsveç’tedir.

Doğru cevap B'dir.

İşçi katılımına yönelik politikalar, yeni teknolojilerin tanıtımı, yeni çalışma modelleri (esnek çalışma vb) işyeri düzeyinde sendika faaliyetlerindendir. Doğru cevap C'dir.

Endüstri ilişkileri ücret ve çalışma koşullarının sendikaların da içinde bulunduğu toplu pazarlık gibi ikili ve üçlü mekanizmalarla belirlenmesi gerektiğini ileri sürerken insan kaynakları yönetimi işletmede verimliliği arttırmanın yolu olarak sendikaların devre dışı kaldığı ve işletme ile çalışanlar arasında direkt ilişkilerin kurulabildiği bireysel ilişkileri ön plana çıkarmaktadır. Doğru cevap D'dir.

Bütünleşmiş endüstri ilişkilerinde toplum, uyuma yöneliktir. Doğru cevap A'dır.

Genel olarak endüstri ilişkileri tanımlamasında kavramı açıklamayı kolaylaştıracak beş unsur bulunmaktadır:
• Çalışanlar ile işverenler arasında çalışmadan kaynaklanan bir ilişkinin var olması
• Taraflar arasındaki ilişkinin üretim sonucu elde edilen artığın ücret ve kâr olarak paylaşımını içermesi,
• Çalışma koşulları ve kurallarının karşılıklı belirlenmesini kapsaması,
• Bütün bu ilişkilerin kurumsallaşmış olması,
• Çözüm yollarının çatışmacı ve barışçı süreçleri içermesi

Endüstri ilişkileri kolektif ilişkiler temeline dayandığı için sistemde işçiler ağırlıklı olarak sendikalar tarafından temsil edilmektedir.

Doğru cevap B'dir.

Endüstriyel politikalar devletin endüstriyel alanda makro veya ulusal düzeydeki faaliyetlerindendir. Doğru cevap B'dir.

İşgücü arzı ve talebinin yapısı, ücretler ve enflasyon arasındaki ilişkiler, işgücünün diğer üretim faktörleriyle olan ilişkileri çalışma ekonomisinin konuları arasındadır. Doğru cevap B'dir.

Endüstri ilişkileri alanında kavram ve tanım birliği sağlanamamasına rağmen,
endüstri ilişkilerinin konusu hakkında neredeyse bütüncül bir görüş oluşmuştur.
Endüstri ilişkileri ister dar isterse geniş anlamda kullanılsın daha çok kurumsal ilişkileri yani yapısallaşmış ve düzenlenmiş ilişkileri kapsamaktadır.