EĞİTİM BİLİMİNE GİRİŞ - Deneme Sınavı - 23

Zekâ, motivasyon, ilgi gibi eğitimle yakından ilişkili bulunan konular üzerindeki çalışmalarının yanı sıra özellikle öğrenme ürünlerinin ölçülmesine yönelik çalışmaları ile de eğitim psi­kolojisi alanında saygınlık kazanmış ve eğitim psi­kolojisinin kurucusu olarak kabul edilen bilim insanı, Thorndike'dır. Doğru cevap B'dir.

Seçeneklerin hepsi, özellikle sınıf yönetimi bilgisinin öğretmene sağladığı avantajlardır. Ancak, bir öğretmen, özellikle gelişim psikolojisi bilgisi (öğrencilerinin gelişim özellikleri konusunda bilgili olması), sınıfta ne türden eğitim yaşantıları düzenlenebileceği hususunda öğretmene avantaj sağlamaktadır. Doğru cevap D’dir.

Öğretme-öğrenme süreçleri, öğrenme psikolojisi alanında geliştirilmiş bulunan öğrenme kuramları, modelleri, yöntem ve teknikleri ile ilişkili bir kavramdır. Öğrenme kuramlarının sunduğu olanaklarla öğrenme olayının nasıl gerçekleştiğini bilen bir öğretmen, farklı öğretme durumlarında farklı öğretim modellerini kolayca işe koşabilecektir. Böylece daha etkili bir öğretme-öğrenme süreci oluşturabilmek için gerekli olabilecek öğrenme ilkeleriyle yöntem ve tekniklerden yararlanabilecektir. Dolayısıyla  okulda eğitimin ve öğretimin niteliğini geliştirebilmek için öğretmenlerin sahip olmaları gereken önemli  gerekliliklerden "Öğrenme Psikolojisi" ne yönelik bilgi ve becerilerinden yararlanabilen bir öğretmen, sınıfta daha etkili bir öğretme-öğrenme süreci gerçekleştirebilir. Doğru cevap A'dır.

Seçeneklerin hepsi özellikle gelişim psikolojisi bilgisinin öğretmene sağladığı avantajlardır. Ancak, bir öğretmenin özellikle sınıf yönetimi bilgisi, sınıfta sağlıklı öğretmen-öğrenci iletişimi kurmasında, öğretmene avantaj sağlamaktadır. Doğru cevap B’dir.

Farklı bir görüş dile getirilen seçenek, eğitimin sözel olmaktan öte ahlaki davranışlar kazandırması gerekliliğidir. Bu görüş ve eğitimin kişilik gelişimi ile ilişkisi Farabi tarafından vurgulanmıştır. Diğer tüm görüşler ise İbn-i Sina’ya aittir.

16.yüzyılda Erasmus, eğitimde cezaya karşı çıkan görüş­leri; 17. yüzyılda Alman eğitimci Ratke, modern öğretim yöntemlerine ilişkin görüşleri ile dikkat çekmiştir. 17. yüzyılda Çekoslovak eğitimci Comenius, eğitimde gözlem ve deneyim ile öğretimde bireysel farklılıkların önemine değin­miş ve günümüzün çağdaş eğitim psikologları tarafından da vurgulanan, öğre­tim programlarının çocukların gelişim özelliklerine göre düzenlenmesi gerekti­ğini belirtmiştir. 17. yüzyıl düşünürleri arasında Locke, çocuğun zihnini boş bir levhaya benzeterek çocuğun dıştan gelen her çeşit uyarana açık olduğunu ileri sürmüş, eğitimde ezberciliğe karşı çıkarak, deneyimlerin önemine vurgu yapmıştır. Sokrates ise bir Eski Yunan düşünürü olup, eğitim üzerindeki yansıması, soru sorma yoluyla insanın kendi kendine bilgiye ulaşabileceğine ilişkin görüşleri ile şekillenmektedir.

Seçeneklerde görüşler ve sahipleri kronolojik olarak sunulmuştur. İbn-i Sina 11. Yüzyıl, Erasmus 16. Yüzyıl, Locke 17. Yüzyıl, Rousseau ve Herbart ise Aydınlanma Çağı ve 18. Yüzyıl ile birlikte anılan isimlerdir. Günümüze en yakın görüş, eğitim psikolojisi alanının doğuşu ile ilgili etkili yöntemler olup Herbart’a aittir.

Seçeneklerdeki tüm isimler yüz yılı aşkın bir geçmişi olan eğitim psikolojisinin bağımsız bir disiplin olarak gelişmesinde önemli katkılara sahiptir. Öte yandan gerek eğitim biliminin bir bilim olarak gelişmesinde önemli katkıları olan, gerekse eğitim psikolojisinin kurucusu olarak kabul edilen isim Edward L. Thorndike’tır.

Tanımda yer alan ifadeler ile gerek bireylerin gelişim özelliklerinden gerekse öğrenme ilkelerinden söz edilmekte, gelişim psikolojisi ve öğrenme psikolojisinin ilgilendiği konuların eğitim psikolojisi ile ilgisine vurgu yapılmaktadır.

Etkili liderlik, sınıf atmosferi ve disiplin sınıf yönetiminin boyutlarıdır. Bir öğretmen bu boyutlarda ne ölçüde yeterli ise o ölçüde başarılı bir sınıf yöneticisi olabilir. Soyut zekâ ise öğrencilerin gelişim özellikleri ile ilgili bir kavram olup, düşünme ve yeni durumlara uyma konularında soyut kavramlar ve simgelerden başarılı bir biçimde yararlanabilme yeteneği olarak tanımlanabilir.

Tüm seçeneklerde gelişim psikolojisinin ilgilendiği konular farklı biçimlerde ifade edilmektedir. Farklı öğrenme durumlarında farklı öğretim modellerinin işe koşulması ise öğrenme psikolojisi ile ilgili bir konudur.

Tüm seçeneklerde öğrenme psikolojisi ve öğretme-öğrenme süreçleri ile ilgili bir takım ilkeler sıralanmaktadır. Zaman diliminin etkili kullanımı ve öğretimi engelleyebilecek fiziksel etmenlerin giderilmesi ise daha çok sınıf yönetimi ile ilgili bir başlıktır.

Tüm seçeneklerde gelişim psikolojisi ile ilişkili gelişme ve değişme örnekleri yer almaktadır. Eğitim ya da kültürlenme sonrası yaşanan davranış değişiklikleri farklı bir başlıkta (Öğrenme Psikolojisi ve Öğretme-Öğrenme Süreçleri) incelenebilir.

17. yüzyılda Çekoslovak eğitimci Comenius (1592-1670), eğitimde gözlem ve deneyim ile öğretimde bireysel farklılıkların önemine değinmiş ve günümüzün çağdaş eğitim psikologları tarafından da vurgulanan, öğretim programlarının çocukların gelişim özelliklerine göre düzenlenmesi gerektiğini belirtmiştir. Eğitim bilimi tarihinde önemli bir yeri olmakla birlikte diğer seçeneklerden en az iki asır önce yaşamış olmasıyla ayrılmaktadır. Diğer seçeneklerde yer alan tüm bilim insanları 20. yüzyılda yaşamış ve yakın tarihte eğitim psikolojisinin gelişiminde önemli katkılarda bulunmuşlardır.

Bir öğrencinin olumlu bir davranışı gözlendiğinde bu davranışları pekiştirilebilir. Böylece öğrencinin olumsuz davranışları olumlu davranışlara dönüştürülebilir. Doğru cevap B'dir.

Psikoloji bilimiyle ilgili ilk deneysel çalışmaları başlatan Alman psikoloğu Wilhem Wunt'tur. Cevap A'dır.

İbn-i Sina

Herbart

Farabi