EĞİTİM PSİKOLOJİSİ

Tam tersine; karakter, kişiliğin bir alt kümesidir. Doğru cevap C'dir.

Kişilik kavramının 75 kabul gören tek bir tanımından söz etmek oldukça güçtür. Doğru cevap D'dir.

Sentezcilik adında herhangi felsefi bir varsayım bulunmamaktadır. Doğru cevap B'dir.

Ego, kişiliğin mantıksal yönünü temsil etmektedir. İdin arzularının gerçekçi bir şekilde ifade edilmesine ve doyurulmasına aracılık eder. Gerçekçi olma, hazları-gecik­tirme, problem çözme ve kendini koruma şeklindeki zihinsel ve algısal becerileri, gerçekle hayal dünyası arasındaki farkın ayırt edilmesini sağlar. Doğru cevap A'dır.

Freud’a göre dönemsel evre psiko-seksüel gelişim evrelerinden biri değildir. Doğru cevap C'dir.

Pasifliğe karşı aktiflik, Erikson’un Psikososyal Gelişim Kuramının Evreleri’nden biri değildir. Doğru cevap E'dir.

Duyumsal Faktörler adında herhangi bir faktör bulunmamaktadır. Doğru cevap D'dir.

Zengin Anne-Baba Tutumu yoktur. Bu durum Sosyal Sınıf Faktörleri arasında değerlendirilebilir. Doğru cevap B'dir.

Sistematik Kuramlar. kişilik psikologları ve kuramcıları, kişiliği tanımlama işi­ni sistematik bir hale getirmeye ve kişilik özellik­lerinin ölçülebilmesi için gerekli yöntemleri tasar­lamaya çalışmışlardır. Doğru cevap A'dır.

Freud, kişiliğin gelişimini diğer davranış kuramcıları gibi öğrenme süreci ile açıkla­maktadır.” Freud, İnsan davranışlarının altında çoğunlukla bilincinde olunmayan dürtü ve çatışmaların yer aldığını ve kişiliğin, yaşamın özellikle ilk altı yılında geçirilen önemli psikoseksüel aşamalarda yaşanan deneyimler ile bilinçdışı dürtülerle şekillendiğini öne sürmüştür. Doğru cevap B'dir.

Kişilik, doğuştan getirilen ve sonradan kazanılan özelliklerden oluşur.
Kişilik, sosyal ortam içinde sergilenen davranışların toplamıdır.
Kişilik, planlı bir biçimde oluşturulan bir çevrenin ortaya çıkardığı bir olgudur.
Kişilik, bedensel ve zihinsel özelliklerin toplamından oluşur.
Davranışların toplamından oluşan kişilik, aynı zamanda davranışlara da yön verir ve idare eder.

Kalıtıma karşı çevre: İnsan davranışları üzerinde doğuştan getirilen özelliklerin mi
yoksa çevresel etmenlerin mi daha belirleyici olduğu konusunda kuramcılar arasında görüş farklılıkları bulunmaktadır

Freud’a göre zihinsel yapı; bilinç, bilinçaltı ve bilinçdışı olmak üzere üç öğeden oluşmaktadır.
Psikanalitik kurama göre kişiliğin oluşmasında en önemli etmen bilinçdışı güçler ve dürtülerdir.

Fallik Evre: Bu evre genellikle 3-6 yaş arasını kapsamaktadır. Fallik evredeki haz ve
çatışma kaynağı, genital organlardır. Freud’a göre bu dönem kişilik gelişimi açısından oldukça özel bir öneme sahiptir. Cinsel kimliğin ve kişilik gelişiminin temelleri bu dönemde atılmaktadır.

Psikososyal gelişim kuramında, sosyal çevrenin kişilik gelişimi üzerindeki etkilerine vurgu yapılmaktadır.

Kimlik Kazanmaya Karşı Kimlik Karmaşası; Bu evre, çocukluk ile olgunluğun kesiştiği evredir. Bireyler,
bu evrede kendilerine “Ben kimim?”sorusunu sormaya başlarlar. Temel sosyal ve mesleki kimlikler edinilmediği takdirde, yetişkinlik rollerinde karmaşa yaşanır. Arkadaş çevresi, sosyal çevrenin temel aracılarıdırlar.

Maslow’un gereksinimler hiyerarşisine göre en üst düzeyde yer alan kendini gerçekleştirme gereksinimi bulunmaktadır.

Kültürel Faktörler; Kişiliğin belirlenmesinde diğer bir önemli etken çocuğun sosyal çevresi ile olan ilişkileri
ve etkileşimidir. Birey yaşadığı toplumdaki diğer insanlarla sürekli bir sosyal alışveriş ve etkileşim içerisinde bulunur.

Aşırı koruyucu ve müdahaleci olan anne-babaların sergiledikleri tutum ve davranışlar
şöyle sıralanabilir;
• Çocuğa aile içinde sürekli himayeye muhtaç gibi davranılır.
• Çocuğa kendi kararlarını alması için yeterli zemin hazırlanmaz.
• Anne baba genellikle çocuk adına kararlar alır.
• Çocuğa çok az sorumluluk verilir.
• Çocuğa yaşına uygun kuralları öğrenmesi için uygun eğitim verilmez.
• Çocuğun gençliğinde bağımsız bir birey olabilmesi için gerekli şartlar oluşmaz.

İlgisiz anne-baba tutumu, çocuğa karşı ilgisiz, çocuğun maddi ve manevi ihtiyaçlarına
karşı duyarsız, sevgi ve şefkati yetersiz, kontrolü gevşek bir anne-baba tutumunu ifade etmektedir. İlgisiz ailelerde çocukları yönlendirme, kontrol ve disiplin söz konusu değildir.
Çocukların tamamı ile kendi haline bırakıldığı ilgisiz tutumda, çocukların hiçbir davranışı sınırlandırılmaz.