EKOLOJİ VE ÇEVRE BİLGİSİ

Bitki topluluklarının düzenli bir biçimde birbirini takip ederek mevcut alanı kaplamasına sıralı değişim ya da süksesyon denir. Bir diğer deyişle, belli bir zaman periyodunda belli bir alanda farklı bitki türlerinin birbirini izlemesi, zamanla zayıf türlerin yerini baskın (dominant) türlerin almasıdır.

Klimaks süksesyonun basamakları arasında değildir. Süksesyonda ulaşılan en son ve kararlı bitki örtüsüne klimaks bitki örtüsü adı verilmektedir. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Doğal bitki örtüsünün oluşumu; çıplak kayalar üzerinde, durgun su yüzeylerinde, erozyonla birikmiş ve bitki örtüsü içermeyen materyallerde, kumullarda veya terk edilmiş tarım alanlarında zaman içerisinde ilkel bitkilerden yüksek çayır ve mera vejetasyonuna
doğru oluşmuş ise birincil (primer) süksesyon adını almaktadır. Kısaca, hiçbir bitki örtüsü
bulunmayan ortamlarda bitki topluluklarının ilerleyerek gelişmesi olayıdır. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Likenler, mantarlar ile alglerin birleşerek morfolojik ve fizyolojik bir bütün halinde meydana getirdikleri simbiyotik birliklerdir. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Enerji piramidinin dördüncü basamağını hayvanlar oluşturmaktadır. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Çayır ve meralar iklim değişikliği nedeni ile karbondioksitin sera etkisinin artmasına değil azaltılmasına katkıda bulunur. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Biçenekler, ilkbahar mevsiminde otlatmadan sonra tekrar büyüyerek biçilen çayırlardır. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Çayır bitkilerinde kök, sap ve sülük bulunmaz. Meralar ise kök-saplı ve
sülüklü bitkilerden oluşmaktadır. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Hayvanların merada az otlaması merayı tehdit etmez. Ancak aşırı otlatma, erken otlatma ve kontrolsüz otlatma meraları tehdit eden unsurlar arasındadır. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Seçeneklerin tamamı mera ıslahında kullanılan metotlardır. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Bitki topluluklarının düzenli bir biçimde birbirini takip ederek mevcut alanı kaplamasına, diğer deyişle, belli bir zaman periyodunda belli bir alanda farklı bitki türlerinin birbirini izlemesi, zamanla zayıf türlerin yerini baskın (dominant) türlerin almasına ıralı değişim ya da süksesyon denir.

Reaksiyon aşaması; tepkimenin, türlerin etkisi ile habitatın değişiminin görüldüğü basamaktır.

Toprak oluşumu ile birlikte likenlerin yerini kara yosunları alarak ortamda baskın hale gelirler. Karayosunları; üzerlerine düşen tohumların çimlenmesine yardımcı olur, mineral madde depolar, erozyonu önler ve hayvanlara besin kaynağı oluştururlar.

Yüzme evresi; derinliğin yaklaşık 20 cm’lere kadar azaldığı yerlerde nilüfer (Nymphaea sp.), su sümbülü (Eichhornia sp.), su mercimeği (Lemna sp.) gibi yüzen bitkilerin alana yerleşerek öncü türlerin yerini alma evresidir.

Ayrıştırıcılar; genelde bakteri ve mantarlar olup ölü protoplazmik kompleks bileşikleri daha basitlerine parçalarlar.

Biçenekler; ilkbahar mevsiminde otlatmadan sonra tekrar büyüyerek biçilen çayırlardır.

Meralar ise otlatmaya uygun alanlardır. Diğer şıklarda çayırların özellikleri verilmiştir.

Aşırı otlatma tanımı için meranın bir mevsimde ürettiği bitkinin % 60’ından fazlasının hayvanlar tarafından tüketilmesi kabul edilmektedir.

Hezaren; bünyelerinde çeşitli oranlarda bulunan toksik maddeler nedeni ile tüketildiğinde hayvanların bünyelerinde olumsuz biyokimyasal ya da fizyolojik değişikliklere neden olan, zehirli olarak tanımlanan bitkilerdendir.

Mera parsellerindeki bitkilerin durumuna ve ekolojik koşullara göre uygun olarak otlatmanın sağlanmasına üniform otlatma denir. Hayvanların mera üzerinde sevk ve idaresini uygun bir şekilde temin ederek üniform otlatma sağlanır.