EĞİTİM TARİHİ

Anaokulundan doktora derecesine kadar okulların sürelerini ve geçişleri gösteren grafiksel yapıya "kul kuruluş sistemi" denir

Toplumsal değişim faktörleri arasındadır.

19.yüzyıl başından itibaren Almanya’da Von Humboldt ve Schleiermacher’in başlattığı bilimsel üniversite döneminde, üniversitelerin bilimsel araştırma yapıp bunları öğrencilere öğretmeleri yolu benimsendi. Dalga dalga bütün eğitim kurumlarında temel bilim dersleri arttı. Kütüphanelerdeki kitap koleksiyonlarının niteliği, dinî kitaplardan bilimsel kitaplara doğru hızla değişti. Bu durum ise bilimsel ve teknolojik değişim faktörü olarak ele alınmaktadır.

John Locke'ye ait bir görüştür

İlk defa eğitimin kademelendirilmesi Condorcet raporunda ele alınmıştır

1837’de Almanya’da Friedrich Fröbel de “Kindergarten” adını taşıyan bir okulöncesi eğitim kurumu kurmuştur

Almanya’da üniversite hocalar›n›n esas vas›flar›ndan biri, bilimsel çalışmalar
yapmak olmuştu. Bu görüş, 19.yüzyıl başlarında Humboldt’ta “Bilim vasıtasıyla
eğitim” (Bildung durch Wissenschaft) sloganına dönüştü.

PISA kısaltmasının açılımı "Programme for International Student Assessment" Türkçesi ise  - Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programıdır

Söz konusu tanım akreditasyon kavramına aittir

Orta Çağ’dan beri gelen, genelde Olgunluk Sınavı da denen ve üniversiteye giriş hakkı tanıyan lise bitirme sınavı Abitur'dur

Modern eğitim sistemlerinin oluşmasında etkili olan toplumsal faktörlerden biri, 18.yüzyıl ortalarından itibaren “aydın despotizmi” denilen sert bir yönetimle modern devletlerin kendi halklarını biçimlendirmeye çalışması ve bunun için zorunlu eğitim, zorunlu askerlik, nüfus ve vergi takibi gibi sistemleri kullanmasıdır.

Ulus devlet: Yönettiği topraklardaki halkı tek bir ulusun kültür ve hedeflerine göre, tek dil ile eğiten; diğer etnik azınlıkları baskılayan devlet modeli.

Haçlı Seferlerinin ardından Avrupa’da üniversitelerin kurulması, Arapçaya çevrilmiş ve geliştirilmiş Yunan biliminin üniversitelerde okutulması, Hümanizm ve Rönesans hareketleriyle Hristiyanlık öncesi kültürlerin keşfi, kilisenin insan düşüncesi üzerindeki baskısının azalması ve coğrafi keşifler sonucu dünyanın başka bölgelerinin tanınması Avrupa düşüncesinde bir uyanış başlattı. Bunun arkasından bilimsel şüphecilik, aklın bilgi oluşturmadaki rolü, yeni geliştirilen teleskoplar ve matematik bilimindeki gelişmelerle Avrupa’da bilimin gücü giderek arttı.Galileo ve Kepler’in buluşlarının ortaya çıkardığı yeni bir düşünme dönemi, bilimsel araştırma dönemi başladı. Francis Bacon, bilge kişilere fildişi kulelerinden çıkıp “Allah’ın ikinci kutsal kitabı” olan tabiat anayı incelemeleri çağrısını yaptı.

Alman eğitimci Salzmann,“Dünyadaki yoksulluk ve sefaletin önde gelen nedenlerinden biri, yanlış eğitimdir” diyordu. Salzmann, bedensel cezayı yasakladı. Real konulara ağırlık verdi, derslerin açık ve anlaşılabilir olmasına dikkat etti, 16 yaşına kadar ortak bir eğitimden sonra çocukların yeteneklerine göre uzmanlaşmış eğitime yöneldi.

John Locke, eğitimi deneysel psikoloji üzerine kurmaya çalıştı. Ona göre bilgi doğuştan gelmez, her şey sonradan tecrübeler ve duyumların iç algıya dönüştürülmesiyle öğrenilir. Eğitimci, öğrencilere tecrübe yaşatmalıdır. Okul, çocukların bireyselliklerine saygı göstermelidir.

Almanya’da 1794 tarihli Allgemeine Recht adlı yasa,devleti eğitim işlerinde mutlak söz sahibi yaptı. Kanunda “Okullar ve üniversiteler gençlere faydalı ve bilimsel bilgiler vermek için kurulmuş devlet kurumlarıdır. Bütün kamu okulları ve eğitim kurumları devlet denetimi altındadır” ifadesi yer alıyordu.

Kindergarten: Alman Fröbel’in kurduğu “Çocuk Bahçesi” adlı okulöncesi eğitim kurumu, bütün dünyada okulöncesi eğitimin simgesi oldu.

Abitur: Orta Çağ’dan beri gelen, genelde Olgunluk Sınavı da denen ve üniversiteye giriş hakkı tanıyan lise bitirme sınavı. Gimnazyumların üniversite ile organik bağını kesmek, araya bir seçme sınavı koymak, modern eğitim sistemlerini oldukça uğraştırdı. Almanya’da 1901’de bütün tam lise mezunları üniversiteye giriş hakkını kazandı, 1908’de kız lisesi mezunları lise bitirme sınavı olan Abitur’a girme hakkı kazandı.

Fransa’nın ihtilalden veya 1794’ten sonra kurulan vehep üniversitelerin dışında kalan büyük yüksekokulları (grandes écoles) (École Normale Supérieure (1794), École Polytechnique (1794), Conservatoire National des Arts et Métiers (1794), École Nationale Supérieure des Mines de Saint-Étienne (1816), Ecole Supérieure de Commerce de Paris (1819), École Centrale des Arts et Manufactures (1829), École des arts industriels et des mines (1854), École centrale lyonnaise pour l’Industrie et le Commerce (1857), École nationale supérieure des télécommunications (1878), Hautes Études Commerciales (1881), École supérieure d’électricité (1894) ve Supaero (1909)), bugün de ülkenin en seçkin ve zirvedeki yükseköğretim kurumlarıdır.

Akreditasyon: Her meslekte ve öğretim kademesinde çağdaş standartları belirleyerek, öğretim kurumlarını izlemek ve kredilendirmek (ekonomideki kredi değerlendirme kurumları gibi).