EKOLOJİ VE ÇEVRE BİLGİSİ - Deneme Sınavı - 28

I, III, V

C-4 bitkileri; düşük karbondioksit konsantrasyonuna, yüksek sıcaklığa ve daha düşük oranda suya ihtiyaç duyan, mevsimsel kuraklığa dayanıklı, başlangıçta 4 karbon atomu içeren organik molekülleri bağlayan, ışık şiddetini kullanma yetenekleri yüksek bitkilerdir. Buğday, tütün, şeker pancarı, arpa C-3 bitki grubuna girmektedir. Mısır, şeker kamışı gibi bitkiler busınıfa girmektedir.

280 nm den daha kısa dalga boyundaki bölge bitkiler için çok zararlıdır.

Rüzgârın morfolojik etkisi: Bitkiler rüzgârın kurutucu etkisinden kendilerini koruyabilmek
için stomalarını kapatır. Bu durum normal gaz alış verişini engellediği
için bitkilerde büyüme ve gelişme durur. Rüzgâr nedeniyle CO2’i bol olan hava az
olan hava ile yer değiştirir. Bu nedenle bitkilerin fotosentez hızları düşer ve büyüme
yavaşlar. Rüzgârı bol yerdeki bitkilerde cüceleşme görülür.

Sürekli Solma Noktası: Doymuş halde bulunan topraktaki su bir yandan evaporasyonla toprak yüzünden kaybolurken bir kısmı da bitkilerin transpirasyonu ile uçup gitmektedir. Bu kayıp zamanla arttığında bitki kökleri topraktan suyu alamaz duruma gelir ve bitkinin turgor basıncı düşer. Toprağın bu haldeki durumuna sürekli solma noktası denir.

Toprağın su nedeniyle erozyona uğramasını engellemek için yapılan tüm koruma önlemlerinde temel amaç; yağmur damlasını düştüğü ve toprağın oluştuğu yerde tutabilmektir.

Su toprak içinde yukarıdan aşağıya doğru, yana doğru ve aşağıdan yukarıya doğru olmak üzere üç farklı şekilde hareket eder.

Fizyolojik değişmeler

Süksesyonda ulaşılan en son ve kararlı bitki örtüsüne klimaks bitki örtüsü adı verilmektedir.

Taşınma süksesyon basamaklarından biri değildir.

"Engebeli alanlardır" ifadesi çayırlar için yanlıştır.

Birincil (Primer) Süksesyon Doğal bitki örtüsünün oluşumu; çıplak kayalar üzerinde, durgun su yüzeylerinde, erozyonla birikmiş ve bitki örtüsü içermeyen materyallerde, kumullarda veya terk edilmiş tarım alanlarında zaman içerisinde ilkel bitkilerden yüksek çayır ve mera vejetasyonuna doğru oluşmuş ise birincil (primer) süksesyon adını almaktadır. Kısaca, hiçbir bitki örtüsü bulunmayan ortamlarda bitki topluluklarının ilerleyerek gelişmesi olayıdır. Doğru cevap A’dır.

İlkbahar mevsiminde otlatmadan sonra tekrar büyüyerek biçilen çayırlara biçenekler denir.

Biçenekler: İlkbahar mevsiminde otlatmadan sonra tekrar büyüyerek biçilen çayırlardır

Birinci sınıf arazi,  Düz veya düze yakın, su ve rüzgâr erozyonu riski az, dolayısıyla su taşkını zararlarına maruz olmayan, toprağı derin, verimli ve kolayca işlenebilen, iyi drenajlı ve toprak işlemeli tarıma uygun arazi sınıfıdır. Meyili % 1 den az; derin, tınlı, iyi su tutma kapasitesinde ve orta derecede geçirgen topraklara sahip sulu tarım için ideal arazilerdir. Çapa bitkileri ve diğer entansif yetiştiriciliği yapılan ürünlere uygundurlar.

Arazilerimiz meyillerine göre ise dört eğim sınıfına ayrılmıştır: Düze yakın (%0-%2 eğim) araziler, hafif dalgalı ile dalgalı arası (%2-%12 eğim) araziler; inişli çıkışlı – tepelik (%12-%30 eğim) araziler ve dik ve şiddetli eğimli ( >%30 eğim) araziler.

Karadeniz sahilinde Rize’den Trakya’ya kadar olan bu bölgede ortalama yükseklik 462 metredir. Yazlar nispeten serin, kışlar ise ılıman geçmekte, yaz ile kış arasındaki sıcaklık farkı azdır. Her mevsimi yağışlı olup su sıkıntısı görülmez. Genellikle geniş yapraklı nemli ormanlar oluşan bitki örtüsü vardır. Dogru cevap Karadeniz sahil iklimidir.

Trakya‘da Edirne’nin güneyi ve Tekirdağ illeri ile Güney Marmara’da Çanakkale ili ve Bursa’nın kuzeyini kapsayan bu alanın ortalama yüksekliği 193 metredir. Doğal bitki örtüsü olarak yüksek kesimlerin kuzeye bakan yamaçlarında geniş yapraklı nemli ormanlar ile alçak kesimlerde Akdeniz kökenli bitkiler ve çayırlar görülmektedir. Marmara ikliminin yayıldığı alan, ülkemizin en verimli topraklarının bulunduğu ovalardır. Tarla ve bağ-bahçe tarımı yanısıra kültür hayvancılığı oldukça gelişmiştir.

Ülkemizin doğuda Kahramanmaraş ilinin güneyi ile Osmaniye ve Hatay illerini de içine alan, Akdeniz sahili boyunca batıya doğru uzanan, Çukurova, Göksu havzası ve Antalya ovaları bölgelerinde iç kesimlere doğru genişleyen, Muğla, Aydın ve İzmir illerinin sahil bölgeleri ile bunlara ait Büyük Menderes, Küçük Menderes, Gediz ve Bakır Çayı ırmaklarının havzalarını ve suladığı ovaları kapsayan bölümdür. Orman ağaçları ve otsu bitkileri açısından en önemli bölgelerdendir. Derin topraklı alanlarda ormanlar, ormanların tahrip edildiği yerlerde makiler, makilerin tahrip edildiği yerlerde frigana hakimdir. Endemik tür oranı çok yüksektir.