EĞİTİM TARİHİ

Yazının ilk olarak MÖ 3000-3500 seneleri arasında Sümerler tarafından keşfedildiği bilinmektedir.

Sümer okullarında sıkı bir disiplin vardı. Okul sabahın erken vakitlerinde başlar, akşam vaktine kadar devam ederdi ve mutlaka tatil günleri vardı. Okulda ödevler verilir, kontrol edilir ve teneffüs yapılırdı. Ödevini iyi yapanlar ödüllendirilir, kötü yapanlar da çeşitli şekillerde cezalandırılırdı. Bütün bunların yanında nüfuzlu ailelerin çocuklarına karşı öğretmenler ve idareciler tarafından kayırma, üstün tutma vb. davranışlar da gösterilebilirdi.

Tarihçi Herodot, Eflatun ve Aristo, matematik ve geometriyi icat edenlerin Mısırlılar olduğunu söylemişlerdir. Günümüze kadar ulaşan bazı mimari yapılar ve özellikle de piramitler, matematik ve diğer mühendislik bilimlerinde Mısırlıların ne kadar ileri gittiklerinin açık göstergesidir.

Hint eğitiminin felsefesini oluşturur: 1. Canlı olan hiçbir şeyi öldürmemek. 2. Başkasının karısına, kızına dokunmamak, saygı göstermek. 3. Başkasının malına dokunmamak. 4. Yalan söylememek. 5. Sarhoş eden her türlü içkiden sakınmak.

Antik Yunan’da eğitimin temel amacı, “bedenin ve ruhun güzel ve uyumlu bir tarzda geliştirilmesidir.” Toplumun devamı için yeni nesillerin güzel bir vücuda, gelişmiş bir zihnî yapıya, hem güzel hem de temiz bir ruh ve ahlaka (kalokagathie) sahip olması amaç edinilmiştir.

Platon'a göre Devletin toplu eğitim sürecinde insanlara karakter eğitimi, beden eğitimi, mesleki eğitim ve felsefi eğitim verilmelidir

Aristo, eğitimle ilgili görüşlerini Nikomakhos Ahlakı ve Politika adlı eserlerinde dile getirmiştir.

Bu retorik okullarında Yedi Özgür Bilgi/Sanat olarak bilinen Gramer, Retorik, Diyalektik, Aritmetik, Geometri, Astronomi ve Müzik okutuluyordu.

Roma eğitiminin etkin simalarından Plutarch ise eğitimle ilgili görüşlerini Ahlak başlığı altında toplamıştır. Roma’daki ahlaki çöküntünün ancak eğitimle düzelebileceğine inanmıştır. Ona göre eğitimin amacı, çocuklara güzelden hoşlanmayı çirkinden kaçmayı öğretmektir.

Bugünkü anlamda eğitimin bir kamu hizmeti hâline gelmesi, toplumdaki bütün bireyleri ve aileleri ilgilendirmesi, devlet okullarının açılması ve eğitimin hemen herkes için bir ihtiyaç hâline gelmesi büyük ölçüde 18. yüzyıl sonrasında meydana gelmiştir. Bu icadın adı “modern eğitim”dir. B

MÖ 3000 yıllarında yüksek bir kültür ve medeniyet seviyesine ulaşmışlar ve tarihe yazıyı bulan kavim olarak geçmişlerdir. Tarihte okula benzer ilk yapıların Sümerler tarafından kurulduğu varsayılmaktadır.Sümer’de, daha çok dinî ve mesleki nitelikte okullar açılmıştır.Sümerlerde okul genel halk için değildi. Zenginler, idareciler ve din adamlarının çocukları okuyabiliyordu. Aynı zamanda kadın ve kızların da eğitimde yer almadığı bilinmektedir.Okulda ummia (üstad, hoca) adında bir “baş eğitici” ya da “yönetici” vardır. Sümer okullarında bilimsel ve edebî dersler okutulurdu. Okulun asıl amacı Sümer dilinin nasıl yazılacağını öğretmekti. Bunun için dil ve yazı öğrenimine yönelik ileri düzeyde yöntemler kullanılıyordu.

Burada MÖ 3000 yıllarında dünyanın diğer bütün devlet ve toplumlarından daha ileri düzeyde ve düzenli bir medeniyet kurulmuştur. Özellikle mimari, hekimlik, edebiyat, askerlik ve değişik sanatlarda hayli ileri seviyede bir kültür oluşturulmuştur. Antik Mısır medeniyetinin eğitim ve bilim alanındaki en önemli icadı hiyeroglif adı verilen resim yazısıdır. Bunun yanında Nil nehrinin ve güneşin hareketlerini öğrenebilmek için takvim icat edilmiştir.Mısır’da toplum içinde çocuğun beslenmesine, aile ve toplumun alışkanlıklarının kazandırılmasına önem verildiği de bilinmektedir. Bu kültürde çocuğun hayli önemsendiğini, onlar için oyuncaklar icat edildiğini gösteren birçok kalıntı vardır.Tıpta ise pek çok hastalığın ameliyatı yapılacak düzeyde gelişme sağlanmıştır. Dini musuki ise Babil ve Asurlular döneminde görülmekteydi. Doğru cevap E şıkkıdır.

MÖ 550-334 tarihleri arasında etkin olan Pers Krallığı, bugünün İran bölgesinde hâkimiyet kurmuştur. Pers toplumu sınıf yapısına sahipti ama bu Hindistan’daki kast sistemi gibi katı bir yapı değildi. Toplum, asilzadeler, muğlar ve halk tabakası olarak ayrılıyordu. Doğru cevap A şıkkıdır.

Sümer medeniyetindeki eğitim kurumuna ve işleyiş biçimine bakıldığında bu günün eğitim, düşünce ve ritüellerinin hemen hemen bütün prototiplerini bulmak mümkündür. Öyle ki, geliştirilen ve yenilenen bazı öğrenme-öğretme yöntem ve teknikleriyle ders araç ve gereçlerinin dışında bu günün eğitimiyle Sümer eğitim sistemi arasında temel unsurlar bakımından büyük bir fark yoktur.

İnsanın kendine, çevresine, içinde yaşadığı topluma, tabiata ve diğer bütün varlık dünyasına ilişkin bilgiler edinmesine, bunlardan hareketle toplum içinde bir takım davranış kalıpları geliştirerek bunları yeni nesillere aktarma sürecine eğitim denir. Doğru cevap A seçeneğidir.

İnsanın kendine, çevresine, içinde yaşadığı topluma, tabiata ve diğer bütün varlık dünyasına ilişkin bilgiler edinmesine, bunlardan hareketle toplum içinde bir takım davranış kalıpları geliştirerek bunları yeni nesillere aktarma sürecine eğitim diyebiliriz.

Yazının ilk olarak MÖ 3000-3500 seneleri arasında Sümerler tarafından keşfedildiği bilinmektedir. Sümerler günlük hayatın çok farklı yönlerine ilişkin kayıtlar tutmuşlardır. Devlet işlerinden, gelenek ve göreneklere, tapınaklardaki usul ve esaslardan ekonomiye ve kütüphane kataloglarına varıncaya kadar geniş bir alanda yazılı miras bırakmışlardır. Bu mirasın önemli ayrıntılarından biri de Sümerlerde eğitim ve okul faaliyetleridir.

Sümer medeniyetine ait bulunan tabletlerde okul günlükleri, hikâyeleri ve faaliyetlerine ilişkin bilgiler yer almaktadır. Buna göre Sümer’de, daha çok dinî ve mesleki nitelikte okullar açılmıştır. Sümerlerde okul genel halk için değildi. Zenginler, idareciler ve din adamla­rının çocukları okuyabiliyordu. Aynı zamanda kadın ve kızların da eğitimde yer almadığı bilinmektedir. Okul zorunlu değildir ve belli bir zaman aralığında eğitim yapılmaktadır. Okulda ummia (üstad, hoca) adında bir “baş eğitici” ya da “yöne­tici” vardır. Bu baş eğiticinin yanında yardımcı personeller vardır ve onlara “okul ağabeyi” denilir. Öğrencilere de “okul oğlu” denilirdi. Ayrıca sınıfta disiplinden, yoklamadan ve ödevleri kontrolden sorumlu sınıf başkanı statüsünde birileri de bulunurdu.

Sümer okullarında bilimsel ve edebî dersler okutulurdu. Okulun asıl amacı Sü­mer dilinin nasıl yazılacağını öğretmekti. Bunun için dil ve yazı öğrenimine yö­nelik ileri düzeyde yöntemler kullanılıyordu. Okulda tarih, aritmetik, matematik, geometri, astronomi ve ast­roloji derslerinin de okutul­duğu bilinmektedir. Bunun yanında hekimliğe ve din adamlığına yönelik ileri dü­zey dersler de veriliyordu. Müzik, resim ve mimarlığa ilişkin dersler programda yer almıştır. Okullar bir taraftan düşünce eğitimini kuvvetlendirmeye, diğer ta­raftan esaslı ahlak eğitimini tamamlamaya çalışırdı. Ayrıca Sümer okullarında sıkı bir disiplin vardı.

Yazının bulunmasından Roma devletinin MS 395’te ikiye ayrılışına kadar olan dönem Eski çağ ya da İlk çağ olarak adlandırılır.

İranlıların dinî ve ahlaki eğitiminde güçlü ve devamlı etki yapan kişi Zerdüşt idi. İran kültür ve medeniyetinin özünü oluşturan Zerdüştlükte toplumsal hayatın düzeni ve korunması önemli bir yer tutar. Öldükten sonra dirilmeye ve bu dünyadaki eylemlerin karşılığını görme benzeri bir dinî inanç sistemi olduğu için, temizliğe, düzene, hak ve adalete önem verilirdi.