DÜNYA MUTFAKLARI II - Deneme Sınavı - 3

“Bezar”; kimyon, rezene, tarçın ve diğer baharatlardan oluşan popüler bir
baharat karışımıdır. Doğru cevap B'dir.

İsrailliler et ile sütü birlikte tüketmezler. Bu geleneğin nedeni ise ahlaki değerlerdir. Geleneksel ahlak değerlerine göre uyguladıkları bu disiplin aslında sağlık açısından da önemlidir. Çünkü sütün hazmı çok zor ve uzundur. Süt tek başına komple bir besindir. Diğer besin maddeleri ile birlikte tüketilmemesi gerekir. Özellikle et ile tüketildiğinde hazmı güçleştirir.Doğru cevap E'dir.

Tavuk veya kuzu eti ile yapılan karışık baharatlı pilav olan Biriani, Katar'a ait bir yemektir. Doğru cevap A'dır.

Cuma gecesi başlayarak cumartesi gecesi sona eren ve tatil
günü olarak belirlenen Yahudi Şabat günü sunulan “Cholent” yemeği geleneksel bir güveçtir. Dindar bir evde cuma günü güneş battıktan sonra ateş yakılmadığı için Cholent, Şabat başlamadan önce fırında pişirilir.Doğru cevap C'dir.

İsrailliler, sabah kahvaltısında kızarmış ekmek ve yumurta ile kahveyi tercih ederler. En önemli öğün öğle yemeğidir. Bu öğünde genellikle çorba, et, sebze ve tatlı tüketilmektedir.Doğru cevap B'dir.

Kazakistan eski SSCB ülkeleri içerisinde işlenebilir toprakların beşte birine sahiptir ve hâlen önemli bir tarımsal ürün üreticisi ve ihracatçısıdır. Kazakistan’da ağırlıklı olarak tahıl üretimi yapılmakta olup et ürünleri ve yün de sektör içinde önem­li paylara sahiptir. 2007 yılında Kazakistan’da 22.6 milyon ton tahıl üretilmiştir. Bunun 18.6 milyon tonunu buğday oluşturmaktadır. Bitkisel üretimde çeşitlilik olmakla birlikte, hububat üretiminin ağırlığı oldukça fazladır. Hububat üretiminde buğdayın ağırlığı %60 olup ikinci önemli hububat %28 ile arpadır. Geri kalan hububat alanlarında darı, yulaf, çavdar, mısır ve pirinç üretilmektedir.

Türkler, Orta Asya’dan konserve türündeki yiyeceklere ilişkin kültür ürünlerinden yoğurt, pastırma, bulgur ve tarhanayı Anadolu’ya getirmişlerdir. Bu yiyecekler tamamen Türk buluşudur. Esasen bunlar, Türklerin göçebelik, hayvancılık ve tarıma dayalı sosyo-ekonomik yapılarının gereği olarak yaratılmış kültür ürünleridir.

Özbek millî yemeklerinde diğer Türk Cumhuriyetleri mutfağına nazaran daha fazla baharat kullanılır. Anason, çörek otu, safran, taze ve toz biber, karabiber, maydanoz, dereotu, Orta Asya nanesi, kungut tohumu, en çok da reyhan vb. otlar ülke genelinde yerel ve ticari mutfakta yaygın olarak tüketilmektedir. Son zaman­larda bu baharatlı ve aromalı bitkilere karanfil, hardal, tarçın, kişniş ve defneyaprağının da ilave edildiği belirtilmektedir.

Kazak mutfağında, kımız, kısrak sütünden yapılan içecek; subat, deve sütünden yapılan tatlımsı bir içecek; irimşik, lor anlamına gelmektedir. Çalap ve ak serke ise Kırgız mutfağında kullanılan terimlerdir.

Kazak kültüründe misafire ikram edilen yemek türlerinden ve misafire sunulan tabak tiplerinden verilen ziyafetin kaçıncı sınıf bir davet olduğu anlaşılır. Bunun yanında misafirin önüne konan tabak çeşidinden de bu misafirin önemi ve statüsü bilinir. Bu nedenle misafirin önüne konan tabak türü ve pişirilen yemek, ev sahibi için ne kadar önem taşıyorsa konuk için de o kadar önem taşır.

Özbekistan’da çay için özel yapılmış çaydanlık ile büyükçe kulpsuz “pi­yale” adı verilen seramik kaplar kullanılmaktadır. Özbek Türklerinde her yemek çayla başlar ve çayla biter.

Nevruz, “yeni gün, yeni rızk, bereket ve yeni mevsim” anlamındadır. Bu bayramın gelişi ile Azerbaycan ve İran’da bütün evlerde hususî olarak kendi özel kaplarında buğday, arpa yeşertilir. Yeşer­tilmiş bu buğdaya “Semeni” adı verilir. Semeni, Nevruzun gelişini bildiren bir semboldür. Evin hanımları Nevruzdan 10-15 gün önce yeşertmek amacıyla hususî tohumluk buğday seçip ayırırlar. Onu su ile ıslatıp özel tabaklara koyup üstüne sargı bezinden yapılan “ten­zif” adlı bir örtü örterler. Buğdayın kurumasını önlemek için de gün aşırı az miktarda ıslatıp nemli olarak kalmasını sağlarlar. Böylece buğdaylar çatlayıp yeşerir ve boy atarlar. Botko, darı lapası yemeği; carma, ağaç havanda dövülmüş, iri iri parçalanmış ve kaynamış suya atılmış ve ateşte kurutulmuş arpa ve buğdaydan yapılan bir çeşit duru çorba; Erdek, yağlı çörek; bavursak, hamurdan yağda kızartılarak yapılan bir yiyecek; Nevruz köçe ise buğday yarmasından yapılmış bir Nevruz yemeğidir.

Kazak mutfağında en çok tüketilen yiyeceklerin başında et ve etli yemekler gelmektedir. Tüketilen temel et çeşitleri; kuzu, koyun, at ve deve etidir. Türk mutfağındaki sucuğun benzerleri Kazakistan’da, “sujuk”, “karta”, “kazkarta”, “kazı” gibi adlarla görülmektedir. Sofraların kıymetlisi olan kazkarta atın ka­burga etlerinden yapılmaktadır. Kırgız mutfağında cambaş, koyun butu; buyrak, koyun etinin etinin en saygın kısmı olan kuyruk kısmı; şorpo, et parçalarının konulduğutuzlu et suyu; coto cilik ise incik kemiğidir.

Türkmenistan’da yemek sırasında daha çok ayran içilir ve yoğurt yenir. Türkmenler ayranı deve sütünden de yaparlar. Bu ayran diğerinden daha lezzetli ve kıymetlidir. Konuklarına da özellikle deve sütünden yapılmış ayran ikram ederler.

Pakistan mutfağına özgü bir yemek olan gobi-aaloo pişirmek için kullanılan malzemeler şunlardır: patates, karnabahar, domates, taze kimyon, zeytinyağı, kuru soğan, zencefil, kırmızı acı biber, tuz, kişniş, garam masala ve maydanoz.

Et, Orta Doğu ülkelerinin temel mutfak ham maddesi olarak dikkat çeker.

Mango Orta Doğu ülkelerinin temel kullanılan maddeler arasında yer almaz.

Kuşkonmaz bitkisi Asya ve Avrupa kökenli bir bitkidir. Bu yüzden Orta doğu ülkelerinde çok kullanılmaz.

Domuz eti Müslümanlara yasak olduğundan menülerinde yer almamaktadır.

Domuz eti, Lübnan’ın sahip olduğu üç ayrı mutfağın temel ürünlerinden değildir.