E-PERAKENDECİLİK - Deneme Sınavı - 2

Stoksuz Satış (Drop-shipping); Bu elektronik ticaret türünde satıcı olası alıcıya ilgili ürünün tanıtımını yapar ve ödemeyi alır, ardından siparişi bir tedarikçiye yönlendirir ve toptan satış bedelini öder, tedarikçi ürünü hazır hâle getirir ve alıcıya teslim eder.

Dijital teknoloji, bilginin 0 ve 1 şeklindeki ikili yapılardan oluşan diziler hâline depolandığı teknolojidir.

Etkileşim: İnternette kullanılabilecek tüm iletişim araçlarının kullanılmasıyla elektronik pazarlamadaki tarafların karşılıklı olarak sürekli bir iletişime girmeleri durumudur

Çevrimiçi dünyanın daha etkin olabilmesinin etkileşimlerin istenen nitelikte gerçekleşmesine bağlı olduğunu düşünecek olursak, bireyselleştirme teknolojisinin etkileşimlere şu faydaları sağladığını söyleyebiliriz:

İlişkilendirme: Kimliği belirlenmiş olan bireysel tüketicinin kendine özgü bilgilerinin üretilmesidir. Örneğin; bir mağazanın web sitesine bağlandığımızda üretilen bilgi ne kadar süreyle sitede kaldığımızın hesaplanması kadar basit de olabilir, site dolaşımlarımızın ayrıntılı analizi şeklinde de olabilir.

Elektronik perakendecilik (e-perakendecilik) perakendeciliğin İnternet üzerinden gerçekleştirilmesidir. Perakendecilik faaliyetini İnternet üzerinden gerçekleştiren perakendecilere de elektronik perakendeciler (e-perakendeci) denir. İnternet ve web kullanımı olduğu için doğru cevap I ve III seçeneğidir.

Kişiselleştirme geleneksel perakendecilikte pahalı ve yavaştır. Elektronik perakendecilikte kişiselleştirme daha etkin uygulanır.

Fiyat ve ürün karşılaştırmaları yaparak küresel ölçekte alışveriş imkânı;  elektronik perakendeciliğin müşterilere sağladığı avantajlar arasında yer almaktadır.

Yüksek Seviyede Müşteri Hizmeti; elektronik perakendeciliğin büyümesinin önündeki engeller arasında yer almaz tam tersi Düşük Seviyede Müşteri Hizmeti engeller arasında gösterilmektedir.

Sosyal medya kullanımın yaygınlaşması, e-ticaret ve buna bağlı olarak e-perakendeciliğin gelişmesinde etkili olan faktörler arasındadır.

2018 Lojistik Performansı Endeksi’ne (LPI) göre ilk 5 sırada; Almanya, İsveç, Belçika, Avusturya ve Japonya yer almaktadır.

E-perakendecilik modelleri, alışverişin tarafları, işletmelerin gelir kaynakları ya da tüketicilerin ürüne nasıl ve nerede ulaşacakları gibi pek çok unsura göre üç şekilde sınıflandırılmaktadır:

1. İşlemleri Yürüten Taraflara Göre E-Perakendecilik Modelleri
2. Gelir Modeline Göre E-Perakendecilik Modelleri
3. Kullanılan Dağıtım Kanalına Göre E-Perakendecilik Modelleri

İşletmeden-Tüketiciye (B2C) iş modeli, ürünlerini doğrudan son tüketicilere hiç ara vermeden sunan herhangi bir işlem veya şirket olarak tanımlanmaktadır

E-perakendeciler gelirlerini nereden ya da hangi hizmetten elde ettiklerine göre aşağıdaki gibi
sınıflandırılabilirler:

1. Elektronik Katalog Gelir Modeli
2. Reklama Dayalı Gelir Modelleri
3. Dijital İçerik Gelir Modelleri
4. İşlem Başına Gelir Sağlama Modeli
5. Hizmet Değerine Dayalı Gelir Modelleri
6. Abonelik Sistemi Gelir Modeli

Özel İlgi Stratejisi, Reklam verenlerin web sitesinin içeriğine uygun ve içerikli ilgili daha az sayıda ziyaretçiye ulaşmak için yüksek ücret ödediği reklama dayalı gelir
modeli stratejisidir.

Doğrudan pazarlamanın bir uygulaması olarak, abonelik gelir modeli, tüketicilerin işletmelerin internet sitelerine ulaşım ve hizmet almak için üye olması ve perakendeciye üyelik için bir bedel ödemesine dayanır.

Elektronik ortamda dağıtım, elektronik ve doğrudan perakendeciler aracılığıyla yapılmaktadır. Elektronik ortamda faaliyet gösteren perakendeciler dağıtım kanallarına göre aşağıdaki iş modelleri kullanmaktadırlar:

1. Geleneksel Perakendeciler/Tuğla ve Tıkla Perakendecileri (Bricks and Cliks Retailers)
2. Sadece e- Perakendecilik (Pureplay e-retailer)
3. Drop-Shipping / Stoksuz Satış
4. Yapay Zekâ
5. Artırılmış Gerçeklik
6. Sanal Gerçeklik

Sadece e-perakendecilerin kullandıkları beş perakende modeli vardır:

İnternet kullanımının yaygınlaşmasına bağlı olarak, tüketicilerin dijital ortamlarda zaman geçirme süreleri de önemli ölçüde artmış ve az gelişmiş toplumlarda bile haftada 20 saat seviyelerine ulaşmıştır.

Ayrıca, tüketimle ilgili çok sayıda kararlar vermek durumunda olan bireylerin bu kararların büyük çoğunluğuna çok da önem vermeyeceğini, kısıtlı zamanlarının ve bilişsel kaynaklarının ancak makul bir sonuca yetecek kadarını bu tür kararlar için ayıracaklarını söylemek de yanlış olmayacaktır. Bu durumda, akılcı davranıştan kasıt, tüketicilerin eldeki ve az bir çabayla elde edilebilecek nitelikteki bilgileri olabildiğince değerlendirerek, makul derecede isabetli ve kabul edilebilir derecede tatmin edici tercihler yapma eğiliminde olduğu şeklindedir.