EĞLENCE PAZARLAMASI

Bireyin toplumun bir üyesi olarak, iletişim kurmasına, belirli davranışları ve olayları yorumlamasına ve değerlendirmesine yardımcı olan değerler, fikirler ve semboller dizisine kültür adı verilir.

Hiç bir birey kültürle doğmaz. Kültür öğrenme yoluyla sonraki kuşaklara aktarılır. Çocuklar kültürlerini çoğunlukla, gözlemleyerek, taklit ederek ve deneyimleyerek öğrenirler. Gözlemledikleri eylemler bilinçaltlarını ve dolayısıyla davranış biçimlerini etkiler. Aynı kültürü paylaşan bireyler hatıralarını, inançlarını, beklentilerini ve düşünme biçimlerini de paylaşırlar ve öğrendiklerini sonraki kuşaklara aktarırlar.

Popüler kültür en geniş anlamıyla ve kabul gören tanımıyla, gündelik hayatın kültürüdür. Önemi de buradan geliyor. İktidar ve ekonomi, bütün maddilikleri ve ağırlıklarıyla (yasalar, hapishaneler, polis, ordu, partiler, okul gibi kurumlar vb. ile vergiler, ücret ve maaşlar, gelir dağılımındaki eşitsizlik/ adaletsizlik, iş güvenliği yokluğu vb.) gündelik hayatta işler. Tüm ideolojik biçimlenmeler (siyasal, kültürel, düşünsel, cinsel, dinsel vb.) gündelik hayatta gerçekleşir.

Popüler kültürün genel özellikleri:
• Biçim olarak orta karmaşıklıktadır.
• Aktarımı ya da iletimi, ortam ve teknoloji olarak dolaylıdır.
• Bilinen bir kaynağı ya da yaratıcısı, üreticisi vardır.
• Kültürel değerleri ve gelenekleri, yeni formüller biçiminde yansıtır.
• Ürün tüketiciye dönüktür.
• Herhangi bir sınıfın kültürü değildir. Daha çok alt ve orta tabakalarda karşılık bulmaktaysa da, toplumun üst kesimlerinin alışkanlıklarına da sızabilmektedir.
• Oldukça ucuza fakat parayla elde edilir.
• Devrimci değil ilericidir. Mikro siyaset yapar.
• Kendi var oluş koşullarını üretmez, elindekilerle yetinme sanatıdır.
• Günceldir ve sürekli değişime uğrar.
• Sanayi Devriminin sonrasının kent kültürüdür.
• Tüketimi, bilinçli bir tercihe dayanmaktadır.
• Çatışma kültürüdür ve diğer kültürlerle çatışma içerisindedir.
• Kitle kültürüne çok yakın bir çizgide seyreden ama içeresinde direniş ve eleştiri potansiyeli taşıyan ürünler popüler kültürdür.

Kültürel endüstrinin özellikleri:
• Özel bir pazar tarafından talep edilen kültürel mal, hizmet ve fikirlerin belirlenmesi
• Sayılabilir, ulaşılabilir ve gerçekçi pazarlama amaçlarının oluşturulması
• Talep için kültürel bir ürünün geliştirilmesi
• Kültürel ürünün dağıtılması ve iletişim çalışmaları
• Belirlenen amaçların uygunluğunun tespit edilmesi

Sanat daha çok klasik müzik, bale, oyun, opera, resim, heykel gibi çeşitli iş ve aktiviteleri ifade eder. Bazı sanat eleştirmenlerine göre sanat “zarafet” olup, sıradan insanların eğitim ve efor sarf etmeksiniz yapamayacağı veya değerlendiremeyeceği bir şey olarak yorumlanmaktadır. Sanat, insanların sahip olduğu yaratıcılığın en üst mertebesi ve az sayıda yetenekli insanın yaptığı iş olarak değerlendirilir.

Belli başlı sanat dalları şunlardır:

• Heykel
• Resim
• Mimarlık
• Endüstriyel Tasarım
• Folk Sanatı
• Yaratıcı Yazarlık
• Dans
• Drama
• Müzik-Enstrüman ve Vokal
• Televizyon ve Radyo
• Fotoğrafçılık
• Ses Kayıt
• Sinema
• Moda Tasarım
• Kostüm Tasarım
• El Sanatları

Hedonik tüketim, “tüketici davranışının, kişinin ürün deneyimlerinin çoklu duyular, düşler ve duygu ile ilgili olan taraflarını göstermektedir”.

Pine ve Gilmore önerdikleri deneyim kuramıyla, tüketim deneyimini iki ana boyutta ve “eğlence, eğitim, kaçış ve estetik” olmak üzere dört alanda ele almaktadırlar. Bunlara, tüketicinin deneyime pasiften (zayıf) aktife (güçlü) uzanan katılımı; bireyin özümsemeden (zayıf) sarmalanmaya (güçlü) uzanan aralıkta deneyim çevresiyle ilişkisi (çevre ilişkisi) konu edilmektedir

Bir müzenin halkla iletişim kurmaya başlarken aşağıdaki noktalara dikkat etmesi gereken belli noktalar vardır:
• Kişisel satışın rolü,
• Elle tutulur ipuçlarının sağlanması,
• Hizmetin anlaşılır yapılması,
• İletişimde süreklilik,
• Yapılabilecek imkân dâhilindeki şeyler için söz verme,
• Kelimelerden faydalanma,
• Çalışanlarla doğrudan iletişim.