DIŞ TİCARETTE GİRİŞİMCİLİK

Sözleşmeye dayalı iş modelleri lisans anlaşması (licensing), imtiyaz hakkı (franchising), sözleşmeli üretim (contract manufacturing), yönetim sözleşmesi (management contracts) ve montaj operasyonları (assemble operations) olarak açıklanabilir.

Sözleşmeli üretim, bir outsourcing yöntemi olarak ürün üretiminin dış piyasada yerel bir üretici tarafından yapılmasını ifade eder.

İhracat ve yerli üretimin bileşimi olan montaj operasyonları, ana işletmeden gönderilen parçaların ve girdilerin nihai ürünü oluşturmak üzere yurtdışı piyasalarda birleştirilme sürecini ifade eder.

Konsorsiyumlar, ulusal ya da uluslararası alanda, aynı veya farklı ülkelerden, benzer ya da farklı uzmanlığa sahip birden daha fazla işletmenin, altyapı
projeleri gibi büyük sermayeye gereksinimine ihtiyaç duyulan yatırımlarda, riskleri paylaşarak finansman sağladıkları anlaşmalardır.

Distribütör, bir ürünü üreticiden veya ihracatçıdan kendi nam ve hesabına satın alarak hedef piyasada belirlediği satış fiyatı ile yeniden satan ticari işletmedir.

Acenteler, sözleşmeye bağlı olarak belirli bir uluslararası piyasada sürekli olarak ihracatçı işletmeyi ilgilendiren faaliyetlerde aracılık eden ya da söz konusu faaliyeti meslek olarak işletme adına yapan ve bunun karşılığında komisyon
alan kurumlardır.

İşletmeler özellikle dış ticaret faaliyetlerinde outsourcing kullanımı ile uluslararası rekabette önemli avantajlar kazanabilirler. Dış kaynak kullanımının işletmelere sağladığı avantajlar; temel yeteneği geliştirme, küçülme (downsizing), yatırım harcamaları, maliyetleri ve riski azaltma, esnekliği ve kaliteyi artırma olarak sıralanabilir.

Yapısal sermaye, işletme yer alan insan unsuru dışındaki organizasyonel planlar, yazılım, veri tabanları, donanım, patent, lisans, strateji, süreç vb. soyut
değere sahip bilgiye dayalı unsurları kapsamaktadır.

Kullanım amaçları kapsamında sermaye,“işletme sermayesi” ve “sabit sermaye” olarak iki ayrı başlıkta incelenmektedir. İşletme sermayesi ise “brüt işletme sermayesi”, “net işletme sermayesi”, “sürekli işletme sermayesi”, “dalgalanan işletme sermayesi” ve “olağanüstü işletme sermayesi” olarak ayrılmaktadır.

Perakendeciler ihracatçı işletmelerin ürünlerini, hedef piyasadaki en son tüketicilere satan ihracatçı işletmedir.