EKONOMİK COĞRAFYA

Emek arz eden hanehalkları ile emek talep eden firmaların buluştuğu emek piyasasında, "ücret ve istihdam düzeyi" belirlenir.

Emek piyasasını diğer piyasalardan ayıran temel özelliklerden biri, emeğin stoklanamamasıdır.

İşin saygı ve kabul görmesi; çalışanın, çalışma yaşamında yaptığı işle ilgili beklentilerden biridir

2014 verilerine göre, işgücün maliyetinin en yüksek olduğu ülke, Norveç'dir.

2013 yılı verilerine göre Çin, dünya istihdamında en fazla çalışanı olan ülkedir.

Sanayi sonrası ekonomi, bilgiye dayalıdır ve önemli becerileri olan iş gücüne iş fırsatları yaratmaktadır

Sanayisizleşme, ülke içinde özellikle tekstil, kömür madenciliği, gemi yapımı, çelik üretimi ve otomobil üretimi gibi geleneksel ve ağır sanayi alanlarını
kötü etkilemektedir

İş yerinde normal çalışma, esnek çalışma biçimlerinden biri değildir.

Sendikaların basarılı bir şekilde örgütlenmesine ve güçlenmesine olanak tanıyan üretim modeli, Fordist kitlesel üretim modelidir. Ancak, esnek üretim sistemi ile
üretim biçimlerinde ortaya çıkan dönüsüm ve buna bağlı olarak istihdamın değişen yapısı sendikaları da etkilemiş ve 1980’li yıllardan itibaren basta birçok gelişmiş sanayi ülkes olmak üzere tüm dünyada sendikalı işci sayısı önemli ölçüde azalmıstır.

"İşçiler birlikte hareket etmeye çok yatkındırlar" hizmetler kesiminin ön plana çıktığı, işgücü davranış modellerinden biri değildir. Aksine, işçiler tutumlarında daha bireyseldir.

Emek arz eden hanehalkları ile emek talep eden firmaların bulustuğu emek piyasasında Ücret ve istihdam düzeyi belirlenir.

Emek piyasasının diğer bir özelliği emeğin stoklanamamasıdır. Mal piyasasında üretimi yapılan bir mal daha sonra satışa sunulmak üzere stoklanabilirken; emek piyasası açısından bu durum söz konusu değildir

2014 yılı verilerine göre Uluslararası İşgücü Maliyetleri (İmalat sanayiinde saat başına) en yüksek ülke Norveç'dir.

Fordizmin ortaya çıktığı dönem 1900’lü yılların başı olmasına rağmen; fordizmin en parlak dönemi, Kuzey Amerika’dan Batı Avrupa’ya yayıldığı 1945 ile 1970 yılları arasındaki dönemdir.

Sanayisizleşme, sanayi sektörünün istihdam ve hasıladaki payının azalmasıdır. Sanayişizleşme, ülke içinde özellikle tekstil, kömür madenciliği, gemi yapımı, çelik üretimi ve otomobil üretimi gibi geleneksel ve ağır sanayi alanlarını kötü etkilemektedir.

Esnek çalışma biçimlerinden bir diğeri ise evde çalışmadır. Diğer esnek çalışma biçimleri ise; iş paylaşımı, esnek zamanlı çalışma, tele çalışma ve çağrı üzerine çalışmadır. Bunlar gibi esnek çalışma biçimleri ile bireyler iş yeri dışında iş yeri ile bağlantılı olarak çalışma imkânı bulurken, kendilerine de sosyal olarak daha fazla zaman ayırabilmektedirler.

Sanayileşmenin ilk aşamalarında iş gücünün karşı karşıya kaldığı kötü koşullar, 19 yüzyılın ikinci yarısında işçi sınıfının çıkarlarını korumak amacıyla, işçilerin bir araya gelme- siyle işçi sendikalarının ortaya çıkışına yol açmıştır.

Küreselleşme, demografik değişimler, savaşlar, terör, gelir eşitsizlikleri ve iklim değişikliği giderek daha fazla işçiyi ve onların ailelerini istihdam ve güvenlik arayışı içinde sınırları aşmaya teşvik etmektedir.

Göçmen işçi kavramı, ikamet ettikleri mevcut ülkede hâlihazırda istihdam edilen ya da işi olmayan fakat iş arayan bütün uluslararası göçmenleri ifade etmektedir.

Emeği hareketliliğe sevk eden göç kararının çeşitli belirleyicileri vardır. Bunlar: Yaş, eğitim, işsizlik, uzaklık ve medeni durumdur.