E-PERAKENDECİLİK - Deneme Sınavı - 10

Sınırlı da olsa bir dereceye kadar internet ortamında ve diğer dijital platformlarda
faaliyet gösteren herkes dijital tüketici olarak değerlendirilebilir.

Akılcı (Rasyonel) davranış varsayımı, tüketicilerin eldeki ve az bir çabayla elde edilebilecek nitelikteki bilgileri olabildiğince değerlendirerek, makul derecede isabetli ve kabul edilebilir derecede tatmin edici tercihler yapma eğiliminde
olduğunu ifade eder.

Tüketiciler kendileri için önem taşıyan satın alma işlemlerini gerçekleştirmeden
önce dijital ortamlardan bilgilenerek, az çabayla çok daha akılcı kararlar verecek konuma ulaşmıştır.

Daha önce de belirtildiği gibi, dijital dünya aslında veri üretim dünyasıdır.

Kişisel verileri elde etme ve bütünleştirerek pazarlama uygulamalarında kullanma olarak özetlenebilecek bu gelişmelerle ilgili olarak özellikle tüketicilerin suistimali ve özel hayatın ihlal edilmesi anlamında pek çok eleştiri
bulunmaktadır.

Selfieler çekip sosyal medyaya yükleyerek, gezdiğimiz yerleri ve mekanları paylaşarak, izlediğimiz filmler ve okuduğumuz kitaplarla ilgili bildirimlerde bulunarak, ya da başkalarının bu tür paylaşımlarını beğenerek ve onaylayarak, tüketim alışkanlıkları ve normlarının oluşmasına ve bunların yayılmasına
katkıda bulunuyoruz.

Finansal riskin yanı sıra satın alma eylemi fiziksel riskler de içerebilir.

Belirli bir ürünün satın alınması ve kullanılması sürecinde toplam risk algısı yüksek ise tüketici doğal olarak o satın alma eylemine daha fazla önem
verecek, hata yapmamak için satın alma süreci boyunca daha fazla zaman ve çaba harcayacaktır. Bu tür karar verme süreçlerine yüksek katılımlı karar
süreci adı verilmektedir.

Dijital tüketicinin risk algılarını azalttığı düşünülen bir olgu, ürünlerin tasarımı ve geliştirilmesine olan katkısıdır.

Tüketicilerin giderek artan bir kısmı dijital dünyanın içine doğdu ve bu dünyada gelişerek büyüdüler. Dijital kuşak olarak adlandırılabilecek bu tüketici grubunu önceki kuşaklardan ayıran bazı özellikleri bulunmaktadır ve bu özellikler bu kuşağı çok önemli bir şekilde tüketici suistimali riskiyle ile karşı karşıya bırakmaktadır.

Sıradan dokümanların da transferini mümkün hâle getiren elektronik veri transferi teknolojisi ortaya çıktı, (EDI: Electronic Data Interchange). Bu teknolojik altyapı, finansal işlemlerin ve diğer tür işlemlerin de şirketler ya da diğer örgütsel yapılar arasında gerçekleşmesini sağladı.

Elektronik ticaret uygulamalarının, 1970’lerin başlarında gerçekleştirilmeye başlanan ve o dönemlerde çoğunlukla finansal kurumlar arasında gerçekleşen paranın elektronik yollarla transferiyle başladığını söyleyebiliriz. Bugün de devam eden bu uygulamalara kısaca EFT, elektronik fon transferi denmektedir.

Tüketiciden Tüketiciye Elektronik Ticaret (C2C: Consumer to Consumer): Bireysel tüketicilerin kendi aralarında alım ve satım yaptıkları elektronik ticaret türüdür.

E-devlet ticaret uygulamaları farklı taraflarla gerçekleşir. Bir devlet kurumunun; işletmelerle ürün alım ya da satımı gerçekleştirmesi durumunda devletten işletmeye elektronik ticaret (G2B: Government to Business) şeklindedir.

Elektronik pazarlama faaliyetleri; ürün, fiyat, fiziksel dağıtım ve tutundurma ile ilgili tüm pazarlama faaliyetlerinin internet ve diğer ilgili teknolojik cihaz ve yapılarla yürütülmesi demektir.

İlişkilendirme: Kimliği belirlenmiş olan bireysel tüketicinin kendine özgü bilgilerinin üretilmesidir.

Kişiselleştirme geleneksel perakendecilikte pahalı ve yavaştır.

Tedarik zinciri maliyetlerinin düşmesi, elektronik perakendeciliğin pazarlamacılar açısından sağladığı avantajlardan biridir. Diğer avantajlar müşterilere sağlanan avantajlar içerisinde yer almaktadır.

Gruplar hâlinde satın alabilme. Topluca satın alabilmenin fiyat ve benzeri avantajlarından faydalanmak ve sosyal alışverişin bir parçası olmak.

Ürün Kategorisi: Özellikle bazı ürün kategorilerinin, bu ürünlerin niteliklerinden dolayı, internette satış potansiyeli daha yüksektir.